GECE NEFESI #Wattys2017

1. Bölüm: "Parti"

1.Bölüm: "Parti"

Yine oradaydı siyaha kaçan koyu renk saçları o mükemmel kehribar gözleri küçük tatlı burnu, kiraz rengi dudakları, bembeyaz dişleri ve hafif hafif çıkmaya başlayan sakallariyla sandalyesine oturmuş onunla konuşan arkadaşını dinliyordu.

Ben kim miyim ?

Adım Nefes soyadım Baykan.

Okulun en silik insanı, her zaman en arka sıralara oturup sevdiği adamı izleyen normal bir insan. Pekâlâ aslında pek normal değil.

Kapüşonlumu her zaman olduğu gibi başıma örtüp kimsenin dikkatini çekmemeye çalışıyordum bugüne kadarda gayet başarılıydım.

Ben onu izlerken her zaman benimle yakınlık kurmak isteyen daha ismini bile tam hatırlayamadığım kız karşıma elinde yemek tableti ile oturup bana sırıtmaya başladı.

"Afiyet olsun Nefess."

Suratsız bir ifade ile "Sanada,"dedim. Cevap verdiğim için sevinmişti galiba çünkü mümkünmüş gibi daha çok sırıtmaya başlamıştı.

"Çıkışta bir şeyler yapalım mı? Hem Doğum günü partim için üstüme bir şeyler bakmam lazım. "

Yine düz bir ifadeyle "Hayır," dedim. Bu sefer kırılmıştı yüzü bir anda düştü. "Niye ki! Hem ben senin hep yanında olmuyor muyum. Niye bana böyle davranıyorsun. Partime de gelmezsin demi şimdi sen. Akşamları dışarı çıkmadığını biliyorum zaten tam akşam vakti olmayacak öğleden sonra olacak ."

Cevap vermedim veremezdim. Çünkü haklıydı benimle dalga geçildiği zaman birisi bana sataştığı zaman hep o benim yanıma gelip cevap vermesemde beni teselli eden kişiydi. Şimdi ise sadece benden doğum gününe gelmemi istiyordu. Aslında gidebilirdim nede olsa akşam değildi.

Cevap vermeyip yüzüne baktığım için kalkıp gitmişti. Gidince etrafıma bakmıştım ki herkesin bize baktığını gördüm. Onlara dik dik baktıktan sonra önlerine dönmüşlerdi. Birinin yanımdan kalkıp giden kızın peşınden koştuğunu gördüm. "Deniz! Bekle" ikisi birlikte yemek haneden çıktılar.

Ve beni yanlızlığımla baş başa bıraktılar.

                                🌙

Öğle arasından sonraki derslerde bittiğinde evimin yolunu tuttum. Evimiz okula uzaktı ailem her ne kadar servisle gidip gelmemi istediyse de ben hep itiraz etmiştim. O ormanlık yoldan geçmeyi her zaman sevmiştim. Kızıl yaprakların hakim olduğu coğunlukla kimsenin olmadığı bir yoldu, istediğim zaman orada çimlere yatıp müzik dinlerdim.

Aklıma parti konusu gelince duraksadım.Hâlâ o partiye gidip gitmeme konusunu düşünüyordum . Sonuçta tehlikeliydi. Ama umrumda değildi isminin Deniz olduğunu hatırladığım kızın yanında olacaktım. Ne olursa olsun.

Sonunda eve vardığımda annemin benim için hazırladığı yemekten biraz atıştırıp. Odama çıktım üzerimi değiştirdikten sonrada vakit öldürmek için sevdiğim bir dizi olan 'Super Naturel' i kaldığım bölümden diz üstü bilgisayarımla izlemeye devam ettim.

Dış kapının açılma sesiyle yataktan kalkıp aşağı indim. Annemin elinde poşetlerle geldiğini görünce bir koşu yanına gidip elindeki poşetlerin hepsini alıp tezgaha koydum. "Vallahi bu gücüne hayranım senin Nefes."

Dediğine çok hafif bir şekilde tebessüm edip merdivenlerden yukarı çıktım. Havanın hafifçe karardığını görüp yatağıma girip uyudum.

Sabah olunca okulun olmadığı aklıma gelmişti ve yarında parti olduğu. Napacaktım ben orada. Muhtemelen yine bir köşeye oturup etrafı izlerdim.