Hillcrest

Hoofdstuk 2

Copyrights: alle rechten voorbehouden.

NIETS uit dit verhaal mag gekopieerd worden zonder toestemming en toevoeging van onze naam aan het betreffende verhaal

Het eerste wat Luna hoorde toen ze wakker werd was de stem van een wat oudere vrouw die zei: "Goed van je dat je haar direct naar mij hebt gebracht lieverd, ze heeft een harde klap gehad maar ze komt er wel weer bovenop." "Gelukkig maar oma want ik voel me wel schuldig, die klap was eigenlijk voor mij bedoeld, ik bedoel dat ze Victor en mij heeft verdedigd tegen die drie schoften en toen een klap heeft gekregen." Zei Moria toen. "Voel je maar niet schuldig, het is niet jouw schuld dat ze rotzakken zijn" Zei Luna die overeind was gaan zitten. "Hoe gaat het met je liefje? Heb je nog hoofdpijn?" Zei de oudere vrouw die blijkbaar Moria's oma was. "Het gaat prima met me, ik heb nog een beetje hoofdpijn maar niet heel erg ofzo." Zei Luna daarop rondkijkend of haar tas hier ook was. "Ik heb je tas voor je mee genomen" Zei een jongen die Luna niet herkende vanuit de hoek van de kamer. "Ik ben Peter bye the way." "Heel erg bedankt Peter, ik ben Luna" Zei Luna zowel verbluft als dankbaar. "Peter kwam direct aanlopen toen hij zag dat je knock-out was en bood aan om samen met Shy te helpen" Zei Moria wijzend naar Peter en een andere jongen in de kamer die er eerst niet leek te zijn. "Dan jij ook bedankt Shy." Zei Luna toen een heel stuk minder verbluft. Toen Shy haar eerst even aankeek en toen verlegen zijn schoenen begon te bekijken zei Peter vlug: "Hij praat niet, hij spreekt eigenlijk alleen tegen mij hier op school" "Oh" Zei Moria geïnteresseerd waarna Luna "Toch bedankt hoor!" Zei om de stilte te verbreken.

"Oh, dat was ik bijna vergeten" Zei Peter "Jullie waren al weg maar we kregen nog enquêtes uitgedeeld die bepalen of je een held of schurk word." "Ik geloof daar niet echt in." Zei Moria. Peter gaf iedereen een zo'n stencil en een potlood.

Toen ze klaar waren zei Moria ineens: "Yeey, ik word een held, precies wat ik wou zijn! Wat zijn jullie?" Waarop Luna en Victor vrolijk zeiden dat ze ook helden werden. "Ik word ook een held." Zei Peter iets minder enthousiast maar wel vrolijk lachend. Luna zei toen als grapje: "Meen je dat nou? Zo'n badboy als jij?" Waarna iedereen lachte en zelfs bij Shy die al verder omhoog keek dan zijn schoenen een verlegen glimlach verscheen. Het viel Moria op dat Shy een best leuke lach had dus vroeg ze om het snel te vergeten zodat ze niet een rood hoofd zou krijgen: "Wat word jij dan Shy?" Waarop Shy haar verschrikt aankeek en toen heel snel Peter aantikte en hem wat in zijn oor fluisterde. Peter die toen Shy als een soort tolk moest helpen zei: "Hij zegt dat hij ook bij de helden is ingedeeld." Waarop Luna zei: "Ik ben blij dat ik nu al nieuwe vrienden heb gemaakt. Dit schooljaar wordt top!" "Zolang als Shy ons maar niet de oren van het hoofd kletst!" Voegde Moria daar grappend aan toe. Iedereen begon te lachen en Shy begon weer verlegen zijn schoenen te bestuderen omdat het nu zijn beurt was om een rood hoofd te krijgen. Peter antwoordde dat hij zijn best zou doen maar niks kon beloven.

De oma verpleegster zei met een knipoog dat ze nu allemaal wel naar huis mochten omdat ze zoveel hadden gemist dat ze net zo goed weg konden om buiten van het mooie weer te genieten.

Eenmaal buiten vroeg Moria aan de rest wat ze nu moesten gaan doen waarop Victor antwoordde dat ze allemaal naar huis konden. Luna was het daar niet mee eens, ze had een lichte hersenschudding en geen zin om de rest van de dag alleen door te brengen en te wachten tot haar broer Seb thuis kwam en dus stelde ze voor dat ze allemaal naar haar huis konden gaan tot school voorbij was omdat de ouders zich anders toch maar zorgen zouden maken en misschien zouden denken dat ze aan het spijbelen waren. Peter en Shy liepen even naar een stukje verderop en waren aan het overleggen, Shy praatte zoals gewoonlijk zo zacht dat niemand het hoorde terwijl Peter bijna hard praatte. Moria had nu eindelijk een kans om die twee maffe jongens goed te bekijken zonder dat iemand haar veroordeelde. Ze zag dat Peter net iets langer was als haar, ongeveer 1 meter 60, en kort blond haar had in een kuif, diep blauwe ogen had en ook niet echt bruin was ofzo. Over het algemeen was hij best wel knap dacht ze maar zelf voelde ze er niet veel voor. Zijn beste vriend Shy was heel erg anders als hem. De verlegen jongen leek haast gekleed om niet op te vallen met zijn bruine shirt en flets blauwe broek, zijn huid was iets lichter als die van Luna en zijn ogen hadden de kleur van een mengeling van pure- en melkchocolade wat best wel mooi was. Zijn lengte viel haar nu ook pas op want waar hij eerst licht in mekaar gedoken stond was zijn houding nu al een stuk rechter en was zijn werkelijke lengte te zien wat best wel lang was, ongeveer 1 meter 95! Luna die Moria had zien kijken wat trouwens meer op staren leek keek haar lachend aan en zei als grapje: "Do you like what you see?" Waarop Moria leek op te schrikken uit een trance. Toen door was gedrongen wat Luna had gezegd zei Moria heel verlegen: "Wat bedoel je?! Ik zat niet te kijken!" Waarna haar hoofd rood kleurde en haar ogen bruin/groenig. Luna bedacht zich dat ze daar later meer info over moest vragen maar voor nu wist ze dat Moria beschaamd was en zei dat het maar een grapje was waarop Moria zei dat ze inderdaad schuldig was geweest aan het kijken naar de twee jongens. Luna zei heel zacht dat ze wel snapte dat ze had gekeken omdat zij dat zelf ook had gedaan. Waarna Moria er nog als grapje aan toevoegde dat ze inderdaad hot waren. Ze moesten alle drie lachen en direct daarna kwam Peter vragend wat er zo grappig was aanlopen waarop Victor antwoordde: "Luna en Mor hadden het er net over dat ze jullie erg hmpfff" Moria had haar hand vlug voor Victor's mond gedaan en zei snel: "Aardig! Dat we jullie heel erg aardig vinden! Of niet Luna?" "He? Oh ja inderdaad! Heel aardig!" Zei Luna daarna snel meespelend. "Okéee dan." Zei Peter het niet helemaal begrijpend. Luna die snel van onderwerp wou veranderen zei ineens dat paars haar favo kleur was en vroeg wat die van hun waren waarna Victor zei dat de enige kleur voor hem grijs was. Iedereen moest wederom lachen en de twee meisjes hoopten echt dat Peter het voorval van eerder was vergeten ook al wisten ze wel dat dat niet zo was. Moria die weer de aandacht af wou leiden van dit maffe gesprek over kleuren vroeg meteen aan Peter: "He Peter, ik merk ineens dat er een gebrek is aan ongemakkelijke stilte, waar is Shy?" De rest grinnikte even en Peter antwoordde dat Shy even wat bij hun thuis moest droppen. "Maar hoe komt hij dan bij Luna's huis?" Vroeg Victor. Peter zei dat hij hem bij aankomst het adres zou appen. "Wat gaan we eigenlijk doen bij jou thuis Luna?" Vroeg Moria denkend. "Ik heb een voorwaarde!" Zei Victor. "Als we spin-the-bottel gaan doen wil ik niet weer de fles zijn!" Luna begon te lachen en zei toen een beetje naar Peter gericht: "Rustig maar Victor, we gaan geen spin-the-bottel doen, dat is niet leuk voor mij en Moria." "Hoezo dan niet?" Vroeg Peter waarop Luna antwoordde: "Voor jullie is het leuk want jullie hebben mij en Moria en dat is geweldig, maar wij hebben jullie en dat ik minder leuk." Hoezo dat dan?" Vroeg Peter deze keer iets op zijn teentjes getrapt. "Nou" Zei Luna. "Je draait bij spin-the-bottel een fles of in ons geval Victor en degene waar die naar wijst moet je zoenen, voor jullie moet dat geweldig zijn maar Moria en ik vinden spin-the-bottel leuker met jongens die daadwerkelijk goede looks hebben, sorry Victor, als je niet de fles was geweest had het nog gekund." Dat gezegd barstten Luna en Moria in lachen uit terwijl Victor aan Peter vroeg of ze dat meende en hij antwoordde dat het een grap was. "Gelukkig maar dat we dat niet gaan doen want ik word altijd duizelig van dat spel! Moria, jij weet wat ik bedoel toch?" Moria die letterlijk op de grond viel van het lachen kon alleen piepende geluidjes maken. Peter en Luna namen maar aan dat dat ja betekende. Victor probeerde op het geluid van Moria af te gaan om haar overeind te helpen maar struikelde over haar been en ging ook languit over de grond, gelukkig voor Victor had Moria zijn val gebroken. Nu begon zelfs Peter te lachen en ook Luna klapte dubbel van het lachen. Na drie minuten waren ze eindelijk uitgelachen en stond iedereen weer. Daarna vertrokken ze direct met hun fietsen naar Luna's huis. Luna had geen fiets bij zich want ze was gebracht en dus moest ze bij iemand achterop. Ze wou bij Moria maar daar moest Victor al achterop dus dat ging helaas niet, toen moest ze wel bij Peter achterop wat ze eigenlijk niet wou omdat ze dat een beetje gênant vond.Ze kon verder niks anders of ze moest gaan lopen en dat was geen leuk vooruitzicht, dit even min maar het verschil tussen een enorm stuk lopen of datzelfde stuk achterop moeten zitten bij een knappe jongen die ze pas net kende was heel erg groot. De tweede optie vond ze dan toch beter. Ze probeerde zich eerst vast te houden aan de bagagedrager maar die was net iets te kort dus toen Peter ineens snel optrok pakte ze snel zijn middel vast.