Ահա անցավ 3ամիս Դավիթի ծառայությունից:
Գիշեր: 2:35
-Ալո
-Գաբիս?ոնց ես սիրունս?
-Դավ?լավ եմ դու ոնց ես?Դավ կարոտել եմ,ուզում եմ քեզ ամուր գրկեմ:
-Դե ուրեմն...վաղը կգամ քեզ կտեսնեմ...
-Ուխխ.Դե կզանգես..ես սպասելու եմ
-Լավ. Բարի գիշեր:
-Բարի գիշեր:
Դավիթը գրեթե ամեն օր զանգում էր:Մենք երկար զրուցում էինք:Պատմում էր իր ծառայությունից:
Առավոտյան արթնացա,լոգանք ընդունեցի հագնվեցի,մի փոքր շպարվեցի մինչև Դավիթը գար:Արդեն ժամը 15:55 է,սական Դավիթը դեռ չի զանգել:Քիչ անց Sms ստացա << Գաբ ջան կներես չեմ կարող գալ.Սիրում եմ քեզ անչափ.Քո Դավիթ>>… Կարդացի նամակը և շատ տխրեցի:
15 րոպե հետո ինձ զանգեց Գրեյգը:
-Գաբ ջան խնդրում եմ իջի ձեր բակ քեզ կարևոր բան ունեմ ասելու:
-Գրեյգ ինչ որ բան է պատահել,?Դավիթը պետք է այսօր գար,բայց ասեց որ չի կարող գալ,անհանգիստ եմ եմ Գրեյգ:
Արագ իջա բակ և ինչ տեսնեմ…
Դավիթը… Հիմա ամեն ինչ պարզ է … Անակնկալ…Վազեցի և գրկեցի նրանՆա ինձ բերել էր մեծ արջուկ
Դավիթը ասեց որ 5 օր մնալու է,նրան արձակուրդ են տվել:Այդ օրը ինձ համար անմոռանալի էԵս ինձ այնքան հպարտ և պաշտպանված էի զգում նրա կողքին:
Շարունակելի...Սիրելիներս կներեք որ մի փոքր կարճ եմ գրել այս մասը💋😍