"Daddy, I love you very much."
Hinalikan ni Richard ang kanyang anak, nakangiti ang kanyang anak at para bang anghel sa ganda ng kanyang anak. Unti-unti nawala ang mga ngiti sa labi ni Charm.
"Daddy? Please tell Mommy that I love her too..."
"I will, baby. Halika na?"
Napangiti ito ng malungkot at hinawakan ang kamay ni Richard. Naiiyak ito at bigla siyang iniyakap ng mahigpit na mahigpit. Napaluha ito ngunit isinawalang bahala niya na lang.
"Daddy, mahal na mahal kita. Kayo ni Mommy, pero kailangan ko ng umalis...."
"S-Saan ka naman pupunta Charm? Pwede pa kaming sumama ng Mommy mo?"
"Soon. Daddy, soon. Pero pakisabi kay Mommy na mahal na mahal ko siya. Mahal na mahal kita Daddy, please remember that I don't hate you, alam ko naman na para sa akin ang ginagawa ninyo kaya wala kayo halos time para sa akin. And I really appreciate that, Daddy. I love you and I will always your little angel."
Umalis na ito at hinabol niya ang kanyang anak ngunit hindi niya na naabutan.
Unti-unting inimulat ni Richard ang kanyang mga mata. Nakita niya ang kanyang asawa na nakangiti na matamis at hinalikan niya ito sa labi. Napatingin siya sa painting ng kanyang anak. Napaginipan nanaman niya ito.
"Miss ko na si Charm..."
"I miss our daughter too, mahal."
Noong nagising si Charm ay hinawakan niya ang kanilang mga kamay, akala nila ay nagising na ang kanilang anak ayun pala ay namatay na ito. Hindi na niya nakayanan ang sakit niya, kaya siya na mismo ang nawalan ng pag-asa. Ngunit alam nila na lagi namang nakabantay sa kanila si Charm.
"Napaginipan ko si Charm, mahal. Pinapasabi niya na mahal na mahal niya tayo."
"Hay nako Richard, lagi mo naman napapaginipan anak natin. Kakulit-kulit, kaya miss na miss ko na siya. Lagi natin siyang napapaginipan noh?"
"Oo nga mahal, parang tinutulungan niya tayong makamove-on sa mga sakit noong nawala siya."
"But effective naman mahal diba? Nakakangiti na tayo, nasasanay na rin tayo. Pero hinding-hindi natin siya makakalimutan."
Hinalikan ni Richard si Maine habang hinawakan niya ang tiyan nito. Si Maine ay 8 months ng buntis, at nabiyayaan sila ng isang lalaki. Kaya ipapangalan nila itong Thirdy. Excited na sila, parang ibinigay ni Charmaine si Thirdy sa kanila, kaya ngayon ay bibigyan nila ng oras at pagmamahal si Thirdy.
"Mahal, our baby is a gift from Charmaine. Kaya yung mga things na hindi natin naibigay kay Charm noon, ibibigay natin kay Thirdy."
"Yes naman mahal..."
Hinalikan muli ni Richard si Maine at napangiti sila, naramdaman nila na may sumipa sa kanyang tiyan kaya sila ay napatawa na lang. Richard kissed Maine's tummy and giggled.
"Excited na lumabas si Thirdy, mahal."
Maine nodded. Sunshine coming through the rain. This happiness is mixed with pain. Alam nila na nagbabantay lang si Charmaine sa kanila. Only love can bring the rain that makes you yearn to the sky. Only love can bring the rain that falls like tears from on high.
The End
