BÖLÜM 2: TERÖR SALDIRISI

89 7 1
                                    

7 yıl önce...
Bugün 13 yaşına giriyordu. O kadar çok heyecanlıydı ki gece uyuyamiyordu. Babası sürpriz yaparak doğum gününde İstanbul'a bilet almış. Geceden bütün hazırlıklarımı yapmışlardi. Bütün erkek çocuklarının olduğu gibi  onunda  süper kahramanıi babasıydi. Babası Ahmet'in Tarihe olan merakını bildigi için İstanbul'u secmisti. Ahmet'in Babası:
-Herşey hazır mı oğlum eksik birsey kalmadı degil mi?
+Unuttuğumuz bisey yok baba. Söylediğin herşeyi koydum.
Ahmet 'in
En çok istediği sey Fatih camii de osman paşanın mezarini ziyaret etmek. Öncelik tarihi yerler sonra diger yerlere geçecekler. Ilk basta  fatih camii ye gectiler ve o ihtiyar kahraman Osman paşa icin Fatiha okuyup dua ettiler Osman Pasa'nin nasil bir savunma hatti kurdugunu arastirirken hep gözyaslarina boğuluyordu o ihtiyar kahramanin zekasina ve cesaretine hayrandi. Ve şuan onun yanindaydi Ahmet ne bir sanatci ne de bir müzik grubu hayraniydı sadece tarihte büyük isler yapmış olanlara hayrandı. Babasının ısrari uzerine zorla cıkti o kahramanin yanindan diger türbelerede gidip birer fatiha okudu taksime gitmek icin yola koyuldular. Ahmet'in babasi:
Antep 'e göre çok kalabalik hergün insanlar nasil bu trafigi cekiyorlar?
Ahmet:
1800 küsür yıl imparatorluklara başkentlik yapmış bir şehirde yaşamak elbette kolay olmayacaktir şahi topun tahrip ettigi o surlara dokunmak istiyorum.
Ahmet'in babasi:
Önce bir taksime gidelim  istersen.
Ahmet:
Olur .
Diyebildi sadece biraz duraksadi Ahmet sadece kendisi degil babasida annesinin ölümünden sonra ilk defa bu kadar mutlu olmustu. "Şehir değişikliği bizim icin cok iyi olmustu. Belkide geri donmemek daha iyi olacak"  diye düşündü ahmet. Taksime geldiler saga sola bakinirken yanlarindan yavas yavas yürüyen terli ve kapşonlu bir adam gecti. Bir an Ahmet ile gözgöze geldiler. Adam bir an duraksadı ve etrafa bakındi. Ahmet tam babasina döndü:
Baba...
Diyebildi sadece tam bu sirada müthis bir patlama oldu. Ahmet ayaga kalkmaya çalıştı ve zorlanarakta olsa kalkti ayağa herkes yerlere uzanmış hareketsiz duruyordu . Bir an babasını gördü yüzüstü yatmış hareketsiz bekliyordu. Korkarak yanina gitti. Omuzundan tutup yüzünü cevirdiğinde babasının boğazinin parcalanmış olduğunu gördü gözlerinden akan yaşlar babasının yanağina damliyordu. Ne çığlık atabiliyor ne de konuşabiliyordu sadece hıçkıra hıçkıra agliyordu. Babasını göğsüne bastığı sırada babası hırlayarak göğsünden ısırdı. Bir anda bağırıp kendini geriye attı.  Göğsünden kanlar akıyordu. Babasının ayağa kalktığını ve ona doğru geldigini gördü ama buna sevinemiyordu biraz önce onu yaralayan babasiydi  hemde boğazının parçalanmış olmasina rağmen. Babası yaklastı ona doğru egildi. ahmet :
Babaaa, yardım et bana lütfennnn!
Babası eğildi ve elleriyle göğsünü parcalayıp o parçalari yemeye başladi. Ahmet bağirıyordu.sonra göğüs kafesini bir anda tutup  ikiye ayirdı kan kaybindan dolayı zayif duşen kalbini parcalamaya ve yemeye başladı.
Tam bu sırada Ahmet bir anda bağırdı:
Babaaa!
Ayağa kalkmaya çalıştığı sırada Kenan omzundan tuttu tekrar yatirdı. Etrafına bakındi ameliyathaneye gidiyordu. Polis tarafindan vurulmustu. Ama anlayamıyordu o adam neden Dr. İsmail'i  ısırmıştı ve yedi yıl önce terör saldırısında kaybettiği babasının rüyasında onu yediğini görmüştü. Tekrar gözleri kararmaya başladı ve tekrar bilincini kaybetti.

BU BÖLÜMÜN KURGUSUNU VE GELİŞİMİNİ DIREK YAZDIM BİR KUSURUMUZ  OLDUYSA AFFOLA.

Ölümün DişleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin