Chardonnay Brookes, een lief, aardig, spontaan meisje, ze kan soms wel heel erg bitchy zijn. Ze verhuisd van Amerika weer terug naar Nederland. Maar ze gaat niet meer in Eindhoven. Ze verhuisd naar Amsterdam. Daar kent ze niemand. Een nieuwe school...
Ik zet mijn wekker af en sta op. Ja het is zaterdag, maar ik doe altijd aan morning workouts. Dus ik ga zo meteen twaalf kilometer rennen. Ik pak mijn legging, sportbh, shirt en schoenen.
Ik pak mijn telefoon en oordopjes. Ik zet het liedje This Is What You Came For van Rihanna en Calvin Harris op. Ik loop de deur uit en begin te joggen. Ik ga steeds sneller en ren uiteindelijk.
Ik kijk hoeveel kilometer ik moet rennen. Ik zie dat ik nog vijf kilometer moet. Ik ga door en ren door het bos. Terwijl ik ren zet ik mijn haar in een staart. Ik kijk even naar rechts als ik naar voren kijk bots ik tegen iemand aan.
Ik val op de grond. "Ik help je wel." Zegt de stem. Ik herken hem ik kijk op en zie Dioni. "Wat hebben wij met tegen elkaar botsen?" Lach ik. "Weet ik ook niet." Lacht Dioni terug.
"Wat doe je eigenlijk hier?" Vraagt hij. "Rennen. Ik sport elke ochtend." Zeg ik. "Wauw. Dat doe ik ook." Ik lach. "Maar ik moet weer gaan." Zeg ik. "Mag ik anders je nummer?" Vraagt Dioni.
"Ja hoor." Ik geef hem mijn telefoon. Na twee minuten krijg ik hem terug. "Ik app je wel een keer." Zegt hij en geeft een kus op mijn wang. Dan rent die weer verder. Ik ga met mijn hand naar mijn wang.
Hij gaf mij een kus. Na een halfuurtje ben ik weer thuis. Ik kleed me uit en stap de douchecabine in. Ik begin te douchen. Na een kleine tien minuten stap ik uit de douche.
Ik droog me af en kleed me aan. "Mam! Ik ga naar de stad!" Zeg ik. "Oké doei!" "Chardonnay wacht!" Hoor ik mijn broer zeggen. "Wat is er?" "Ik kom met je mee. Ik moet toch nog naar de stad."
"Nee doei." Ik loop snel naar buiten en stap op mijn scooter. Ik zie dat mijn broer zijn middelvinger steekt dus steek ik er een terug. Ik ben na tien minuten in de stad.
Ik parkeer mijn scooter en maak hem vast. Ik loop de Starbucks in. Als ik naar een tafel wil lopen bots ik tegen iemand aan. Wat heb ik met botsen? "Oh mijn god. Sorry." Zeg ik.
"Het geeft niet." Zegt ze. "Ik ben Chardonnay." "Jaden." Zegt ze. "Het spijt me echt van je kleding." Zeg ik. "Het geeft niet." "Jewel het geeft wel. Ik koop wel een nieuwe." Zeg ik.
Ik bestel twee frappuccino's. "Hier." En ik geef Jaden haar frappuccino. "Dat hoefde echt niet." Zegt ze. "Jewel. Kom ik ga kleding voor je kopen." Zegt ze. We lopen de winkels binnen en kopen allemaal kleding.
"Chardonnay je bent echt aardig." Zegt Jaden. "Jij ook." "Je kan echt een goeie vriendin zijn." "Wij kunnen ook gewoon vriendinnen zijn." Zeg ik. Jaden haar ogen worden groter. En ze krijgt een glimlach.
Ze geeft me een knuffel. "Je bent een goeie vriendin. En aardig." Zegt ze. Ik lach. "Dank je. Jij ook. Je bent zelfs beeldschoon. Je bent vast niet single." "Jewel. Maar ik praat met een jongen." Zegt ze.
"Oeh!" "Kom laten we een foto maken." Zeg ik. Ik pak mijn telefoon en maak een foto met haar. "Maar ik moet weer gaan." Zeg ik. Jaden knikt. Ik geef haar een knuffel en ze loopt weg.
(Kylie)
Kylie: Hier is een foto van Kaj
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
U: Hij is wel knap. Maar Jason is knapper
(Dioni)
Dioni: Hey beautiful.
Ik schrik als ik zie wat hij heeft gestuurd. Beautiful? Wat probeert hij nou?
