Multimedya: Melis
Acı, bir kelime bütün benliğini bu kadar iyi mi anlatır anlatıyor iste simdi kim istemez mutlu olmayı ailesiyle hep mutlu olmayı 16 yasında bir kız ne isteyebilir ki bu kadar imkânsız olacak istiyordu iste simdi ailenin yanında olmasını , o lanet kazanın olmamasını ama sadece istek başka bir şey değil. Evet aileme kaybettim bundan 3 ay önce ve sadece koşulsuz şartsız her zaman herşeyimde yanımda olan bi abim kaldı.
3 Ay önce :
Sabah heyecanla kalktım doğrusu gece hic uyuyamadım çünkü bugün karne alıcaz ve ablanız aşırı zeki olduğundan taktir alıcak. Hemen kalkıp odamdaki banyoma girdim rutin işlerimi halledip hemen çıktım dolabımın karşısına geçtim 2 saat ne giysem diye düşündüm (inandınızmı , tabiki de hayır ) Ben hep spor giyinirim ve hiç beklemeden alır seçerim ole birine güzel görünüm gibi bir lüksüm yok altına siyah şort salaş gri tşort ve konverslerle tamamdır tşortumu
Shortumun içine kattım ve saçlarım belime kadar uzun ve kendiliğinden düz olduğundan direk açtım ve elimle bir kaç sekil verdim. Makyaj yapmayı hiç sevmem ve yapmayı da bilmem,arkadaşlarım kız olduğuna şahit gerek derler hep ama ben pek umursamam asla ama asla rimel süremem.Neyse ben bunla uğraşırken hemen aşağıya indim ve zaten hazır olan masaya oturdum ve jet hızıyla kahvaltı yapıp annemi ve babamı öpüp abimin son derece lüks arabasıyla okula gittik.
Okula girer görmez bütün gözler bizdeydi çünkü durumumuz fazlasıyla iyi yani baya zenginiz ama bunu ne abim nede ben pek kullanmayız , hemen sınıfa çıktım zaten hoca geldi arkamızdan en iyi arkadaşım semure onunla beraber otururuz oda zekidir ve oda taktir alıyor neyse hoca karneleri dağıttı hepimiz sınıftan çıktık abimle birlikte eve geldik.Ben zile bastığımda aylin teyze kapıyı açtı kapının kenarında iki tane bavul vardı ve annemgil gülerek geliyordu onların mutlu olduğunu görünce bende sırıttım annem yanımıza gelip karnelerimize baktı Deniz teşekkür ben taktirle geçmiştim ,babam ikimizede Aferin dedi sonra annem ,ve ben dayanamayarak
"Anne bavullar kimin bir yere mi gidiyoruz"
"hayır , miniğim siz değil babamla biz gidiyoruz"dedi.Gözlerimi devirdim güzel karne getiren biz tatile giden onlar ya neyse birşey demeden annem sarıldım,babamada denizde sarılınca onları uğurladık bizde onlar geldikten sonra gidecekmişiz neyse abimle biraz oturduktan sonra ben odama çıktım evet kocaman her yeri bembeyaz bir odam var, çift kişilik beyaz bir yatak çünkü ben tek kişiliğe sığmıyorum ve kocaman dolabım var ,hemen dolabımın karşısına geçip üstümü değiştirdim eşorfmanlarımı giyip aşağıya indim.Abim televizyon izliyordu bende yanına oturdum ve kanalları gezmeye başladı ve bir haber kanalında durunca gözlerimi devirdim ne yani haber mi izleyecektik neyse birşey demeden izlemeye başladım sonra birden son dakika diyordu merak edip iyice nasıl oluyorsa dinlemeye başladım ve bir uçak düşmüş işte o an neye uğradığımı şaşırdım bu babamgilin uçağıydı denizle birbirimize baktık belki ölmemişlerdir diye ve ölülerin isimlerini saymaya başladılar göz yaşlarım benden habersiz akıyor ne olur annemgile birşey olmasın diye düşünürken o yazı Mehmet Demir ,Nermin Demir ve sonrası karanlık.
Günümüz
Evet bugün artık İstanbul'a gidiyorum abimle konuştum dayanamıyorum bu eve,bu şehre abimde anlayışla karşıladı ve artık gitm zamanı geldi . Abimin son senesi olduğundan burada kalıyordu içi rahat etmesede ısrarıma karşı birşey diyemedi. Önceden gidip evi tuttuk evet tek kalıyorum korkmuyorum ama değişik bir his var içimde. Abimle birlikte havaalanına gittik içeri girdiğimizde o his hiç değişmedi anonsu duyunca kalkıp abime sıkıca sarıldım
"Seni çok seviyorum"
"Bende seni küçük cadı"
"Yaa"
"Tamam, tamam eve gidince hemen ara ve seni bir şoför alıcak "
"Tamam"
Diyip uçağa doğru yürüdüm, uçağa biner binmez kulaklığı takıp uyumaya çalıştım yol ne kadar erken biterse o kadar iyi . ve bir buçuk saat sonra İstanbul'a indim. Uçaktan inip şoförü aradım en sonunda bulup arabaya binip kısa bir yolculukta sonra evime geldim çantalarımı alıp evin önünde bekledim şoför gittikten sonra anahtarı çantamdan çıkarıp eve girdim inşallah hayallerimin şehri olur ve bana iyi gelir diye olmasam bile mutlulukla girdim .
