Boyum çok kısa değildi ama onun ensesine geliyordum eyer soytarı olmasaydı kafasına bi yapıştıracaktım.
ama artık bende bi sokak kızıydım.
Yürümeye devam edeyim derken ayağımın kanlar içinde olduğunu farkettim . Hemen kısa eteğimin bi parçasını kopardım ve ayağımı bağladım. Bu halde yürümek çok zor hep o orupu çocuğu yüzünden hiçderdim yokmuş gibi bide bununla uğraşıyorum . Yanımdaki terkedilmiş evin içine girdim
Ve kimse yoktu ama karanlıkta değildi ışık açıktı
"-burdan başka çarem yok sonuçta burası bağcılar"
bi kenara uzandım ve yatmayı denedim ama yatamıyorum. Bi ses geldi gòzlerimi açtığımda başımda bi topluluk vardı erkek topluluğu
"-way way bakın burda kimler varmış prenses elizabet"
dedi sonra hepsi birden gülmeye başladı.
tam bi mal gibi gülüyorlardı .ayağa kalktım. Hiç bişeyi net görmüyordum. Aralarından biri yanıma yaklaştı
"-cesaretinden tebrikler "diyip elini belime doladı ve beni kendisine çekti .
O kadar uykum geliyordu ki hiç bi tepki veremiyordum . Önce dudaklarını bana yaklaştırdı sonra da fısıldayarak
"-sana burdan siktir git demiştim "
dedi sert bi şekilde bu o kahverengi gözlü soytarıydı. Gözlerimden yaş aktı istemsizce .ellerimi onun kollarına koydum.sessizce
"-haklıydın ama gidicek yerim yok !lütfen bana bişey yapma!"dedim bağırarak
"-bana yalvarma "dedi ve beni tekrar itti duvara yapıştığım gibi gözleriim karardı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Mevzu Derin
Teen FictionAilesini kaybeden ve yıkılan kız. Ama ailesi onu biraz da olsa dü§ünmedi. Sokakta karşısına çıkan serseri derinin hayatını değiştirebilecek mi? Bu çocuk yoksa derinin kuzeni mi? BU SORULARIN CEVABI BU KITAPTA...
