°Boy to Girl°

Part 3

Чанёол: үнэнээ хэл лдээ залуу минь би ижил хүйстэн гээд
Бэкхён: БИ ТИЙМ БИШ!!
Чанёол: хаха
°°° °°° °°
Түүхийн хичээл орж байхад Чанёол надруу жуумалзаад байлаа. Тэгснээ гэнэт тэр босч зогсоод
Чанёол: багшаа би Бэкхитэй үерхэж байгаа *миний гарнаас барих*
Би: О.о
Бүх хүүхдүүд: О.О
Багш: хэхэ хөөрхөн юмаа хүүхдүүд. Ямар ч байсан баяр хүргье
Би: -___-
Чанёол: баярлалаа *ярзайх*
Бэкхёний талаас
Ангийн охидууд надруу үргэлж муухай хардаг болов. Учир нь тэр тэнэг Чанёол надтай дэндүү ойр байгаад байгаа болохоор тэдний дургүй нь хүрж байна гэж тэд хэлсэн. Ангидаа орж ирэн ширээн дээрээ суулаа.

Нойл орон гараа угаан зогсож байтал
?: Хөөе хөөрхөн охин минь
Би эргэж харвал нэг охин хэдэн банди нартай зогсож байлаа. Яг хэн гэдгийг нь санахгүй байгаа ч манай анги гэдгийг мэдэж байв. Харин түүнийг дагаж байгаа залуусыг өмнө нь харж байгаагүй юм байна. Магадгүй тэд өөр сургууль байх. Гэхдээ надад хамаагүй ээ би түүнийг үл тоон хажуугаар нь зөрөх гэсэн боловч тэр миний гарнаас татан ханалуу хүчтэй түлхэн миний нүүрээр гараа гүйлгэн
?: Чанёол чиний юунд тэгж татагдаад байгаа юм бол оо?
Би түүний гарыг түлхэн түүнрүү муухай хараад явах гэсэн боловч түүний хамт явж байсан залуус намайг хааж зогслоо.
?: уучлаарай гэж уучлалт гуйж чадахгүй. Учир нь миний 5 жил хайрласан хайрыг минь нэг өлөгчингүүд гарж ирээд булаах гэж оролддог. Чи ч бас тэдний нэг бололтой. Би өөр юу хийх ёстой гэж? Магадгүй тэр чамайг бузарлагдчихвал сонирхох нь юу л бол хаха
Түүнийг тэгэж хэлсний дараа түүнтэй хамт явж байсан залуус надруу ойртон хувцсыг минь тайлах гэж оролдож эхэллээ. Би тэднийг эсэргүүцэх бүрт тэд намайг алгадаж хувцаснаас минь чангаана. Би дотроо хувцсаа тайлуулж болохгүй гэж бодно. Тэд миний эрэгтэй гэж мэдвэл яах бол?
?: хаха түүнд бараг хөх байдаггүй юм байна
Тэд инээлдэж эхэллээ. Эсэргүүцэх тусам тэд миний биед хайр гамгүй хүрч цохиж зодно. Сүүлдээ бие минь даагдахгүй ихээр өвдөн газар уналаа. Гаднаас хэн нэгэн хүний орилох дуу чихэнд минь сонсогдсон ч нүдээ нээж чадсангүй. Өвдөж байна...
°°° °°° °°°
Нүдээ нээхэд өөдөөс минь өөдөөс нэг том нүүр хараад зогсож байлаа.
Бэкхён: ээжээ *цочих*
Тэр сандран надаас холдлоо.
Чанёол: бие чинь зүгээр үү?
Бэкхён: *толгой дохих*
Би ойр орчмоо ажиглавал эмчийн өрөө байлаа. Би босон явах гэж оролдсон ч бие өвдөөд тэсэлгүй ёолчихлоо. Чанёол ардаас минь ирэн буцаж орон дээр суулгалаа.
Чанёол: жоохон байж бай би шархыг чинь цэвэрлээд өгье
Тэр доошоо суун шархан дээр минь тос түрхэж өгөөд үлээж эхэллээ. Яагаад ч юм надад энэ нь маш эвгүй санагдаж байв. Хацар улайн, зүрх хурдан хурдан цохилно. Би яг яагаад байнаа?
°°° °°° °°°
Аль хэдийнээ хоёр долоо хоног өнгөрчээ. Энэ хугацаанд маш олон зүйл болоод өнгөрчихсөн юм шиг л санагдаж байна. Сургуулийн талаас илүү хөвгүүд надад сэтгэлээ илчилж үерхэхийг гуйсан бас бас... Чанёол нэг л хөндий болчихсон.
Хичээлийн дундуур Чанёол эмчийн өрөө орж болохыг багшаас асуун гарлаа. Түүнд санаа зовон багшид нойл орчихоод ирье гэж хэлчихээд түүний араас гарлаа. Хичээл орж байсан болохоор сургуулийн коридор нэг л нам гүм байлаа. 2 давхарын зүүн жигүүрийн төгсгөлд байх эмчийн өрөөний гадаа ирэн хаалганы бариулаас нь татан онгойлголоо.
Бэкхён: О.О
Төсөөлж байгаагүй зүйлс өөдөөс угтан яахаа мэдэхгүй тэнд хөшин зогслоо. Чанёол тэр өрөөнд байх эмчийн үзлэгийн орон дээр цамцных нь бүх товчнууд ярагдан цээж нүцгэн сууж байлаа. Хамгийн гол нь нэг охин түүний цээжийг үнсэн таалж, түүний нөгөөдхийг нь өмднийх цаанаас нь илж таалах бүрт Чанёол хойшоо гэдийн амьсгаадна. Би цааш нь харж чадалгүй өрөөнөөс гүйн гарлаа. Сургуулийн ард байдаг цэцэрлэгийн сандал дээр суун зүрхээ дарна. Яагаад ингэж их өвдөөд байгаа юм бол?
Бэкхён: Пак Чанёол чамайг үзэн ядаж байна