outed ~ een Koli RolePlay

hoofdstuk 2

ColourPants = Oliver

BandDreamerX = Kellin

Kellin

Ik knik eens voorzichtig als zij dat zegt en geniet even van de frisse lucht op mijn gezicht en kijk dan even om me heen. 'Volgens mij woont mijn beste vriend hier ergens ja.. en zelf woon ik dan een paar straten verder maar alles lijkt op elkaar hier..' zeg ik dan als ik haar hoor en kijk klein glimlachend naar haar toe. 'Misschien dat jij wat speeltjes hebt, maar anders kan ik ook al meer dan genoeg doen met mijn handen' zeg ik dan grijnzend en kijk naar haar toe. Zelf heb ik al meer dan genoeg geëxperimenteerd met seks en die dingen en ben dus ook allang geen maagd meer, wel was de eerste en alle andere keren met vriendinnen waar ik al een tijd mee samen was, en ook 2 keer een jongen dat we voor iedereen geheim hielden dus waren we vooral buiten in andere steden samen of plekken waar nauwelijks iemand kwam

Oliver

''Dat is leuk, dan wonen we dus lekker dicht bij elkaar.'' Zeg ik grijnzend en kijk hem even aan als ik de auto op de oprit plaats. ''Lukt het uitstappen of wil je wat hulp?'' Vraag ik aan hem, het antwoord wat ik net van hem kreeg negeer ik een beetje, het is een beetje apart om je beste vriend zo te horen praten ook al weet je hoe hij is. Het is iets waar ik nooit van mijn leven aan kan wennen. Ik stap uit en wacht even om te kijken of het hem lukt om uit te stappen. Ik hoop wel dat hij nog een beetje op zijn benen kan staan, deze avond was leuk maar uitputtend en nog met hem moeten dealen is iets teveel voor deze avond. Maar goed, wat je allemaal niet over hebt voor je beste vriend. Ik kijk even naar mijn huis en zie dat alle lichten uit zijn, wat betekent dat mijn ouders als liggen te slapen.

Kellin

'Het lukt denk ik wel' zeg ik dan en stap voorzichtig uit de auto en kijk even om me heen terwijl ik tegen de auto aanleun om niet om te vallen. 'Woon je alleen of slaapt iedereen al?' vraag ik dan als ik zie dat het huis compleet donker is en kijk haar klein glimlachend aan dat snel veranderd als alles omhoog komt en ik al snel geknield op de grond zit en de inhoud van mijn maag aan het legen ben. Als alles eruit is ga ik normaal zitten en leg mijn hoofd tegen de auto aan. Op het moment voel ik me nu echt heel zwak en ik weet zeker dat ik net zo lijk ben als een echt lijk ook is. 'Misschien is het toch beter als je me helpt..' zeg ik dan zachtjes en kijk even voorzichtig naar haar op. Ik heb me nu echt compleet voor schud gezet en dat is iets dat ik niet graag doe, vooral als het is omdat ik zwak ben. Ik heb liever niet dat mensen mij zwak zien aangezien ik dat meestal ook niet ben, alleen echt close vrienden hebben mij op mijn zwakste meegemaakt.

Oliver

"Mijn ouders slapen al.'' Zeg ik glimlachend en lach dan zacht als hij de alcohol niet binnen kon houden, ik pak een paar make up doekjes uit de auto en loop naar hem toe. ''Kom maar, het komt wel goed.'' Zeg ik glimlachend en maak zijn mond even schoon waarna ik hem omhoog help. ''Denk je dat je het gaat lukken heel stil te zijn tot we bij mijn kamer zijn?'' Vraag ik aan hem en zet mijn auto op slot waarna ik hem mee neem naar de voordeur. ''Mijn ouders worden heel boos als je ze wakker maakt en ik kan je dan niet meer naar huis brengen als ze je eruit gooien.'' Vertel ik hemen hou dan een vinger bij mijn mond. ''En ik heb je graag de hele nacht nog bij me.'' Vertel ik hem met een glimlach en haal de voordeur van het slot af waarna ik hem voorzichtig mee naar binnen neem het halletje in.

Kellin

Ik kijk een beetje naar haar toe terwijl ik haar gang laat gaan en loop een beetje wankelig met haar mee naar de deur toe en knik eens als ze dat dan zegt. 'Natuurlijk, ik zal zo stil mogelijk zijn' zeg ik dan eens klein grijnzend en kijk eens naar haar toe waarna ik het huis binnen stap en eens rustig om me heen kijk. Ook komt het huis me weer bekent voor alsof ik er al geweest ben maar dat kan ook gewoon door de alcohol komen aangezien alles me hier bekent voorkomt en dat lijkt me zowat onmogelijk. 'Moeten we zo ver lopen?' vraag ik dan eens fluisterend aan haar en kijk eens voorzichtig naar haar toe met een kleine glimlach. Ik hoop maar dat ik haar niet heb afgeschrikt net maar zo te zien is dat niet het geval gelukkig, anders zou ze me nu ook allang niet meer helpen.