Hera Marguix Ansthruter

CHAPTER TWO

Ala una pa na ng madaling araw peru patuloy pa rin ang buhos ng napaka lakas na ulan na sinasabayan pa ng kulog at kidlat.

Nasa kalagitnaan ako ng malawak na ilog  at may mga nagtataasang talahib.  hawak hawak ko ang balikat kong may tama ng bala napadpad ako sa tabing ilog ng magkamay ay nadama ko ang pagdurugo ng balikat ko.

"I should live, kamatayan ilan beses na tayung nagpapatentero and this time i still won't lossAnd i wont give it up" then  a bitter smile form on my lips..

nag lakad ako patungo sa  natataasang  talahib, Nararamdaman ko na ang tila mga blade na gumuguhin sa aking mga braso at muka. Mga matutulis na kugon. Ilan beses na akong natisud at nadapa peru patuloy pa akong bumabangon.

"Kailangan kung makakita ng kalsada at makahingi ng tulong" ang naghuhumiyaw na sigaw ng utak ko. Parang yelo ang bawat patak ng ulan sa katawan ko nanunuot na sa king buto ang dampi ng malakas na hangin. At nararamdaman ko na ang pangangatog ng katawan ko. 

Nilinga ko ang paligid nakalabas na ako sa sukal ng talahiban. At ngayun ay isang patag na daan na ang nakikita ko sa kadiliman. Wala man lamang poste ng ilaw sapaligid.

Lakad takbo ang ginagawa kong pagsisikap para makahanap ng tulong.

Nang bigla akong napahinto nang makarinig ako ng tunog ng makina. At isang nakakasilaw na liwanag ang tumama sa mukha ko.

Itinataas ko ang  isang kamay ko upang itakip sa mukha ko. At isang malakas na kulog ang sumabay sa unti unting pagkaupos ko. Pabagsak sa lupa.

At pagkatapos ay karimlan na ang bumalot sa buong pagkatao ko.

"Ahhhhhhh! Princess.....he--help" at pilit pa niyang itinataas ang mga mga kamay para abutin ang muka ni Pilak na nakikita niya kahit na mariing nakapikit ang mga mata niya.

"Shhhh--- it's alright " wika ng malalim na tinig na naririnig niya. "Sleep back. You're safe, " patuloy ng boses. Ayoko kong maniwala, but there is a voice telling me that i am in a safe hand. But i could never be safe. Habang nasa malapit lang ako ni Senator Bulyukan. I still hear the sounds of rain, even the thurder and it made me tremble.

"Aahhhhhh---" muli niyang sigaw then i felt someone grabbing me. "wa--wait" pilit na sinasabi ng isip niya peru wala siyang lakas para bumangon. Kailangan kong bumangon.

"SHHHH---- MAtulog ka na you're safe, you hear me you're safe now. Walang gagalaw sa iyo dito" she wanted to believe the soothing voice. It was deep and gentle at tila inuugoy siya sa dako paroon.

Napaungol siya.

"That's right .. sleep back" at isang masuyung pag hawak sa pingi ko ang naramdaman ko.

Nang makita ng lalaki ang payapang pagbaba at pagtaas ng dibdib niya ay tumayo ito sa gilid ng kama. At tineck ang I.V nito.

Isang oras na ang nakakaraan ng matapos niya itong operahan dahil sa sugat nitong may tama ng bala ng baril.

Matiim niya itong tinitignan ng marinig niya ang pagbukas ng pinto.

"Narinig kong sumisigaw siya, boss" ang lalake na sumungaw sa pinto.

Tumango ang tinawag na 'BoSs' at muling sinulyapan ang dalagang nahihimbing na sa pagtulog. "Nakatulog na siya uli, Anton"

"Hindi siya taga rito, boss. Anu sa palagay ninyo ang nangyari sa kanya? " ang lalaking tinawag na anton.
"Hindi ko matiyak, Anton. Pero may palagay akong may tinatakasan siya. MALalaman natin bukas kapag nagising na siya. Nangingitim na siya kanina sa pagkakababad sa uLan."