Voor de Storm

Hoofdstuk 3 - Borduren, ballet en ballades

'Heb je alles bij je?' vraagt Fee, lichtelijk bezorgd over mijn inpakkunsten.
'Ja, zusje, ik heb alles.'
'Je bent Glinster toch niet vergeten, hè?'
'Hoe vaak moet ik je nog zeggen dat ik mijn zwaard geen naam geef en al helemaal niet "Glinster"?'

Ik woel door haar blonde haar, waardoor ze een geïrriteerde zucht slaat.

Daarna draai ik me om naar mijn vader, op wie ik nog steeds een beetje kwaad ben.

Hij legt een hand op mijn schouder en zegt: 'Maak hem in, meisje.'
'Ik zal mijn best doen om graaf Tibert te verslaan, papa, maar ik kan niks beloven.'
'De graaf? Haha, nee ik had het over die pretentieuze bode daar.'

Grinnikend geef ik hem in een opwelling een knuffel.

Een andere hand raakt zachtjes mijn schouder aan. Als ik me omdraai, kijk ik recht in de ogen van onze "pretentieuze bode".

'We moeten vertrekken', zegt Rowen slechts.

Ik zwaai nog een laatste keer naar mijn familie en, doe mijn rugzak om en loop de opkomende zon tegemoet.

~~~~~~~

'Vertel eens, wat houdt de prinses van Astar, dochter van Darwin Wester, zoal bezig?'

We zijn nu enkele uren onderweg, en blijkbaar heeft Rowen besloten dat dit het perfecte moment is voor een praatje.

Ik kijk hem bedenkelijk aan. Hou dat ijzige masker op en kijk niet naar de oprecht geïnteresseerde blik in zijn ogen, spreek ik mezelf streng toe.

Dus zeg ik droogjes: 'Ik borduur, zing ballades en doe aan ballet.'

Rowen schiet in de lach, waardoor zijn ogen nog harder twinkelen. 'Uwe Hoogheid, je bent me er eentje.'
Geweldig, nu vindt hij me ook nog eens grappig.

'Ik moest ophouden met dat formele gedoe, dus jij kan ook wel eens kappen met dat "ge-Uwe Hoogheid", antwoord ik bits.

Maar de jonge bode laat zich niet van zijn stuk brengen.
'Wel, Storm, vertel eens wat meer over jezelf. Ik leer mijn reisgenoten graag wat beter kennen.'

'Aangezien we waarschijnlijk niet levend zullen terugkeren, lijkt het me beter om niet al te gehecht te raken aan elkaar. Dus zou je me alsjeblieft niet meer willen lastig vallen met je vragen? Tenzij je vroeger dan nodig wil sterven, natuurlijk.'

Ik weet het, ik ben hard. Rowen heeft niets misdaan. Integendeel, hij is zelf aardig tegen me. Daarom is hij gevaarlijk en moet hij op afstand gehouden worden.

'Oké, oké ik snap het al. Mevrouw de niet-prinses wil geen waardeloze bodes rondom zich.' Rowen lijkt oprecht teleurgesteld.
'En dan zei je vader dat ík pretentieus ben...'

'Heb je dat ge...'

Maar Rowen loopt al weer verder, om een praatje te maken met de lijfwachten, Evan en Erik, die waarschijnlijk een heel stuk spraakzamer zijn dan ik.

*~*~*~*~*~*

Weer een kort hoofdstukje voor jullie. Ik probeer wat langere delen te maken, maar ik moet nog oefenen ;)
Vote, comment, whatever.