Orkide

Zalim lavinia, narin orkide

Narin bir orkide, zalim bir laviniaya tutulmuş. Ölüm çiçeği, küçük özgür bir lavinia nasıl sevsin sevgiliye verilen en değerli çiçeği?
Yine de sevebilmiş ikisi de birbini, yıllar geçmiş bağlanmışlar körü körüne, birbirlerine benzemişler git gide. Ama işte, kader bu ya, her zamanki kör talih onları ayrı düşürmüş birbirlerinden.
Oysaki doğa ana onların aşkını onaylamayıp engelledikçe, bilmiyormuş birbirlerini daha çok sevdiklerini.
Güzeller güzeli orkide, lavinia yüzünden sararıp solmuş tazecikken daha.
Lavinia orkideyi öldürmenin acısından, uancından ve her şeyin sorumlusu olmasından dolayı ne kadar ölmek isterse istersin, ölmeyi ne kadar denese denesin ölememiş. Orkide soldukça, lavinia ağlamış.
Ama en sonunda lavinianın göz yaşları, lavinianın sararttığı zavallı orkideyi canlandırmış. Lavinia suyunundan, canından vazgeçmiş, orkide canlandıkça lavinia günden güne erimiş.
Canından, çok sevdiği özgürlüğünden orkide için vazgeçmiş.