Hoofdstuk 6

16 1 0
                                    

Moria liep, nog steeds licht gepikeerd, weer luna's kamer binnen waarna ze het luchtbed uit de verpakking haalde en het probeerde op te blazen met haar mond wat niet goed lukte. Victor kwam Luna nog voorttrekkend ook haar kamer binnen en zette Luna in een stoel waarna hij tegen Moria zei: "Heb je het al geprobeerd met een pomp? Anders blaas je straks je longen net zo leeg als een leeggelopen ballon!" Moria gromde in zichzelf iets onverstaanbaars voor de meesten maar wat Victor toch kon horen en antwoordde: "De pomp ligt waarschijnlijk waar het luchtbed ook lag, durf je het aan om terug te gaan naar Sebastian's kamer?"

Luna die wakker schoot uit haar staat van shock riep ineens heel hard: "Hoe hebben jullie ons kunnen zien?!" Moria maakte een sprongetje van schrik en Victor maakte een soort van spastische beweging. Moria herpakte zich snel en zei: "Het leek me goed als jij het zou weten, we hebben het Peter niet verteld." "O wee als je dat doet." Gromde Luna. "Anders wat?" Vroeg Victor grijnzend. "Jaaaaaa...." Zei Luna met een onschuldige glimlach. "Kijk maar uit Moortje, volgens mij is Luna net zo gestoord als jouw wicked." Victor grijnsde terwijl hij dat zei. "Vic, nee. Dat is onmogelijk." Zei Moria lachend.

Volgende ochtend

"RISE AND SHINE SUNSHINES!!" Riep Seb terwijl hij Luna's kamer in liep. Hij kreeg enkel gegrom als antwoord. "Oké je vraagt erom." Seb grijnsde en een seconde later: "Aaaahhh!! Stomme baviaan geef mijn deken terug!" Gilde Luna terwijl ze overeind sprong en Seb aanviel, hij was sneller en verdween met Luna haar deken. "Jullie hebben nog een kwartier voor dat je weg moet! Wees blij dat ik je wakker maakte." Riep hij vanuit zijn kamer. "SHIIIIITTT!!!!" Riep Luna terwijl ze de kamer rond rende om alle spullen te verzamelen. Helaas voor Moria, struikelde Luna over het luchtbed waar zij en Victor lagen en viel waardoor ze een stomp in haar maag kreeg. Moria schrok wakker en riep heel hard: "IK LEEEEEEF!!!!!!!!" Terwijl ze met haar armen naar voren heel snel overeind ging zitten en met haar handen Luna's keel greep. Luna veranderde van schrik in haar ijzeren vorm terwijl Victor slaperig zei: "hrmm... wat...? is de grote sinaasappel al weer boven?" Luna staarde hem raar aan en Moria liet Luna los en duwde Victor het bed af. "10 MINUTEN!" kwam er van beneden. "JAJA!" Schreeuwde Luna terug.

uiteindelijk 8 minuten later....

Moria mocht een shirt van Luna lenen omdat de hare niet schoon meer was. Het shirt was erg strak wat goed uitkwam want het lengte verschil tussen Luna en Moria was zo groot dat het bij Moria leek op een jurk terwijl het bij luna gewoon een wat langer shirt was en Victor had hetzelfde aan als de dag daarvoor omdat er nou eenmaal niks anders was.

Toen ze beneden kwamen stond er op de keukentafel een bord met drie boterhammen als ontbijt en drie zakjes met boterhammen voor in de middag.
Terwijl ze hun spullen pakten en hun ontbijt aten in een recordtempo zei Moria licht verbaasd tegen Luna: "Misschien valt je broer toch wel mee?" Luna, die haar mond vol had met brood, antwoordde niet en knikte alleen maar. Ze tikte Moria aan en wees naar buiten terwijl ze iets probeerde te zeggen waardoor ze kruimels sproeide en Victor ze probeerde te ontwijken en ze tegelijk van zich af veegde. Moria keek ook naar buiten en zag daar Peter staan die rondkeek of hij Seb zag. Toen hij merkte dat ze hem zagen en dat Seb er niet was zwaaide hij naar hun en liep toen naar de voordeur waar hij vervolgens aanbelde.
Luna opende de deur en Peter kwam binnen. "We hebben niet heel veel tijd meer maar heb je iets te eten voor me? We zijn vanochtend vrij laat vertrokken en mijn oom en tante hebben geen eten voor ons klaargemaakt." Luna knikte terwijl ze zei: "Tuurlijk, pak maar iets van de fruitschaal, wil Shy ook wat?" "Over Shy gesproken, staat hij nog buiten of ben je alleen gekomen?" Vroeg Moria Peter vanuit het niets waarop hij antwoordde: "Hij staat nog buiten, hoezo?" "Ik merkte op dat er een gebrek is aan ongemakkelijke stilte." Zei Moria grappend waarna ze een banaan van de schaal pakte en die naar Shy bracht. Luna en Peter begonnen te grinniken toen Victor ineens zei: "Hadden we niet iets van haast ofzo?" "SHIT! Je hebt gelijk! We moeten nú gaan!" Riep Luna geschrokken terwijl ze haar tas oppakte en naar buiten rende om Moria en Shy te waarschuwen. "Ik snap waarom je haar leuk vind." Zei Victor waarna hij snel tikkend met zijn stok naar buiten ging en Peter achter zich liet. Peter liep licht geïrriteerd naar buiten terwijl hij mompelde: "Dat is niét waar!"

HillcrestWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu