Hatirlamadin mi beni? '10.bölüm'

11 3 0
                                    

Medyada serra ve ceyhun (pamuk şeker serra & cesur ceyhun)

O kadar çok şaşırtıcı bir olaydiki,bize yardımda bulunan çocuk suanda serranin karşısına çıkmış arkadan müzik eşliğinde ona itiraflarda bulunuyordu.....

*****

Serra'dan:

Çok saskindim etrafımdaki insanlar dahil çok sasirmislardi. Kimdi bu yakışıklı çocuk yüzü çok tanidik geliyor ama çıkaramıyorum bir türlü kimdi diye düşünürken hiç beklemediğim bir anda o konuşmaya başladı. "Serra benim ceyhun, ceyhun okay geçen yarıyıl tatilinde başını beladan kurtaran ve sonra sen ailenle birlikte okul açılacağı için geri donmustun izmir e" ben çocuğun söylediklerini anlamaya ve hatırlamaya çalışmaya ugrastigimda Miranin sözlerini duydum "kanka kim bu çocuk?" Bilmiyorum hiçbirşey bilmiyorum hatirlayamadim nolmustuki geçen yarıyıl tatilinde "ee şey ben..." Sadece ağzımdan bu laf çıktı "hatirlamadin mi beni?" Sesi çok garip çıkmıştı hani tam üniversiteye giriş puanını ogrenirsin ve hiç beklemediğim bir puan çıkar ya karşına sonra hayallerinin yıkıldığını o an son bir kez daha anlarsın işte öyle olmuştu neden sesi bu kadar kötüydü ayrıca o neden burdaydi nolmustu yarıyıl tatilinde ve neden ben okul yüzünden izmir e dönmüştüm bu sorulardan sıyrılıp karşımda çaresizce duran çocuğa bakmaya basladim "ben kusura bakmayın ama cikaradim ben sizi lütfen bağışlayın" çocuk benim sözlerim üzerine kafasını olumsuz anlamda sallayarak 'hatirlamadi beni' diye mırıldanarak arkasını donup gitmeye baslamisti ki neler olduğunu şimdi anladım evet hatırladım bu bu o çocuktu.....

Arkadan ona yüksek bir sesle "Senn..." diyebildim oda bu lafimi duymuş olacak ki olduğu yerde sırtı bana dönük bir şekilde durdu hızlı ve bu o kadar da heyecanlı adımlarla ona doğru ilerlemeye başladım ve karşısına geçtim bir süre yüzündeki kusursuzluga bakarken onun cümlesiyle kendime geldim "beenn..." tabi ya sen diye seslenmistim ben buna ve sozlerimin gerisini bekliyordu. Yüzümde hafif bir tebessümle ona bir adım daha yaklaştım ve "seni hatırladım cesur,sen o sun" diyebildim ve onun da yüzünde bir tebessümle bana doğru yaklaşarak "Evet dediğin gibi ben o cesur kişiyim.." dedi ve benim birşeyler söylememi bekliyor olacak ki ve tam bana ismini soyleyecektiki ben onu durdurdum ve "sen o cesur ceyhunsun" dedim oda benim gibi sevinerek bana birden bire hiç beklemediğim bir anda dudaklarimda hafif bir sıcaklık hissettim ve galiba evet galiba benimle opusuyordu suan ne kadar acemi olsamda bende galiba ona karşılık vermeye başlamıştım.

Kalbim neden hızlı çarpıyor,neden avuclarimin içi terliyor ve neden midemde tuhaf birseyler varmis gibi hissetmeye baslamistim galiba ilk opucugum oldugu icindi yoksa bunun baska bir açıklaması olamaz değil mi?

Hafifçe dudaklarını dudaklarimdan çekti ve bana hic beklemediğim o cümleyi söyledi "ben seni o günden beri çok aradım pamuk şeker seni aramadigim girmedigim yer yoktu sadece herşey seni bulmak icindi serra" nasıl yani o,o beni o gunden sonra aramismiydi yani inanamıyorum suan bu olayların gerçek olduğuna inanamıyorum...

Ben ona ne diyeceğimi bilemiyordum ve sadece "ben,ben ne diyeceğimi bilemiyorum ceyhun" dedim o yine benim kalbimi feth etmeye çalışıyordu ve galiba başarmıştı da "pamuk şeker hiç önemli değil senin beni son anda hatirlaman bile bana bir umut oldu ya eğer sen beni hatirlamasaydin ve ben o kapıdan geldiğim gibi gitseydim işte o zaman asıl ben ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemezdim serra ama simdi bana bir şans ver ve o kapıdan geldiğim gibi degilde seninle birlikte el ele tutuşarak çıkalım olurmu.Serra ben seni tüm kalbimle seviyorum ama benim yarım ve bir kenarı eksik kalan parçam var eğer o bölümü tamamlarsan yapbozun son parçasını oraya yerlestirisen o kapıdan birlikte çıkabiliriz" dediği söylediği onca cümleden sonra ne olabilirdi ki ben şimdi napicaktim durun bir dakika "se sen şimdi bana çıkma teklifimi ediyorsun ceyhun" "Evet pamuk şeker evet benimle cikarmisin?" Ahhh kalbim durucak galiba bir günde bu kadar heyacan olamaz galiba ve ağzımdan işte o kelime çıktı "Evet evet evettt seninle çıkmayı seninle birlikte el ele tutuşarak o kapıdan çıkmayı kabul ediyorum ceyhun" ben ben bunları nasıl düşünmeden söyledim oysaki ben aska inanmayan ben hiç beklemediğim bir anda kendimi ask insanı gibi hissetmeye baslamistim son bir kez daha dudaklarima yapıştı ve kollarını belime sararak beni döndürmeye başladı o anda duyduğum tek şey kulağıma fisildamasiydi "seni seviyorum pamuk şeker" ve işte isliklar ve alkışlar içeride kopmuştu dışarıdaki insanlarda sinema izler gibi bizi izliyorlardı galiba şimdi herşey yeniden başlıyordu.......

Evettt sizce nasıldı hiç beklemediği bir anda ve aska inanmayan ama sonunda da onu gerçek aşkın bulucagina inanan kiz şimdi ask kadını olmuştu resmen.... :)

DEĞİŞİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin