Ava #Netties2017

Hoofdstuk 14

Ava

'Je ouders?' Ik knik. 'Ze zitten opgesloten. Waarschijnlijk in de zwarte kluis.' 'Zijn ze criminelen.' 'Nee. De Alfa en Luna van de White moon pack. Of nouja...dat waren ze.' 'Dat zijn jou ouders!?' Zegt hij verbaasd. Ik kijk hem vreemd aan en knik. 'Ken je hun?' 'Bijna alle weerwolven kennen de White moon pack. Ze waren de sterkste pack ooit. Op de pack van Alfa Jax na.' 'En waar zijn jou ouders?' 'Vermoord. Door Alfa Jax.' 'Waarom? Wat hebben ze gedaan?' 'Alfa Jax is mijn oom. De broer van mijn vader. Mijn vader probeerde hem te stoppen....' Hij slaat zijn ogen neer. Nu word ik bang. Straks zijn mijn ouders ook vermoord.

'Luister. Als Jackson mij heeft weet ik niet wat er gaat gebeuren. Maar zijn vader zal niet blij zijn dat ik hun dochter ben. Straks willen ze iets van mijn ouders en als ze mij hebben kunnen ze hun dreigen iets aan te doen. Ik moet ze redden.' Laurens zucht en kijkt twijfelend om zich heen. 'Oke. Ik laat je gaan. Maar...' Ik kijk hem vreemd aan. 'Maar wat?' 'Ik ga met je mee.' 'Wat? Waarom?' 'Omdat ik niet wil dat jij gepakt word door mijn oom.' 'Laurens, doe normaal. Je hebt een zusje waar je voor moet zorgen.' 'Zij is hier veilig.' 'Laurens. Wat zullen je vrienden of wat het ook van jou mag zijn, van vinden. Jij hoort bij hun. Niet bij mij. Ik ben een lone wolf.' Laurens kijkt diep nadenkend naar mij. 'Luister. Zodra je om kijkt laat ik je toch weer achter. Het is het niet waard Laurens.'
Dan komt Chriss binnen gelopen. 'En.' 'Uhm....' Mompeld Laurens en kijkt naar mij. 'Ik ga niet naar Jackson.' 'Dan brengen we je wel.' Zegt Chris en draait zich om. 'Wacht.' Zegt Laurens. Chris stopt en kijkt naar hem. 'We maken een deal.' Ik kijk Laurens vreemd aan. 'Wij redden je ouders. En dan ga jij naar Jackson.' 'Haar ouders?' 'Er is nog nooit iemand ontsnapt uit de zwarte kluis.' 'Hoe denk jij het dan te doen. In je eentje?' Hij had gelijk. Dit gaat mij niet lukken. 'Oke. Deal.' Besluit ik dan maar.

Nadat ik los ben gemaakt sta ik met de rest rond de tafel. 'De zwarte kluis!' Zegt Lucie verbaasd. 'Dat gaat ons nooit lukken.' 'Het moet Lucie.' 'Maar hoe gaan jullie dit doen?' Vraag ik. 'Met behulp van jou. Jij kan via Jackson meer informatie krijgen over de zwarte kluis.' Ik zucht en knik. 'Oke dan.' 'Met dit houden we met elkaar contact.' Zegt Alex en geeft mij een mobieltje. Ik knik. 'Als er iets is bel dan meteen.' Zegt Laurens. 'Dat komt wel goed.' 'En je mag ook bellen als gewoon wilt praten. Omdat Jackson saai is.' Zegt hij lief en grinnikt. Ik grinnik ook. 'Zal ik doen.'

Ik doe de telefoon in mijn zak en pak mijn rugtas. 'Ben je er klaar voor?' Vraagt Laurens. 'Het zal wel moeten he.' Zeg ik en kijk hem aan. 'Het enige wat ik wil is dat ik mijn ouders terug heb.' 'Ik beloof dat ze zal bevrijden.' Ik glimlach en geef hem een knuffel. Maar dan besef ik dat hem nog niet zo lang ken dus laat ik hem snel los en bloos. Hij grinnikt. 'Wees voorzichtig.' 'Doe ik.' Dan doet Laurens de deur open en ik loop naar buiten.

Ik loop de stad in. Het duurde niet lang of mensen herkende mij. Ik vind het best wel spannend. Dan pakt iemand opeens mijn arm vast. Een enge man kijkt mij met een grote grijns aan. 'Laat me los!' Grom ik en trek aan mijn arm. 'Ja, laat haar los! Ze gaat met mij mee!' Zegt een andere man en pakt ook mijn arm vast. Al snel komen mensen op mij af en trekken aan mij. 'Halt!' Snel rennen mensen weg en ik zie Evilanten op mij aflopen. 'Het is Ava.' Zegt een Evilant tegen zijn collega's. 'Jij gaat met ons mee.' Zegt hij en voor dat ik het weet pakt hij mijn arm vast. Wat hebben mannen en armen?

Ik word mee genomen naar een auto en word achterin gezet. Dan rijd de auto weg. Nerveus kijk ik om mij heen. Het gaat echt gebeuren. 'Ik heb er zo veel zin in!' Urg, Anna.

Ik zie dat we naar het grootste gebouw rijden. Daar woont Jax en Jackson. Ik ben zo nerveus.

De auto stopt voor het grote gebouw. De deur word open gedaan. Ik stap uit en de mannen nemen mij mee naar binnen. We lopen de lobby in. Alles zoet er chique uit. Mensen kijken naar mij en fluisteren wat naar elkaar. Ik probeer ze te negeren en te concentreren. Maar dat gaat niet zo makkelijk.

4 mannen en ik stappen de lift in. Het is best wel eng. Maar ik weet dat ze niet aan mij zullen komen. Want dan zou Jackson ze afmaken. Maar toch. Ook de lift muziek is niet zo geweldig. We gaan naar twee na hoogst verdieping.  De lift maakt een ping geluid en de deuren gaan open. Ik en de mannen lopen een gang in en lopen naar een grote deur. Een van de mannen klopt de deur. Mijn hart klopt als een gek. Een slanke vrouw doet de deur open. Ze heeft een jurk aan een hoge naald hakken. 'We hebben de toekomstige Luna.' Zegt de man. De vrouw kijkt me naar mij alsof ze mij moet goed keuren. 'Jackson en Alfa zijn niet thuis. Maar ze kan hier wel wachten. De mannen knikken en duwen mij naar binnen.

Als ik binnen ben kijk ik mijn ogen uit. Het is een reuze penthuis. 'Wow.' Komt uit mijn mond. De vrouw doet de deur achter mij dicht.  'Volg mij.' Zeg de vrouw kortaf. Ik knik. De vrouw loopt door de  grote kamer heen. Terwijl ik achter haar aan loop, kijk ik om me heen. Het is prachtig en alles is luxe. Misscchien is dit toch niet zo erg.

De vrouw stopt bij een deur en soet hem open. We lopen naar binnen. Het is een slaapkamer met een prachtige bed en een eigen badkamer. 'Je blijft hier tot dat Jackson en Alfa terug zijn.' Zegt de vrouw en doet de deur achter mij dicht en opslot. Ze houden me dus hier gevangen. Maar ik mag niet klagen.

Ik loop naar een raam en kijk naar buiten. Het uitzicht is prachtig. Je kunt de hele stad zien vanaf hier. Het enige wat ik mis is het bos. Ik ben er al zolang niet meer geweest. Ik word van binnen er gek van. Hopelijk is dit allemaal snel voorbij.