Hillcrest

Hoofdstuk 1

Copyrights: alle rechten voorbehouden.

NIETS uit dit verhaal mag gekopieerd worden zonder toestemming en toevoeging van onze naam aan het betreffende verhaal

Luna gooide snel alle dingen die ze nodig zou kunnen hebben in haar rugzak. Ze haastte zich naar de keuken en greep een peer van de fruitschaal. "Seb! Schiet es op! We komen te laat!!" Riep ze naar haar broer, ze zou met hem mee naar school achterop zijn motor. Vandaag was haar eerste dag op Hillcrest High, de heldenschool, en ze was extreem enthousiast. "Jaja! Je hoeft niet te schreeuwen ik kom eraan!" Zei hij van achter Luna, Ze sprong bijna een meter de lucht in. "Hou daar mee op!" Riep ze want hij had zich naar vlak achter haar geteleporteerd. Hij grinnikte alleen maar en ging zijn motor uit de garage halen.

Eenmaal bij school teleporteerde Seb zich naar zijn vrienden, blijkbaar was het niet mogelijk Luna te zeggen waar ze heen moest. Nou ja dan moest ze maar zelf op zoek. Luna liep naar binnen en knalde ook meteen tegen iemand aan waardoor ze omviel. "Typisch ik!" dacht ze. "Sorry ik had je niet gezien, gaat het?" Zei de jongen waar ze tegen op botste waarna hij zijn hand uit stak naar de verkeerde kant en een meisje Luna toen overeind hielp waarna ze zei: "Gaat het? Sorry hoor voor Victor maar hij is blind en dus zag hij je niet, #duh. Ik ben Moria en deze blinde vink hier is Victor." Zei het meisje, dat dus Moria heette. "Nee het is mijn schuld, ik moet beter uit me doppen kijken. Ja gaat prima, jij? Ik ben Luna bye the way." Zei Luna "Waarom vraag je aan mij of het gaat? Jij viel, ik niet!" Zei de jongen waarop Luna antwoordde: "Oké goed punt. Hé ik ben nieuw hier, weet een van jullie waar de eerstejaars heen moeten?" Waarop Moria zei: "Wij zijn ook eerstejaars maar ik weet wel waar we heen moeten. Volg mij en Victor maar." "Heel erg bedankt" antwoordde Luna.

Luna bekeek de zogenaamde blinde vink Victor nog eens goed en toen zag ze pas dat hij een wandelstok in zijn hand had en een zonnebril op. Het was geen gewone wandelstok, want waar de meeste blindenstokken rood met wit gestreept plastic lijken was deze gemaakt van een aluminium pijp met een onderkant, een gepolijste eiken handvat en een mooie gravure waardoor de glimmende stok er toch heel bijzonder uit zag. Zijn haar was tussen blond en donkerblond in en zat, als je bedenkt dat hij blind is en iedere ochtend waarschijnlijk zelf zijn haar doet, nog wel leuk ook. Daarna bekeek ze het behulpzame meisje genaamd Moria ook nog omdat ze in alle schrik niet eens had gezien hoe ze er nou eigenlijk uit zag. Ze was klein, en dan niet 1 meter 60 klein maar 1 meter 50 klein. Waarschijnlijk de kleinste van de school. Haar haar was best normaal vergeleken met het hare want waar Luna's haar paars en halflang golvend was was haar haar zwart en gemodelleerd in een warrige bob. Luna's huid leek zo donker als je het vergeleek met het hare want zij zag er uit alsof het nog nooit zonlicht had gevoeld en Luna's leek haast schuw voor het donker zo bruin.

Ze waren blijkbaar bij het lokaal aangekomen want Moria stopte hier en pakte Victor's pols om er voor te zorgen dat hij niet door liep. Ze liepen het lokaal binnen en alle toekomstige klasgenoten waren gewoon aan het lopen door het lokaal en vrienden aan het maken. Op dat moment merkte Luna dat Victor iets in Moria's oor aan het fluisteren was en ze vroeg dus wat er aan de hand was waarop Victor antwoordde terwijl hij haar eng genoeg strak aan leek te kijken zelfs door de glazen van zijn zonnebril: "Die mensen in de rechter hoek van het vertrek zeiden niet zo aardige dingen over ons." "Wat zeiden ze dan" vroeg Moria toen. "Nou" zei Victor. "Ze zeiden dat ze mij raar vonden kijken, Moria noemden ze een klein ukkie opdondertje en Luna noemden ze een freak."

De kamer begon ineens een beetje af te koelen en Victor die ineens Luna een beetje paniekerig aan tikte fluisterde: "Doe iets, Moria reageert nogal sterk op dingen." Waarna hij tegen Moria zei dat ze moest kalmeren omdat ze anders alleen problemen veroorzaakte en hij dat niet wou op de eerste dag. De kamer werd weer wat warmer en langzaam begon de glimlach weer op haar gezicht te komen waarna ze zei dat ze rustig was en dat er niks aan de hand was, Victor die wel beter wist fluisterde naar Luna dat ze een oogje in het zeil moest houden op Moria voor hem omdat hij dat niet kon waarna hij begon te gniffelen om zijn eigen grap. Moria draaide zich naar Victor om en wou wat zeggen toen de kamer weer af begon te koelen. Luna keek haar aan en zag dat haar haarwortels hoog blond begonnen te kleuren wat alleen opviel als je vlak naast haar stond maar wat steeds een klein beetje beter zichtbaar werd.

Een van de drie mensen die hun zo hadden beledigd was blijkbaar pyrokinetisch want minder dan een seconde later gooide hij een vuurbal naar het hoofd van Moria die zich net naar hem toedraaide en vol schrik keek hoe de bal van vuur op haar af kwam. Luna zag dat ze schrok en niks kon doen dus gebruikte ze haar kracht en veranderde haar hand vliegensvlug in massief ijzer en probeerde de vuurbal op te vangen, wat gelukkig lukte, omdat het bange meisje anders een heel stuk minder haar had gehad. De drie mensen bestonden uit twee jongens en een meisje en liepen op ze af met een afkeurende blik op hun smoelen.

Moria's ogen waren van oranje/blauwig naar fel lichtblauw gegaan en ze keek hun aan alsof ze hun probeerde te bevriezen met haar gedachtes. Luna kon amper verstaan wat het gemene meisje zei omdat ze gefocust was op Moria haar ogen die een rare verandering hadden ondergaan. Het enige wat ze verstond van het meisje was: "Wat de hel is zijn probleem" wijzend naar Victor. "Is hij debiel ofso? Zet die bril es af en kijk me aan als ik je vriendinnetje beledig!" Zei ze deze keer verwijzend naar Moria wiens hoofd rood kleurde van woede en schaamte en daarop boos sissend antwoordde: "Victor is niet mijn vriendje!"

Luna voelde dat ze in moest grijpen omdat Victor al weer paniekerig Moria probeerde te sussen omdat haar ogen van fel lichtblauw naar fel rood gingen en ze de drie aankeek met bloedlust in haar ogen en zei dus boos: "Ga effe lullig doen tegen iemand van je eigen IQ! Ik denk dat die spons daar nog wat tegen je te zeggen heeft!" Moria haar gezicht kleurde minder rood en ze begonnen te grinniken wat niet lang duurde omdat Luna de seconde daarna een stomp kreeg van de tweede jongen en knock-out ging. Het laatste wat ze hoorde was dat Moria die van schrik die drie rotzakken was vergeten tegen Victor zei dat ze Luna naar de verpleegster moesten brengen.

Authors Note
Wat vinden jullie van de cover die we nu hebben? We gaan het nog beter uitwerken en er komt later in het boek wat uitleg over.
Laat een reactie over het verhaal en van de cover achter in de comments
Vergeet niet te stemmen
Ciao Luna