Dismissal

57 1 0
                                    

*RIIIING*

As the bell rang, I immediately went to my locker. Pag dating ko sa locker naalala ko na dismissal na pala. Parang gusto ko pa magklase ah. Nu ba yun?

I was cut out from my thoughts by somebody smashing on the lockers. Tinignan ko at nakita ko na merong dalawang lalaki, ang isa ay matangkad at ang isa, maliit at parang bagong gising ang itsura niya especially his hair. Nu ba? Pumasok ka pa?

"Hoy! Miss! Si Alfie pala. Ponce in short!" Sigaw ng isang lalaking kasama nila. He was buff and dark.

"Ay? Akin na si Ponce! At akin lang siya! So pwede? Huwag mo nang pakialaman ang lovelife namin!" Sabi ng maliit na lalaki na parang bagong gising. Ay? Bromance?

"My name's Joshua pala. Biro lang man yun. You know? Trip trip." He introduced himself. We shook hands and I smiled at him.

"Kinabahan talaga ako. Kasi akala ko magsisimula tayo ng away dito. Haha! It's nice meeting you." I said with a big smile. At nakita ko na si crush padating sa amin at nagsabi siya ng,"Hi. Ano nangyari?" Wow ha. Nakikialam na sya pala ng mga pangyayari sa buhay niya?

   "Ay. Wala naman. Tumibok lang nang grabe ang aking puso nung dumating ka. 'Yun lang ang nangyari." I whispered to myself. At na realize ko na narinig niya pala ang sinabi ko.

   "Ano? Haha.. Ang galing mo mag biro ah." Tumawa siya.

   "Biro? Kailan ba akong bumiro sa pag-ibig ko para sa iyo?" Sabi ko.

   "Eh. Kailan ka bang titigil sa taong alam mong wala kang pag-asa?" Sabi niya.

   "Paano akong tumigil kung hanggang ngayon naaalala ko pa rin ang mga pangako niya sa akin." I was shaking.

   "Dapat mag move on na para hindi na masaktan pa." Sabi niya.

   "Eh kung para sa iyo madaling mag move on, sa akin naman hindi dahil hindi naman ako manhid kagaya mo." Tumaas ang boses ko.

"Manhid? My heart is a heart made hard by hatred." Lumapit siya.

"Hatred? Eh ikaw naman ang dahilan kung bakit hinihate."

"Oh. Kailan ka bang naging masyadong bitter?" Tanong niya.

"Nung hindi mo tinupad ang ipinangako mo sa akin." At yumuko ako. At wala na siyang masabi.

"YEY WOOOH! ANG GALING NAMIN MAG ACT NOH? WOH! Incase you guys didn't know, nagplano ako sa Student Council na magkaroon tayo ng Hugot Debate para sa Buwan ng Wika natin next month. See? Haha! Hindi pa namin na sabi pero ito na! Taposin namin muna at i-finalize ang details at magpopost lang kami nang announcements. THANKS!" Sigaw ko. Ginawa gawa ko lang 'yun para hindi ma halata. Lahat sila at akala nila lahat na totoo. Pero part ako talaga ng Student Council. Ako ang Vice Pres. Ng student council. Pero sa totoo hindi pa namin na planohan ang sinabi ko. At kailangan kong mag meeting this instance. Maygahd. Kinabahan ako. Ano kaya kung may iba na seseryosohin nila talaga ang mga sinabi ko?

"Uhh miss. Usap tayo." He signaled me to the exit and I followed him right away. Everybody started leaving after I said everything about the Student Council.

"Biro lang pala 'yun?" Tumingin siya sa akin.

"Uh. Yeah? Ano akala mo? Na seryoso ako sa pagmamahal sa iyo? Pssh! Biro lang 'yun. Part na 'yun ng campaign ko para sa Hugot Debate." Nag pa cool ako para hindi ma halata pero sa loob, patay na patay na ako.

"Seryoso? Soooo... Biniro mo lang ako?" He put on a puzzled expression.

"Oo nga. Don't worry. At, hindi ka ma offend ha. Kasi alam ko naman na mag throw ka rin ng hugots sa akin pagkatapos kong magsimula." I giggled a bit.

"Ah. O-ok. Sige. Uhmmm... Uuwi ka na ba?" Tanong niya.

"Oo. Anong oras na oh. 4:30. Gagawa pa ako ng Thesis." Sabi ko. Bakit kaya tumanong siya? HAHATID NIYA AKO? Maygahd. I kennat.

"Oh. Hatid na lang kita. Sa bagay, wala naman akong kasama." He smiled. Butterflies in my stomach exploded when he said that. Nakakaloka. Parang dream come true.
"Aahh... Eehh..." Hindi ako makasalita.
"I? O? U? Vowels? Dali na! Baka maabutan tayo ng gabi sa ka "a e i o u" mo diyan. Halika na." He grabbed my hand and we ran through the streets.

"MISS! Oy! Baliw ka ba? Kanina ka pang 'a, e, i, o, u' diyan eh. Lost ka na ba?" He waved his hand in front of my face.

"Ay. Baliw talaga ako. Hahaha! Ano ba ang sinabi mo?" Tumawa ako in a sarcastic way because I felt really embarrassed. I was daydreaming in front of him! Nakakahiya.

"Sabi ko, ma una na ako. May puntahan pa ako at magusap nalang tayo mamaya o bukas." He explained.

"Ah ok. Sige. Mag ingat ka." I laughed.

"Mag ingat? Hindi na. Hindi niya nga iniingatan ang puso ko eh."

"Ay wow. Sige na! Babalik pa ako sa Student Council. Bye!" I smiled and waved at him as he started to walk away. Masaya naman kaya pala siya klaseng tao. In that moment, I realized that he is not the person I expected him to be. I thought he would be stubborn and suplado pero hindi naman ah. A huge smile grew on my face as I walked back inside the building. I went inside the Student Council room and everybody was there, staring at me.

"Sorry. I'm late." Umupo ako at sinimulan ko ang meeting ng hugot syempre. Wala kasi ang President that day so ako ang in charge ng meeting.

"So guys, nag plan talaga ako ng Hugot Debate para sa Buwan ng Wika pero na delay ang aking presentation para sa inyo kaya hindi niyo alam ang sinabi ko kanina." And so on so forth, in-explain ko ang lahat na plano para sa Hugot Debate which I just came up with earlier.

After a few minutes, the meeting was done and I was able to elaborate my plan for the Hugot Debate. I planned that the official Buwan ng Wika theme will be given by each student from the entire Jr. and Sr. High school department. Every student will collaborate in the Buwan ng Wika so I also planned that they will start passing hugots on any piece of paper to the Student Council and every after lunch, and we will be reading out the hugots. Also, I had another option that the students will post their hugots on FB using the #BNWhugotdebate2k17.

Umuwi na ako pagkatapos ng meeting and I have to admit, parang matulog na lang ako kaso lang, meron pa ako ng 25 sentences na reflection essay para sa History. Hindi na 'yun essay. Love letter na 'yun.

Everything went good today and I got to talk to my crush. Paraparaan. Ang swerte ko ngayon. Sana ganito na lang araw araw. Sana nga...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
A/N

S'up homies! Hope you enjoyed this part! What do you think? Magiging ganun ba talaga ang araw araw ni girl? You'll only find out if you read more! Don't forget to vote and comment your insights!

Lovelots, bitterness👌🏼

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 20, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

It's Bitter To Be With You (Taglish)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon