Ik pak mijn mascara en veeg het borsteltje af. Ik breng het aan op mijn wimpers. Dan pak ik wat lipstick en dat doe ik ook op. Ik wrijf mijn lippen over elkaar en kijk in de spiegel. Ik pak mijn tasje en doe het om. Het is al tien voor 4, zie ik op mijn telefoon.
''Hey Mandy!'' Hoor ik al als ik de deur opendoe.
''Hoi!'' Antwoord ik vrolijk.
''Laten we maar gelijk beginnen, kom mee naar de hokken,'' zegt Matthijs. Ik knik en loop achter hem aan. Hij opent een hok en haalt er een puppy uit. ''Wat schattig,'' zeg ik terwijl ik het beestje aai.
''Ik heb al een kleedje neergelegd voor de foto's. Er moeten drie foto's komen, maar we maken er wat meer voor de zekerheid,'' verteld Matthijs. Ik ga zitten op het kleed en pak de puppy. Ik kijk weg van de camera en zorg voor de aandacht van de puppy. Hij kijkt mij met grote ogen aan. Ik hoor dat Mathijs al foto's heeft genomen.
Na een tijdje hebben we genoeg foto's met de puppy. Matthijs pakt nu een kitten en geef die aan mij.
''We hebben genoeg foto's,'' zegt Matthijs. Ik glimlach. Ik vind het jammer dat het voorbij is, vooral omdat ik echt niks leuks heb gedaan na het gedoe met van Veen. Ik heb nog steeds last van mijn enkel, maar heb mijn moeder niks verteld. Ze vroeg wel direct waarom ik zo strompelde, maar ik vertelde haar dat ik van mijn fiets af ben gevallen. En met Tessa en Kirsten heb ik geen contact gehad.
''Zal ik je thuis brengen?'' Vraagt Matthijs.
''Is goed,'' glimlach ik.
Ik ga zitten op Matthijs' bagage drager. ''Hou je het wel?'' lach ik. ''Jou wel,'' zegt hij. Ik bloos even.
''Hier rechts,'' zeg ik. Ik zie mijn huis al. ''Oke, we zijn er,'' zegt hij. ''Dankjewel voor het brengen,'' zeg ik. Ik geef een kus op zijn wang. Ik zie dat hij het niet erg vind. ''Geen probleem. Ik zie je morgen,'' zegt hij.
Ik voel me raar. Normaal gesproken zal ik mijn vriendinnen gelijk bellen, maar nu kan dat niet.
Sorry, beetje saai hoofdstuk ... Maar ik beloof volgend hoofdstuk komt er iets spannends. Een Michelactie, maar meer vertel ik niet. xoxo
JE LEEST
Mijn leraar
Подростковая литератураWat voor andere leerlingen een gewone leraar was, was voor Mandy een hel. Mr Veen, die zijn handen niet thuis kom houden. En niemand geloofde haar. Niemand?
