Unluckily Lucky

CHAPTER 1

BAAAAMMMM!

And I fell again. Like always.

"Mie??" hingal na hingal na sumilip sa pinto ng kwarto ko ang pinsan ko.
"nahulog ka nanaman??" tanong nito.

"hehe.." yan nalang ang nasabi ko habang napapakamot sa ulo dahil sa di na mabilang na pagkakataon, nadisgrasya nanaman ako.

"natatawa kapa jan. Siraulo kang babae ka." npapailing na natatawa nyang sabi.

Well, whatever. Sa sobrang dameng beses na nitong nangyare, sanay na sanay nko. Di ko na nga iniinda eh. Natatawa nalang ako. (*´∇｀*)

Tumayo nako sa pagkakasalampak ko. Aba, nkakahiya, ang ikli pa nmn ng shorts ko na pampatulog, nakikita singit ko. Hoho ^o^

"Bilisan mo na, at malilate ka nanaman. To tlaga to" paalala sakin ni ate Marie, (yung pinsan ko sino paba? Hehe) sabay labas na ng pinto.

"haaayyyy..." yan nalang ang nasabi ko.

Patakbo nakong naligo at nagbihis. Pantalon, loose shirt at sneakers. Yan, ang daily attire ko. Well, not daily na parepareho. Syempre nagpapalit din ako. Well, you know what i mean gals. ╰(*´︶'*)╯

---------------------

"What kind of attire is that again, Lucky Camiela Robles?! Don't you even know the concept of being a girl? My ghad!"

Here we go again ang panenermon sakin ni ate Marie. Ang super girly, classy, beautiful and gorgeous Marieah Robles. My cousin.

Whenever i look at her, i want to be like her. Wearing those cute lovely dresses, curls at the ends of her lighly blonde hair, light make up, stilettoes and branded bags na pinagipunan nya pa.

"jusko ka Mimi, ang ganda ganda mo, sinasayang mo." sabi pa nya sabay irap.

"ate Marie, eh sa dito ako nakakakilos ng maayos, kaya ito na sinuot ko. Komportable kaya." (*´∇｀*)

"whatever. Halika na, malilate na tayo." sabi nya sabay sakay sa kotse. Kaya sumakay nadin ako.

Hay, life is so nice. Happy lang dapat dudes and dudettes! :D

---------------------------------------

"mimi!! Bakit ngayon ka lang??!!" tarantang tanong ni Stella, my friend.

"ha? Bkt ba?" tanong ko kay Stella. Itsura nya kase nagpapanic na hindi ko malaman eh..

"a-anong-- wag mong sabhing nakalimutan mo??!!" tanong nya na di makapaniwala.

Walanaman kase akong matandaang importanteng bagay na mangyayare ngayon-- wala namang may birthday, bibisita, o thes--.....
.
.
.
(￣.￣)
.
.
(⊙_⊙)
.
.
〣( ºΔº )〣
.
.
(╥╯﹏╰╥)ง

WTF!! thesis proposal namin ngayon!!! How stupid can i be??!!! Sa dinami dami ng makakalimutan ko, etong araw nato pa!! Although proposal plang today, hindi pwedeng wala akong ipapasa! Yung prof ko p nmn jan terror. 〒_〒

"bakit ganyan reaction mo? Don't tell me, di mo pa nagagawa yung chapters na ipepresent natin ngayon?!?" nagpapanic nadin na sabi ni Stella.

Hindi sa di ko pa nagagaawa. In fact maaga ko syang tinapos para hindi ako ma rush. The problem is, hindi ko sya dala!!

"No! Naiwan ko sa bahay lahat ng materials ko." nanlulumo kong sabi.

"hay nako ka talaga Mimie! Naturingang Lucky ang pangalan mo, napaka malas mo. Tsk tsk tsk.." sabi nya sakin.

"Wag mo na ipaalala pls.. Nako pano ba to? Teka anong oras naba?"

"hmm.. May 2hrs kapa bago mag start ang klase kay ms.terror." sagot nya sakin.

"Good. Uuwi muna ako. Dito kalang. If ever na malate ako, sabhin mo ihuli nalang ako ha?" bilin ko sa kanya.

"yeah sure. Sige na, gora na! Nakakaloka ka!!" sabi nito.

"i owe you one Stella!" sabi ko sabay takbo palabas ng room.

Kelangan ko makauwi. Asan naba si ate marie? Kelangan ko yung susi. Hay nako, ano ba namang klaseng araw to! Na stress ako agad.

Ikaw naman kase Mimie! Hindi mo hinahanda sa gabi yang mga dadalin mo eh! Kasalanan mo yan!

Yeah i know! Jusko pi agalitan ko pa sarili ko sa ganitong sitwasyon! Kaloka!

Takbo
Takbo
Takbo
.
.
"ate Marie!!!!" sigaw ko sa loob ng classroom ni ate marie.

"Waht the hell Mimie! Anong ginagawa mo dito? Sumisigaw kpa?!" gulat na tanong nya.

Napatingin ako sa paligid. Buong klase nila ate Marie nakatingin sakin.

-_-||
Nakakahiya pla sumigaw sa room ng iba. Pinagtitinginan nako cguro.

Pikit mata Mimie! Iwan mo muna ang hiya, konti lang nmn ang meron ka nun! Kelangan mo makauwi!

Paalala ko sa sarili ko. Tama. Important things first!

"Ats Marie, i need the car key now! Its an emergency!" sabi ko.

"ha anong nangyare?" tanong nya.

"yung thesis ko... Huhuhu.. Pls, the keys." sabi ko nalang.. 45 min away pa naman ang bahay namin.. Eh pano pag traffic pa? Wag naman po sna! o(╥﹏╥)o

"here" namamadaling sabi ni ate marie. I grab the key ang yell "thanks!"

Takbo

Pasok parking lot..

Takbo

Hanap kotse

"OH MY GHAD!! WHAT HAPPENED?!" sigaw ko. As in sigaw talaga. Talaga naman oh! Kapag ako tlga minalas sunod sunod eh!

Nagtataka kyo kung ano nakita ko?
Yung kotse namin, wasak! As in yung sira yung harap! Yung tipong hindi ko na masasakyan! Ganun!

"you fucking bastard!!" dinig kong sabi ng isang lalaki. May kinukwelyuhan syang lalaki. Matangkad at maputi.
"what is your problem?! Kung gusto mo magpakamatay! Sa malayo mo gawin wag dito!"

"so? Whats the difference. And besides, hindi ako nagpapakamatay. Nakaharamg ka lang tlga sa dadaanan ko." sagt nung lalaki.

Tumingin ako sa paligid.. Mga kotseng may gasgas at sira. Malapit sa kotse namin. Ang conclusion ko, sila ang sumira sa kotse namin.

＜（－︿－）＞

"PAY ME!" sigaw ko s dalawang lalakeng nagaaway. I dont care king sino ang may kasalanan sa kanila, basta kelangan kong umuwi!

Sabay na lumingon nman sakin yung dalawang lalaki.
.
(｡･ω･｡)
Yan rection ko na lumingon sila.. Why?
.
.

==========

Itutuloy!! Abangan! Wahahahahahaha ヾ(¯∇￣๑)