The Bet

1

Picture: Chardonnay😻

Chardonnay

"En hoe vindt je het hier?" Vraagt er een meisje. "Kan beter." Zeg ik terwijl ik met mijn vingers speel. "Ik ben trouwens Ilse." Zegt ze. "Chardonnay." Zeg ik. "Waarom ga je dan niet naar het feest morgen. Misschien gaat het dan wat beter." Zegt ze.

"Welk feest?" Vraag ik terwijl ik op kijk. "Het feest van Cassius." Zegt Ilse. "Oké. Hoe laat begint het feest?" "Om acht uur. Ik haal je thuis wel op. Hier is mijn nummer, stuur je adres maar." Zegt ze.

"Over vijf lesuren is school voorbij en dan moeten we weer maandag." Zeg ik en laat mijn hoofd op tafel vallen. "Je overleeft het vast wel. Je hebt mij!" Zegt Ilse. Ik lach. "Dank je Ilse. Je bent echt aardig."

Na een lange dag ben ik eindelijk thuis. Ik pak mijn MacBook van mijn bureau en ga op bed zitten. Ik probeer Kylie te FaceTimen. Na drie keer overgaan neemt ze op. "Kylie!" Zeg ik blij.

"Chardonnay!" Zegt ze terug. "En hoe gaat het daar? Heb je al leuke jongens gezien?" Vraagt ze. "Het kan beter." Zucht ik. "Oh. Wat is er dan gebeurt?" Vraagt Kylie. "Ik botste tegen een jongen aan."

"Een leuke jongen. Dat dacht ik dan. Bleek hij eigenlijk heel arrogant te zijn. Pure afknapper." "I feel you babe." "Maar laten we stoppen over mij. Hoe gaat het met jou en de American boys?"

"Ja dat wou ik je nog vertellen." Zegt Kylie. "Kylie wat is er?" "Ik ben vorige week naar Italië verhuisd." "Oh mijn god! Ben je serieus?" "Ja Chardonnay. Ik ben naar Italië verhuisd."

"Waarom heb je niks tegen mij gezegd?" Vraag ik een beetje boos. "Ik had het zo druk met uitpakken dat ik het was vergeten. Ik wou het je nog gister vertellen, maar ik had ruzie met mama."

"En je weet hoe ze is. Ze pakt alles af." "Hey Kylie dat hoorde ik!" Hoor ik Kris roepen. "Ja mam!" "Maar oké. Hoe is het met jou en de jongens?" Vraag ik terwijl ik met mijn wenkbrauw wiebel.

"Er is zo'n jongens groep en zo'n jongen daaruit Kaj vroeg mijn nummer toen ik voor het eerst het gebouw inliep. Maar later toen ik naar m'n kluisje ging. Kwam er een jongen genaamd Jason."

"Oeh. Is Jason knap?" Vraag ik met een grijns. "Ja ik stuur je anders een foto."

"Ik heb deze vandaag op zijn insta gezien." Zegt Kylie. "Kylie hij is knap!" Zeg ik. "Dat weet ik. Alleen die Kaj doet een beetje jaloers. En als ik eerlijk miet zijn. Zou ik liever een relatie met Jason hebben."

"Kaj irriteert mij soms." Zegt Kylie. "Maar hij is wel knap." Stuur me later een foto van hem." "Ik mis je zo erg." Zeg ik. "Ik jou ook." Zegt ze. "By the way, ik heb een vriendin gemaakt. Ilse."

"Ik ook! Ze heet Chantel en ze is zo mooi." Zegt Kylie. "Maar Ilse kan nooit jou plek innemen." Zeg ik. "Chantel de jouwe ook niet." Zegt ze. "Ik had je op dit moment geknuffeld." Zeg ik. "Same babe."

"But honey I got to go. My diner is done." Zegt Kylie. "Okay. Give your mom, dad , brother and sisters kisses from me." "I will do. Do the same to your mom, dad and brothers." "Bye. I love you." "Adios. I love u too." Zegt Kylie.

***

Ik stap de auto uit en Ilse en Brandon ook. "Kom!" Zegt Ilse en pakt mijn hand. Vervolgens trekt ze mij het huis binnen. "Hey Cassius!" Zegt Ilse tegen de getinte jongen van vanmiddag.

"Hey Ilse." Zegt hij. Brandon begroet hem ook. "En jij bent?" Vraagt Cassius. "Ik ben Chardonnay." Zeg ik en steek mijn hand uit. "Cassius." Zegt hij en pakt mijn hand en geeft er een kus op.

Ik glimlach klein. Als ik me omdraai zijn Ilse en Brandon weg. Gezellig ik ben alleen op een feest waar ik niemand ken. Ik loop naar de bar en pak een beker. Als ik me omdraai bots ik tegen iemand aan.

Al mijn drinken ligt over diegene heen. "Oh god! Sorry het was niet mijn bedoeling om het..." "Het geeft niet." Onderbreekt hij me. "Jewel het geeft wel." Zeg ik. "Nee echt niet." Zegt hij nog een keer.

Als hij naar me kijkt verandert mijn blik. "Oh jij bent het maar." Zeg ik en ik wil weglopen, maar hij houdt me tegen. "Kunnen we niet opnieuw beginnen?" Vraagt hij. Ik zucht.

"Opnieuw beginnen had niet gehoeven. As je niet zo boos reageerde toen ik tegen je aanbotste vanmiddag." Ik rol met mijn ogen. "Dioni." Zegt hij en geeft me zijn hand. "Chardonnay."

"Je vindt het feest niet echt leuk zie ik." Zegt hij. "Ja ik ken hier niemand." "Kom ik breng je wel naar huis." Zegt hij en pakt mijn hand. Hij trekt me door de mensen. Als we buiten zijn stopt hij voor een auto.

"Is die auto van jou?" Vraag ik. "Ja heb ik gekregen van mijn ouders." Zegt hij en stapt in. Ik stap ook in en Dioni begint te rijden. "Dus Chardonnay waar kom je vandaan?"

"Ik kom uit Amerika en heb in Nederland gewoond. En nu ben ik terug." Zeg ik. "Echt?" Vraagt hij ik knik. "Waarom?" "Ik dacht dat je uit Nederland kwam." Zegt hij.

"Niet!" Zeg ik met open mond. "Jawel echt." Zegt hij. "Maar kom je ook uit Nederland?" "Ja." "Oh. Ik dacht dat je uit België of ergens daar in de buurt kwam." "Ben je serieus?!" Vraagt Dioni.

"Ja. Daar krijg je spijt van." Zegt hij. "Nou ik denk het niet." Zeg ik lachend. Na een kleine tien minuten stopt Dioni de auto. "We zijn er." Zegt hij. Ik stap uit en Dioni ook. We lopen het mijn huis binnen.

Dioni loopt met mij mee naar mijn kamer. Als ik mijn schoenen uit doe voel ik twee armen die mij optillen en vervolgens op mijn bed gooien. "Dioni wat doe je?" Vraag ik. "Ik zou je pakken, omdat je dacht dat ik Belgiës was." Zegt hij.

En voor ik het weet begint Dioni mij te kietelen. "Nee! Dioni! Stop!" Lach ik. "Nee." Zegt hij. "Alsjeblieft!" Zeg ik. "Oké." Zegt hij en hij gaat ga me af. "Ik ga maar eens weer." Zegt hij.

"Oké. Slaap lekker." Zeg ik terwijl ik met hem mee loop naar beneden. "Slaap lekker lovely rose." Zegt hij. Ik glimlach en sluit de deur. "Lovely rose." Herhaal ik zijn woorden.