Hoofdstuk 12 | Misbruikt

1.1K 25 2
                                    


IEDEREEN LEES MN VERHAAL VERBODEN LIEFDES!

Hij drukt zijn laatste kussen op mijn lichaam en maakt daarna zijn broek vast.
'Goed gedaan, Mandy,' zegt hij nog hijgend.
Hij draait zich om en laat mij alleen achter. Ik heb geen gevoel meer. Na een paar minuten kleed ik me aan, pak mijn sleutels en loop weg. Nog snel kijk in de spiegel. Mascara strepen zitten onder mijn ogen en de tranen blijven maar lopen. Het boeit me niet.

Ik draai mijn fietsslot open en fiets zo hard als ik kan weg.
'Mandy!'
'Mand-y!' Klinkt er nu harder.
Hijgend komt Matthijs naast me fietsen. 'Ben je doof ofzo,' lacht hij.
Afwezig keer ik mijn hoofd naar hem. Ik zie dat hij schrikt.
'Mandy...' zegt hij voorzichtig, 'wat is er gebeurt?' Ik begin harder te snikken.
'We stoppen hier even,' beveelt hij.
Hij helpt mij mee naar een bankje.
'En nu vertel je alles,' zegt hij rustig.

Na een tijdje gezeten te hebben, begin ik te vertellen, soms mompelend en met stiltes tussen door. Omdat ik mij schaam voor wat ik heb laten gebeuren.

'Het begon allemaal vanochtend. Kristel kwam op mij afgelopen - uit het niks. Ze zei...
Ze zei: Matthijs wilt je niet. Het 7e uur had ik gym. Ik kreeg me maar niet uit mijn hoofd wat Kristel zei, zij was namelijk 1 van de enigste die wist dat ik jou zeg maar... leuk vind.
Ik zat niet op te letten en moest als straf als enige helpen opruimen. Toen ik aan het omkleden was, kwam van Veen opeens binnen.
Hij heeft mij...'

Verder kom ik niet. Ik kan alleen maar heel hard huilen. Matthijs snapt wat ik bedoel en sluit zijn armen om mij heen. Hij blijft mijn omhelzen totdat ik klaar ben met huilen. Ik begin verder te vertellen.

'Hij heeft mij verkracht. En het is mijn eigen schuld. Ik deed niks, ik durfde niks. Hij heeft mij al eerder gezoend. En ik vertelde aan niemand wat. Aan het begin vertelde ik Kristel dat hij raar deed tegen mij.
Ze vond dat ik overdreef en lachte me uit. Ze zette de klas tegen mij op. Ik kon het aan niemand vertellen,' snik ik.

Na een kwartier zegt Matthijs beslist:
'We gaan naar de directeur en dan naar de politie. Dit kan echt niet.'
Ik hoor de woede en verdriet in zijn stem.

Mijn leraarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu