Renesmee Cullen (The twilght saga)

Κεφάλαιο 3.

Το απόγευμα με την Σοφία περάσαμε τέλεια .
Έβαλα πιτζάμες και πήγα για ύπνο.

~πρωί~

Με ξύπνησε το τηλέφωνο μου που χτύπαγε σαν τρελό το σηκώνω

-Ναι

-Ρενεσμε

-Μαμά?

-Τι κάνεις?

-Καλά μαμά μόλις ξύπνησα σε λίγο πρέπει να πάω σχολή

-Ααα ωραία αγάπη μου σε αφήνω καλό μάθημα!μας λείπεις πολύ

- Και μένα μανούλα γειά

-Γειά

Και το κλείσα βιαστηκα πήρα πρωινό και ντυθηκα η Εύα είχε πυρετό σήμερα και δεν θα ρθει οπότε θα πάω μόνη μου ...

Είχα αργήσει αρκετά και έτρεχα πολύ γρήγορα για να φτάσω στο προαύλιο αφού η σχολή ειναι τεράστια! (ολυμπιακών διαστάσεων θα λεγα)

Έφτασα στο προαύλιο ,όλοι ήταν συγκεντρωμένοι εκεί οι καθηγητές χώριζαν δυαδες μόλις πήγα εκεί άκουσα το όνομα μου :

"Renesmee Cullen ..."

"... με τον..." όσο αργούσε η καθηγήτρια να πει με ποιον είμαι εγώ είχα αγχώθει δεν ξερω νόμιζα μέσα μου ότι θα με βάλει με το αγόρι που μου έλεγε η Σοφία στο μπαρ

"με τον Μάικ Γουιλετ "ξεφυσιξα από ανακούφιση,ευτυχώς που δεν άκουσα το όνομα Τζέικομπ δεν θελω μπλεξίματα

"...ή ... Μάλλον"ωχ οχι!μάλλον βιάζομαι να μιλήσω

"με τον Jacob Black"οχι οχι !!γιατί?πριν λίγο ήμουν ανακουφισμένη

"Κυρία ο Τζέικομπ σήμερα λείπει !"

"εντάξει Λία μπορείς να του πεις ότι θα συνεργαστεί με την Renesmee Cullen"

"Ναι "

"Πάμε παρακατω η Εύα Τζόουνς θα ειναι με τον εε..."

"Ραφαήλ Μπραουν" θα χαρεί πολύ η Εύα όταν της το πω ο Ραφαήλ με κοίταξε με ένα χαμόγελο μεχρι τα αυτια φαινεται πως χαρηκε πολυ και αυτος!

"Η Ευα λειπει σημερα "απευθηνθηκα στην καθηγητρια .

"Κι αυτη?"ρωτησε με πολυ αυστηρο υφος.

"Ναι ειναι αρρωστη"

"Μαλιστα ..."δηλωσε με καχυποψια.

Εκεινη την στιγμη γυρισα το κεφαλι μου να βρω που ειναι ο Ραφαηλ αφου τον εντοπισα ξαφνιαστηκα, τα χαρακτηριστικα του ειχαν αγριεψει οι φλεβες του φαινονταν εντονες και τα χερια του εσφιγκαν γροθιες .Μα καλα τι επαθε τωρα ?
Αφου οι καθηγητες τελειωσαν με τον χωρισμο ομαδων σε δυαδες ολη η σχολη αδειασε και γω εμεινα τελευταια πηγα να φυγω απο την καγκελοπορτα οταν ενα χερι με εσπρωξε με δυναμη απο τον ωμο μου και με γυρισε αποτομα προς το μερος του και τοτε βλεπω τον Ραφαηλ εξισου νευριασμενο οπως ηταν πριν.