GÖLGE

340 16 0
                                    

Sevdiklerinden ne kadar kaçabilirsin ki?Ya da herşeyim dediğin Dünya'dan.İşte tam da bu sırada hayatın basitliği gözünün önünde bir film şeridi gibi belirir.Kaçmak mı , yoksa hayatını çöpe atmak mı?Belki de cani olmak aslında.Gariplik,her zaman senin duygu biçimin.Yaşayış tarzın ise insanları öldürmek.Sen usun,içindeki canavara engel olamamak herkesin hayatına mal oluyor.Anneni öldürmek ister miydin?Bence istemezdin.Ama kontrolsüzsen ve vücudun buna bağlıysa,öldürürdün belki de.Ben buralardan kaçmayı tercih ediyorum.Herkese kocaman bir elveda öpücüğü.Hayatımın yeni bir boyuta taşındığı bu yolculukta belanın beni bulmaması dileğiyle..

Evet Selena,sen artık bir cat olamazsın.Kabullen.

Güneş doğdu,bana etki etmemişti.Hatırladım.Doğru ya,yarı vampirdim.Lartendan bir haber yoktu.Huzursuzdum.Yavaşça inimden çıktım.Çok sefil bi durum bu dostum.Kıyafetlerim artık olmuyordu.Kilo mu aldım yoksa?Vücudum mu gelişti tam çözemedim ama açtım.

Yanımda kimsenin olmaması en zoruydu.Bi kaç gün önce kaybolduğumu öğrenen ailem buraya polisle geldi.Tabiki bulamadılar.Çünkü ben Arthur'un yanına gitmiştim.Arthur bizim liderimizdi.ekip arkadaşlarım bir süre bu mağarada yalnız kalacağımı söylediğinde itiraz etmiştim.Ama kendimi kanıtlayana kadar mücadele vermem gerekiyordu.Arada yiyecek bulamadığımı anlayıp bana geyik getiriyorlardı.İştahsız bir şekilde almak zorunda kalıyordum.Onu yemek iğrençti.Ama tadı nefisti.

Sesler duyuyordum ve..Geyik yiyen bi vampir.Çalılıkların arasında saklanıyordu.Yavaşça yaklaştım.'Hey Lar.Larten!' Evet,onu gördüğüme hiç bu kadar sevineceğimi sanmıyordum.Buradaydı!Ölmemişti.Koşup sarıldım.'Yavaş.Kemiklerimi kırıcaksın.' Usulca geri çekildim.Üzgün olduğumu görünce durumu espriye bağlamaya çalıştı.'Evet  buradayım.Seninleyim ve seninle kalıcam.Bol bol sarılırız merak etme.' Gülüştük.Beğenmediğim bu ini artık sevmeye başlamıştım.Çünkü yanımda beni kurtaran kahraman vardı.'bu palyaço kıyafetlerini nerden alıyosun?' diyerek onu ittim.1-2 saniye üzerindekilere garipçe bakarak irkildi.'Farkında değilim.Ordan burdan işte.'yüzünde bi tebessüm oluştu.'Ben seni çok özledim.Sen beni özlemedin mi?' Yavaşça ağzımdaki kan izini parmağıyla alıp ağzına götürdü.'Yoo özledim.Tamam,çok özledim.Arthur nasıl?' , 'İyi fena değil.yarın görmeye gidiyoruz değilmi?' yüzü birden öfkelendi.Yaptığı surat ifadesine anlam veremedim.Ama elimi tuttu.Larten.elimi.tuttu.Gözlerime bakarak beni sevdiğini söyledi.Şaşkındım.Anlam veremedim.Ama elini sıkıca tutmaya başladım.Garipti.'Sabah olmadan gidelim.Arthur merak eder.' başıyla onaylayıp inden el ele çıktık.

Grubun üyeleri şaşkınlıkla bizi izliyordu.Biri çıkıp Larten'ın önüne dikildi.Keskin gözleri onu her an öldürecekmiş gibi bakıyordu.Ani bir el hareketi nedeniyle refleks olarak ona yumruk attığım gibi yere yığıldı.Grubun diğer üyeleri üstüme üstüme yürümeye başladığında bir ses sayesinde durdular.Bu ses,ARTHUR.

Gecenin  DoğuşuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin