Royal Blood || Sirius Black

Krallık Çok Yaşa

Rothschild Hanedanı, sıradan bir cadıya/büyücüye göre her açıdan ulaşılmazdı.

Gerek balolarımız olsun, gerek bakanlıkta düzenlediğimiz toplantılar olsun..

Biz büyücü dünyasına hükmediyorduk. Büyücü ekonomisine biz yön veriyorduk. Yeraltı kaynaklarının %40'ı bize aitti. Bir nevi büyücü dünyasının Krallığı gibiydik.

Herkes bize imreniyordu. Zenginliğimize, gücümüze, kusursuzluğumuza, tanıdığımız ve onların asla tanıyamayacağı kişilere.

O gün, abimin doğum günü balosunda da, kim olduğumuzu ve onların kim olamayacaklarını bir kez daha göstermiştik.

Her tarafta bizi ve bulunduğumuz ortamı öven konuklar, Muggle kılığına soktuğumuz ev cinlerimiz - onları aşağılamak en büyük safkan eğlencelerinden biridir- ve annemin tabiriyle 'eş adaylarım' vardı.

Elbisemin etek kısmını bir kez daha çekiştirdim. Doğum günü çocuğunun isteği üzerine herkes siyahlara bürünmüştü.

Ki, bu da doğum günü balosundan çok cenaze izlenimi veriyordu. Ah, pardon. Bir cenaze asla bu kadar görkemli olamazdı. Burası daha çok Lucius Malfoy'un geçen yaz düzenlediği, 'Cehennemlikler Toplansın' partisini andırıyordu.

Faye yanımda, bana selam vermemiz gereken zengin aileler ve safkan çocukları tanıtırken göz devirdim.

"Tüm safkanları toplamışsınız Aurora. Sirius Black bile burada. Kim bilir annesi gelmesi için onu ne kadar zorladı? Partinizde bir kanıbozuk olması sorun değil mi?"

Elimdeki rose şaraptan bir yudum daha aldıktan sonra ona cevap verdim.

"Git ve abime sor. Benim partim değil."

"Ama bundan ailecek övüneceksiniz. Yani her zamanki gibi. "

Faye bulunduğumuz ortamda kahkaha atmamak için kendini kasıyordu fakat bu onun daha usturupsuz görünmesini sağlamıştı. Yani, ağzından domuz sesi çıkaran bir hanımefendiyle hiç karşılaşmadığımı düşünürsek.. Bu hayıflanacak bir davranıştı.

Burun kıvırdım. Sirius hakkında bunların söylenmesi komik değildi. Kendisi eskiden arkadaşımızdı. Potter çocuğuyla takılınca hepimizin bir anda ona cephe almamız onu hayal kırıklığına uğratmış olmalıydı.

"Gülmek seni çirkinleştiriyor Faye. Ve şişman olduğun gerçeğini göz önünde bulundurursak, potansiyel eş adaylarının yanında böyle görünmen senin zararına."

Hadi size safkan sosyetesinden bir sır vereyim. Faye, kilo takıntısı olan bir kız ve kendisini kusturarak zayıf kalmaya çalışıyor. Aslında şişman bile değil. Annesi Gemma da kendisini iksirle kustururken, kusmuk içinde öldü. Ruhu huzurlu ve zayıf kalsın! Tabii bunun bir önemi varsa.

Sinirle önüne döndü ve ağzına ne gelirse söylenmeye başladı.

" Öyle bir an geliyor ki, benim arkadaşım değil de düşmanımmış gibi davranıyorsun. Biliyor musun Aurora, bazen gerçek bir Rothschild gibi olabiliyorsun. Bu- bu korkunç."

Tehlikeli bir şekilde sırıtmaya başladım.

"Gibi mi? Ben zaten bir Rothschild'ım Faye."

Tamam, bu cümlelerde sorun yok. Ama sonrasında kontrolü biraz kaybetmiş olabilirim.

"Hatta belki de gelmiş geçmiş en iyi Rothschild benimdir. Bunu bir düelloyla test etmek ister misin?"

Söylediklerim karşısında ikimiz de ürperdik. O korkudan, ben ise gerçeklerden.