Hillcrest

Hoofdstuk 5

Na school hadden Luna en Moria afgesproken om bij Luna thuis rond te gaan hangen omdat Moria haar oma tot laat moest werken vanwege een staf vergadering. Luna vond het minder leuk dat ze weer bij Peter achterop moest maar het was nu al een stuk minder ongemakkelijk. Ze vond het bijna leuk, bijna. Eenmaal bij Luna's huis aangekomen belde Luna aan. Seb deed de deur open, Luna liep samen met Victor en Moria naar binnen en bleef even in de deuropening staan. Peter vroeg: "Mogen wij ook binnenkomen?" Wijzend naar zichzelf en Shy. "Nee." Zei Seb nors waarna hij Luna naar binnen trok en de deur dicht smeet. "Wat is jou probleem man?!" Vroeg Luna boos. "Mijn huis. Ik bepaal wie hier binnenkomt en wie niet!" Zei Seb "Ja dus?! Victor mocht ook naar binnen! Ik woon hier ook!! Je bent me vader niet! Ugh, kom mee! Moria, Victor." Riep Luna boos en ze stormde de trap op. "Alsof ik dat zou willen!" Riep Seb haar na. Moria stak haar hand uit naar Seb terwijl ze zei: "Hoi, ik ben Moria en dit is Victor, leuk om kennis te maken." Victor stak ook zijn hand uit maar naar de verkeerde kant. Seb keek haar streng aan waarna ze haar hand terug trok en zei: "Kom mee Vic, hij is denk ik niet in een goede bui." Waarna ze veranderde in haar verlegen zelf en met Victor aan de hand de trap op liep.

Eenmaal boven keek Moria rond in Luna's kamer, het was een mooie kamer met een wit bed, lila muren en een enorm rond raam dat op de straat uitkeek. Moria ging op de vensterbank bij het raam zitten en keek naar de straat, tot haar verbazing stonden Peter en Shy nog verward voor het huis te praten. Ze tikte op het raam in de hoop dat ze het zouden horen. Peter keek op en zag haar voor het raam zitten helemaal boven in het huis. Moria wees naar Shy en Peter die het begreep tikte hem aan en wees naar het raam waar ze zat. Shy keek omhoog en zwaaide naar Moria. Moria zwaaide terug waarna Shy iets gebaarde wat blijkbaar leuk was want Moria begon lachend te blozen en gebaarde nog wat terug waardoor Shy begon te vervagen. Peter keek naar Shy en vroeg wat ze aan het zeggen waren, hij antwoordde niet. Ineens hoorden ze de deur slaan en kwam Seb boos aangestormd zeggend dat ze weg moesten gaan. Peter en Shy stapten snel op hun fietsen en raceten weg. Moria ging snel door de open deuren naast Luna staan op het dakterras en riep: "Tot morgen jongens!" Ze zwaaiden nog snel na waarna ze de hoek om verdwenen op hun fietsen. Victor was ondertussen maar gewoon op de grond gaan zitten, hij wist toch wel wat er gezegd werd ook al kon hij niet zien.
"Ik kan niet geloven dat hij dat echt gedaan heeft. Ik bedoel, ik weet dat hij het niet bepaald leuk vind als ik met jongens om ga maar dit...." Zei Luna teneergeslagen terwijl ze Eagle aan het aaien was. "Van wat ik gemerkt heb is hij gewoon erg beschermend." Zei Victor voorzichtig om haar niet weer boos te maken.
"Serieus Vicky, ga je het nou echt voor hem opnemen?" Vroeg Luna met een scherpe toon in haar stem. "Hey, hey ga nou niet Vic beledigen omdat je broer zich als een klootzak gedraagt." Zei Moria sussend. "Ja... Sorry Vicky." Zei Luna half grijnzend. "Hond geluid." Was Victors antwoord en toen barsten ze alle drie in lachen uit. Waar Eagle van schrok want die vloog met een krassend geluid weg. "Maar wat the hell? Hond geluid?" Vroeg Luna verward terwijl ze haar kamer weer binnen liep en naast Victor op de grond ging zitten.
"Vicky is een hondennaam." Antwoordde Victor lachend.

Ze hoorden vanaf beneden een telefoon afgaan. Moria herkende de ringtone en zei: "Oh, dat is mijn telefoon, die heb ik beneden laten liggen! Ineens stopte het geluid, daarna hoorden ze: "Hallo, met Seb, met wie spreek ik? Moria's oma? Oke, ik geef haar wel even." Een tel later verscheen Seb ineens in Luna's kamer zeggend: "Moria, het is je oma." "Ja, dankjewel Seb, doei Seb!" Zei Luna tegen Seb terwijl ze de telefoon over pakte, aan Moria gaf en Seb de deur uit duwde en dicht deed. "Hoi Oma, je staat op speaker." Zei Moria in haar telefoon. "Wie is Seb en waarom nam hij je telefoon op? Heb je een vriendje waar je me niet over verteld hebt?" Vroeg Moria's oma grappend. "Oma!" Zei Moria luid terwijl ze langzaam in haar verlegen zelf veranderde en haar gezicht knalrood werd. Victor grinnikte, "Hi oma." Zei hij. "Uhm... Hi Moria's oma? Luna hier, het meisje dat knock-out geslagen was? " Zei Luna aarzelend. "Ja ik weet nog wie je bent, vertel het eens meisje." Zei Moria's oma vriendelijk. "Uhm, oké, nou kijk, Seb is mijn broer en we zijn bij mij thuis enne...... Victor help!" Begon Luna die nou ook verlegen werd. "Uhhhggg! Kun je zelf niet praten dan?" Vroeg hij lichtelijk geïrriteerd. Luna schudde wild haar hoofd. "Wat Luna dus wil zeggen is dat Moria haar telefoon beneden had laten liggen en Luna haar broer dus de telefoon oppakte toen je belde. Om even op zijn Luna's te gaan praten: die gast weet echt niet wat grenzen zijn! Om zomaar een ander zijn mobiel op te pakken echt waar! En ze wil haar excuses aan bieden in haar broers plaats, dat was alles." Zei Victor zuchtend. "Het geeft niet Luna, ik ben in elk geval blij dat ik nu weet wie Seb is." Zei Moria's oma. "Hey oma, leuk dat je belt maar ik dacht dat je in een vergadering zat. Is er iets?" Vroeg Moria die zichzelf al weer was waarop haar oma antwoordde: "De vergadering loopt zo ver uit dat ik pas heel laat thuis ben dus wou ik vragen of jullie misschien ergens anders konden slapen want je weet dat ik het niet prettig vind als jullie 's nachts alleen thuis zijn. Luna, is het mogelijk dat ze bij jou logeren vanavond? Je zou me er heel erg mee geruststellen." "Als hun dat ook willen vind ik het prima mevrouw." Antwoordde Luna vrolijk. Victor knikte met zijn hoofd terwijl Moria zei dat ze dat graag wouden. "Mooi, dan is dat geregeld. Tot morgen lieverds! En Luna je mag ook wel oma zeggen hoor." Zei oma waarop ze alledrie in koor antwoordden: "Tot morgen oma!"
Moria deed haar telefoon uit en legde hem in haar tas toen Luna zich ineens besefte dat ze het nog helemaal niet met Seb hadden overlegd en zei: "We moeten het zo nog wel even aan Seb vragen, niet dat hij er wat over te zeggen heeft maar als formaliteit." Waarop de Badass Moria antwoordde: "Komt goed." En toen heel hard "Seb!" riep. Een seconde later stond hij voor hun licht geïrriteerd vragend: "Ik ben niet doof, wat wil je?" "Wij blijven hier vanavond slapen. Onze oma heeft vanavond een vergadering en heeft niet graag dat we 's nachts alleen thuis zijn. Ja?" Seb keek haar verbouwereerd aan. "En wie zegt dat ik dat goed vind?" Antwoorde hij, waarop Luna, Moria & Victor alledrie hun hand op staken. "Ugh, whatever maar je ruimt zelf je rommel op enzo. Begrepen? En Luna? Er komen zo een paar vrienden van mij langs, blijf bij ons uit de buurt." Zei hij geïrriteerd en toen was hij weer verdwenen. "Heb je die dan?" Riep Moria hem nog achterna. "Moet ik je het huis uitzetten, dwerg?" Riep Seb half grappend vanuit zijn kamer. "Als je dat doet ga ik bij Moria wonen!" Riep Luna waarna het stil bleef. "Well, that just happened." Zei Victor
Hard gerommel klonk door de kamer. "....... Eehhhhh ik denk dat ik honger heb?" Zei Victor terwijl zijn gezicht een licht rooie tint kreeg. "Haha zou je denken?" Lachte Luna "Nou, ik eigenlijk ook wel en, sheesz het is al 18:30! " Zei Moria. "Nou ik ga eten halen, wil je ook kom naar de keuken." Zei Luna terwijl ze de kamer uitliep.

Later die avond

"Mooorrrriiiiiaaaaaa....." Zong Luna onschuldig "Wat moet je van me?" Vroeg Moria achterdochtig. "Wil jij even het luchtbed voor me pakken?" "Waarom ik?" Zei Moria. "Omdat ik er niet bij kan, duhh!" Zei Luna verveeld. "En je verwacht dat Moortje er wel bij kan?" Vroeg Victor die een wenkbrauw optrok. "Haar kan ik optillen, jou niet." Was Luna's verklaring. "Haar, zit naast je, Haar, heeft een naam, Haar, vind jou irritant." Zei Moria licht geïrriteerd. "Haar en ik gaan op een gevaarlijke missie, zijn we in 5 minuten niet terug kom ons zoeken, we zijn in Seb's kamer." Zei luna grijnzend terwijl ze een tegenstribbelde Moria de kamer uitsleepte. "Wacht wat? Nee. Ik ga zijn kamer niet in! Ben je helemaal gek?" "Nee, alleen wanneer het donker is." Was Luna's gevatte antwoord terwijl ze Moria een kamer in duwde en een kastdeur open deed. "Het Luchtbed licht ergens op de bovenste plank." Zei Luna terwijl ze Moria met gemak optilde en op haar schouders zette. "Okay ik zal kijken." Zei Moria waarna ze op de plank keek. "Shy en ik hebben jou en Peter trouwens nog gezien in de kast. Oh found it!" Zei Moria ineens. Luna was zo geschrokken dat ze stijl achterover sloeg, waardoor Moria aan de kast bleef hangen met haar voeten ver boven de grond bungelend. "Wie is Peter, welke kast en wie ben jij?" Vroeg een vreemde gast die de kamer binnenliep, op laast wijzend naar Moria. Waarop Luna bozig zei: "Gaat je niks aan Finn." "Wat jou aangaat gaat mij aan schatje." Zei Finn met een knipoog en nog geen seconde later wandelde Victor binnen. "Ksst. Ksst. Er is maar ruimte voor een creepy stalker hier." shoo'de hij. "Ik stalk niemand, hoe kom je daar nou bij?" "Pshhh... echt niet."  Zei Finn ontkennend. *Cough* Stalker *Cough* zeiden Victor en Moria in sync op het moment dat een andere stem zei: "Gast! Waar blij.... Wat doen jullie in mijn kamer?"  "De 5 minuten waren om." Zei Victor grijnzend waarna Moria riep: "Zeg ik wil niet storen hoor maar HAAL ME HIER AF, alsjeblieft?" "Hey dwerg, waarom hang jij aan mijn kast?" Vroeg Seb terwijl hij naar Moria toeliep, en haar zonder enige moeite van de kast af plukte en voorzichtig op de grond zette. "Gewoon omdat jij een reus bent geeft je dat niet het recht mij een dwerg te noemen, reus." Was Moria's comeback terwijl ze haar haren naar achteren gooide en de kamer uitliep mét het luchtbed in haar handen. "Dat geeft jou niet het recht mij een reus te noemen, Hobbit." Riep Seb haar achterna "Whatever, Ork." Kon je van de gang horen.  "Wij gaan weer, bye Stalker, Creepy broer." Zei Victor grinnikend, terwijl die een nog steeds bozige en enigzins geschokte Luna met zich mee trok en tegen de deurpost aanknalde.  "Vicky was het? Je weet toch dat je niet door de muur heen kan hé?" Zei Seb grijnzend en Finn grinnikte: "Sukkel." "Victor. Mijn naam is Victor." Zei Victor grommend waarna hij nu wel door de deuropening ging, de jongens alleen achterlatend.

Dit hoofdstuk is opgedragen aan leb_2001-19 omdat zij de eerste is die op elk hoofdstuk gereageerd heeft. Thanks gurl.
Ps. Lees ook haar boeken
Ciao Luna