Chapter 5 - Bitter Goodbyes / Ending na.Woohoo! xD
{ Andielle's POV }
Bitbit bitbit ko na ang maleta ko , handang handa na ko sa pag-alis ko.
Nagpaalam nako kay Jess , kay kuya , kay mom , kay dad.
Pero kay Troy ? Sa tingin ko hindi ko na kailangan.
Ngayon ay papunta na kami sa airport.
Nagba-vibrate yung phone ko pero binalewala ko lang yun , kasama ko naman kasi si Jess.Yun lang laman ng inbox ko palagi eh , HAHAHAHAHHA.
Pagkadating namin ay dumiretso na agad ako sa loob hatak hatak ang maleta ko.
Inisalpak ko ang earphones sa tainga ko at nabulabog na lang ng may humatak sa akin.Ine-enjoy ko pa yung mga tugtugan ng Secondhand Serenade eh , sa totoo lang yung paborito ko pa yung tumutugtog yung Stranger.
"Ano ba?!" bulyaw ko sa humatak sa akin at bumalik sa kinauupuan ko.Hinihintay ko na lang tawagin yung flight na kinabibilangan ko.
Tumabi sya sakin , at naramdaman ko na tumulo ang mga luha nya.Hawak hawak nya kasi yung kamay ko , at ngayon ko lang narealize na si Troy pala yung may hawak sa kamay ko.
"Akala ko yung babaeng mukang manika yung makakapagpasaya sakin , pero mali pala ako.Malay ko bang matagal na pala kong nahulog sa babaeng umiiyak pag inaasar namin sya ng kuya nya na pango." sabi nya habang humahagikgik , in short mukhang baliw.Iiyak iyak tapos biglang tatawa , ilang medyas kaya ni kuya ang nahithit nito? -____-"
"So aalis ka pba?" tanong nya sakin.
Binigyan ko sya ng isang meaningful na ngiti.
"Makakaalis pa ba ko? Kung yung mahal ko mahal rin pala ako? Syempre hindi na." nagtawanan kami , nag-apir at nagkwentuhan.
Ito na ang katapusan ng storya ko , totoo naman pala yung Destiny eh.Malay ko bang matagal ko na palang nakita yung lalaking magpapasaya sakin , at makakapagpa-iyak.
Super duper , saya ko ngayon.Promise! :'>
The End.
BINABASA MO ANG
Destiny
Fiksi Remaja"A girl is destined to meet his path , but it will never be HER.She might love him as the one for him does , but HE will never realize it until she made her move."
