SEN VARKEN KORKMUYORUM

          Merhabaa :-) :-)  İlk kitabımla karşınızdayım.Biraz kısa bulmuş olabilirsiniz.Ama diğer bölümlerde telafi edicem.Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum.Yeterli vote olmazsa diğer bölümleri yayınlamayabilirim :-) İyi okumalar:-)

Hayattan bıkmış bir şekilde yolda  yürürken duvara çarpmamla inledim .Birinin beni ittiğine emindim çünku belimde bir el hissetmiştim.Arkamı dönüp baktığımde Sinan karşımda durmuş pis pis sırıtıyordu.Artık ne kadar sinirlendiysem kendimden beklemediğim bi şekilde saydırmaya başladım.-piç kurusu,hayvan herif,kas yığını ne yaptığını sanıyorsun.Bu lanet olası lisenin populerisin diye bunu yapmak zorundamısın?- dediğimde yüzündeki ifade benim irkilmeme sebep olmuştu.Daha doğrusuda şaşırmama.Onun o masmavi gözlerini ilk defa bu kadar donuk görüyordum,donuktu ama sanki bana birşeyler anlatmaya çalışıyordu,donuktu ama benim ilk defa bu kadar ısınmama sebep olmuştu sonra ona sesimin titremesine engel olmaya çalışarak:

  -Neden böyle bakıyorsun? Diye sordum.

     Bakışları değişmişti.Sanki bir anlığına başka biri olmuştu ama şimdi o kişi gidip yerine Sinan gelmişti,okulun popisi Sinan...

      Pis pis kahkahalar atarak :

      -Bu okul gerizekalı kızlarla dolu.Evet haklısın popüler olmak bana bunları yapma hakkı vermeyebilir.Ama senin gibi kezbanlar bana bu hakkı veriyor.

   (Bana kezban demişti.Pislik bana nasıl kezban diyebilirdiki.Tamam belki kendime bakmıyo olabilirdim.Ama güzeldim.Uzun sarı saçlarım ve Sinanın ki kadar güzel olmasa da mavi gözlerim vardı.Fiziğimde kötu değildi.Tek sorun diğer kızlar gibi makyaj yapmıyordum ve bu beni 17 değilde 16 yaşındaymışım gibi gösteriyordu ve kıyafetlerime özenmiyordum bu yüzden bakımlı gozükmezdim.Ama bu onun bana kezban demesi için yeterli değildi).Hemen cevabı yapıştırdım:

   -Hahahaha ben kezbansam sende kroların kralısın.Pis narsist hayvan.

         Alaycı bir bakışla cevap verdi:

     -Narsist ne be inek!

    -Vay be herşeyi biliyosunda kendi adını mı bilmiyosun narsist prens.Ailene gitte sana terbiye öğretsinler.

  - Bunu bana ailesi olmayan biri mi söylüyor.En azından bana terbiye öğretebilecek biri var.Ama seninde hakkını yemeyelim sanada hayvanlar terbiye öğretmiş.

       (Bu sözlerinden sonra gözlerim dolmaya başlamıştı.Akan gözyaşlarıma onun yanında  aktıkları için küfür savurdum.) Ona tiksinerek bakarken ağzımdan şu kelimeler çıktı:

      - O dışardaki hayvanları tebrik etmelisin.Bana seninkinden on kat güzel terbiye vermişler.Ayrıca senin gibi odun olmaktansa hayvan olmayı tercih ederim.Hiç değilse onların aklı var.Bunları söyledikten sonra onun yuzüne bakmadan ve cevap vermesine fırsat vermeden eve doğru yürdüm.Onun yüz ifadesini okadar çok merak ediyordum ki.Acaba kızgın mı bakıyordu yoksa yine mavi gözleri donuk muydu?Yoksa ifadesiz mi? Bu düşüncelerden sıyrılmak ve bir an once eve bidip yatağıma gömülmek ve olmayan ailemi düşünmek istiyordum.Taa ki arkamda bir el hissedene kadar

             O el beni hızlıca tutup kendisiyle yüz yüze getirtmişti ve dudaklarımı ateşli bir şekilde öpmeye başladı.Bu Sinan'dı.Kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu ve şuan tir tir titrediğime emindim.Ama ilk öpücüğumün böyle olmasına izin veremezdim.onu ittim ve tokat yapıştırıp:

  -Lanet olası herif senden nefret ediyorum çek ellerini üstümden diye bağırdım.(Ve ellerini belimden cekti.)

           Alaylı alaylı gülümsüyordu

   -Gerçekten seni opüceğimimi sandın.Sadece seninle oynuyordum ve kabul et bu oyundan çok hoşlandın.

      Bu lafları beni incimişti.:

     -Saçmasapan konuşma hiç ama hiç hoşlanmadım.Bir toz zerresi bile

         Söylediklerim karsisinda tepkisizdi.Ne yapıcağını kestiremedim.Sonra bi anda beni tekrar öpmeye başladı

        Sinan beni öpüyordu.Hemde bu söylediklerime rağmen!!