Ölüm.. var!.. Ölüm.. var!.. Kolumuzdaki,duvarımızdaki,masamızdaki saatler, hep böyle der. Onlar her saniye bu dili konuşur dururlar.
Bu sözler hoşumuza gitmediği için ,biz saatlerin <<Tık tak..tak tik..tak tik..>>diye ses çıkardığına kendimizi inandırmışız.Hatta bu acı sözler sinirimizi bozduğu için,sesi soluğu çıkmayan elektronik saatler bile îcâd etmişiz.
Ne yaparsak yapalım,gerçeğin dili olan saatler,tıpkı ağaç kurtları gibi,ömür ağacımızı durmadan kemirir.Ağaran saçlarını,dökülen dişleriniz,kırışan alınlarımız ömür ağacının yaşlandığı,bir sona doğru gitmekte olduğunu gösterir.
Yüce Mevlâmdan gönüllerimizi duyarlı,sonumuzu hayırlı kılması niyâzıyla...
