"Birsen bitti herşey kurtuldun artık o pislikten"
Bitmişmiydi sahiden artık canım yanmıycakmıydı eskisi gibi. Bilmiyordum herşey yeniden başlamıştı sanki hâlâ onu görünce, ona sarılınca içimdeki bütün korkular ,bütün kırıklıklar geçecek sanıyodum. Zilin sesiyle kendime geldim.
Ders biyolojiydi aman ne güzel.
Ilım fısıldayarak "sen biliyomuydun geri döndüğünü"
Kafamı onaylarcasına salladım.
"Bunu teneffüste konuşucaz"
Çok sinirli bakıyordu.
"Nasıl söylemezsin bize "
"Kafam çok karışıktı önce benim sindirmem lazımdı."
"Hem okula geleceğini düşünmemistim. Yanılmışım özür dilerim."
"Tamam tamam affettik ama bi daha olursa gelip bize söylüyorsun yoksa bu kadar kolay affetmeyiz ona göre"
"İyi ki varsınız"
Hep birlikte sarıldık.
Sonra bi öksürük sesi duydum. Meğer zil çalmış Ayça hoca çoktan sınıfa gelmişti hemen toparlandık.
Kapı çaldı ve ardından Emre şerefsiziyle müdür yardımcısı girdi.
"Dersinizi böldüğüm için özür dilerim hocam."
Müdür yardımcısı Ayça hocayla fısır fısır konuşuyordu.
Emre'nin gözleri sürekli bendeydi. Bi an kaan' a döndüm yüzümü ellerini yumruk yapmıştı yine.
Müdür yardımcısı gidince yüzümü tekrar Ayça hocaya döndüm.
"Evet arkadaşlar Emre arkadaşınızda artık aramızda umarım iyi anlaşırsınız."
Kaan hemen " hiç kuşkunuz olmasın hocam" dedi sinirli bir ifadeyle.
Sınıftakiler hemen can' ı süzmeye başladılar bazıları onu hiç tanımıyolardı bazıları ise benden ötürü baya iyi tanıyorlardı.
Bu hiç iyi olmamıştı. Emre en arka sıraya geçti.
Ilım' ın söylediğine göre bütün ders boyunca beni izlemiş zaten anca izler artık o.
Ilımla otobüs durağına doğru yürüdük mesafe azdı zaten.
Tabi bu sırada bugün ki olanları konuşuyoduk.
"Ilım kanka sence ben lanetlenmiş olabilirmiyim ?"
"Tövbe ya kızım nerden buluyorsun böyle lafları ya bir gün çarpılıcan"
"Ya ama öyle değil mi benim bu yaşadıklarımı başka kim yaşamıştır ki ömrü hayatında."
"Yani orası da doğru" Ilım kıkırdamaya başladı.
Kötü kötü bakış attım ama nafile gülmeye bi başladımı duramıyor. Aslında kötü niyeti yok beni eğlendirmeye çalışıyodu bazen yarıyodu aslında.
"Akşam napıyosun ?"
"Bilmem heralde depresyon moduna geçerim."
"Saçmalama ya seni çok güzel bi yere götürücem."
"Ya yok yok valla ben almayım. Ben kendimle mutluyum."
"Valla kankalık hakkımı helal etmem Kaan da gelicek takılırız işte beni yalnız bırakma ya."
"Annemlere sormam lazım ama sanmıyorum izin vereceğini."
Telefonunu sallayarak "ben hallettim o işi " dedi. "Kurtuluş yok dimi "
Kafasını iki yana salladı.
Tam o sırada otobüs göründü.
Kartım olmadığını hatırlayıp bana sen bas dedim.
Ben her zamanki yerimize geçerken o da kart bastı arkamdan geldi.
Gözüm ön koltuklardan birine takıldı tek başına siyah kıyafetleri olan bi çocuk oturuyodu. Kulaklıkla müzik dinliyodu.
Çocuğa dikkatli bakmaya başladım bi ara bizim oturduğumuz yere baktı ben hemen kafamı çevirdim sonra döndüğümde çocuğun yeri bomboştu.
İnmiş olmalıydı sıradan liseli biriydi işte.
Camdan baktığımda yaklaştığımızı anladım ve kalkmaya hazırlandım.
Butona bastım otobüsün durmasını bekledim. Otobüs duracağı sırada ani fren yaptı ben ne olduğunu anlayamadan yerde buldum kendimi kafamı kaldırdığımda birinin üstünde olduğumu anladığım kahretsin bu o çocuktu inmemisti.
Hemen toparlandım ve çocuğun kalkmasına yardım ettim herkes bize bakıyodu.
"B-ben çok özür dilerim. İ-iyimisin? "
Çocuk sadece kafasını sallamakla yetindi.
Değişik ya insan bi iyiyim falan der .
Sinirle indim otobüsten. Zaten eve gelmiştik.
Yukarı çıkıp hemen kendimi yatağa attım. Herşeyden o kadar çok yoruldum ki belki bu akşam eğlenebilirdim.
Hemen üstümü değiştirip saçımı topladım bişeyler atıştırmak için mutfağa gittim.
Hüma herzamanki gibi odasında, annemde markete gitmişti. Babam da genelde bu saatler de işte oluyodu.
Dolabı açıp acaba ne yesem diye düşünüyordum ki hazır sandviçlerden bi tane aldım bi bardak meyve suyu aldım ve odama çıktım.
Bi yandan yemeğimi yemeye bi yandan da soru çözmeye başladım. Oniki olduğum için çok çalışmam gerekiyodu Allahtan okullar yeni açıldıda zamanım var yoksa yetiştiremezdim. Normal de tatillerde hiç kitap yüzü görmezdim ama geçen yıl olanlar derslerimi kötü yönden değil bilakis iyi yönde etkilemişti.
Sandviçim bitince hemen saate baktım sekize yarım saat vardı hemen toparlandım. Aksi takdirde geç kalırsam Ilım beni gebertirdi.
Hemen dolabımda gözüme kestirdiğim bi elbiseyi alıp giydim çok salaştı havalarda daha soğumadığı için uygundu.
Altına sandaletlerimi giydim
Saçımı açıp çok hafif bi makyaj yaptım elime telefonumla cüzdanımı da alıp aşağı indim. Tüm aile aşağıdaydı.
"Canlarım ben gidiyorum telefonum açık, yanıma para aldım ve çok geç olmadan dönücem."
"Tamam canım kızım gönlünce eğlen sen"
Korna sesi geldi dışarıda.
"Hah Ilımlar da geldi hadi öptüm hepinizi."
"Nerde kaldın kızım ya "
"Aman geldik işte. Ee nereye gidiyoruz ?"
"Süpriz gidince görürsün."
