Fred Pov.

442 18 6
                                    

En daar zaten we dan. Uren verstreken en buiten was het al donker. Andere leerlingen gingen eten in de grote zaal maar Hailey en ik bleven maar zitten en zitten. 

Opgegeven moment was ik door al mijn huiswerk en pakte ik een boek. 

Ik kan je vertellen dat dat de eerste keer in een lange tijd was dat ik vrijwillig een boek las maar voor Hailey had ik dat graag over. 

De hele avond zaten we daar in stilte. En ik genoot er van. Tegen 11 stond hailey op en glimlachte ze 

'Dit was fijn'  

Ik knikte en ze wees naar mijn boek ' En je hebt nog wel gelezen ook'

 Ze grinnikte en pakte al haar spullen bij elkaar. 

Toen we klaar waren keek ze me lang aan 'We zouden dit vaker moeten doen.'  

Langzaam knikte ik om aan te geven dat ik het met haar eens was.  Ze liep naar de trap die leed naar de meisjesslaapzaal en keek nog een keer om. 

Ze knipoogde en liep door naar boven. Verslagen bleef ik zitten en een glimlach speelde op mijn lippen. 

Misschien kwam het ooit toch nog wel goed. Zo zat ik daar nog een tijdje. Het was half 12 toen ik besloot om naar boven te gaan en ook te gaan slapen.

 Zodra ik mijn kussen raakte was ik vertrokken.


De volgende ochtend werd ik extreem vrolijk wakker en was ik helemaal klaar om aan de lessen te beginnen. 

Ik kwam als een van de eersten de les binnen en verliet de laatste les van die dag als laatst. Alle leraren hadden me verbaast aangekeken maar dat boeide me niet. 

Zo'n intensieve schooldag was nog best fijn. Ik glimlachte toen ik Hailey weer zag zitten op een van de bankjes en ging weer tegenover haar zitten. 

En zo verstreken er 3 weken. Waarin ik meerdere keren een goed cijfer haalde en iedere dag tegenover Hailey mijn huiswerk maakte. 

Toen week 3 voorbij was werd ik midden in de gang opeens tegen mijn hoofd geslagen. 

Geschokt keek ik om me heen om te kijken wie schuldig was en al snel zag ik mijn oh zo lieve tweelingbroertje staan. 

Hij keek me met een mengeling van gevoelens aan. Voor een ander leek het alsof hij helemaal geen gevoelens toonde maar ik wist toch wel heel zeker dat hij me boos aankeek.


Langzaam liep ik naar hem toen en glimlachte ik onschuldig. Opnieuw gaf George me een harde tik 

'Wanneer kom je eens van je roze wolk af?'  Schuld bewust keek ik hem aan 'Welke roze wolk?' George zuchtte

 'Fred zo gaat het al 3 weken, je staat op je gaat naar de lessen en dan zit je de hele avond in de leerlingenkamer tegenover Hailey je huiswerk te maken en loop je te lezen! Je haalt zelfs goede cijfers. Waar is de Fred die graag grappen uithaalde?'

 Ik keek naar mijn voeten wetend dat hij gelijk had 

'Dit voelt gewoon fijn okay? Op deze manier voelt het alsof Hailey aandacht voor me heeft' 

Zuchtend keek George me aan en pakte hij me bij mijn schouder 

'Kijk mate, als Hailey echt je aandacht wil dan komt ze naar jou, dus ga je gedragen als een echte vent en help me met een grap op de Slytherins, en weet je wat? voor mijn part neem je Hailey mee het boeit me echt helemaal geen flikker maar kom alsjeblieft van die roze wolk af' 

Ik knikte en er verscheen een grote glimlach op mijn gezicht 'je hebt gelijk. Dus vertel me eens waar gaat die grap over?' 


Ik weet het het is kort maar ik heb gewoon niet zoveel inspiratie!Dus ik hoop dat jullie dit alsnog goed vinden......



Weasley TimeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu