1.Bölüm

72 6 1
                                    

"Ya ruh eşini yanlış zamanda bulursan"

Yaklaştı, yaklaştı ve öptü. Kalbim yerinden çıkıcakmışçasına attı. Dudaklarını benden ayırdı ve gülümsedi. Kalbim yerinden çıkıcak evet evet şimdi çıkıcak. Ayağa kalktı ve yanağımı okşayıp gitti. Aptal sırıtışım ve beni bırakıp gitti. Ben arkasından sırıtarak bakıyordum. Gözden kaybolunca kendime geldim. Daha çok sırıttım ve sevinçten dans ettim. Bu yaz bana çok yaramıştı
Birinin seslenişi ile durdum ve bana seslenen kişiye baktım. Bir amcaydı "kızım n'oldu da deli gibi dans ediyorsun?"dedi pürüzlü sesi ile ama ben yerimde duramadım ve amcaya sarıldım. Ayrıldığımda iki elimle omuzlarını tutup neşeli bir ses ile "nolmadı ki amca!"dedim ve koşa koşa eve gittim en son amca arkamdan "deli bu kız"demişti. İlk öpücüğümü hoşlandığım çocuktan aldım.Kalbim hiç olmadığı kadar hızlıydı ve mutluydum. Koşarak evin yolunu tuttum. Evin kapısını neşeyle çaldım. Kapıyı açan evimizin hizmetlisi Selma teyzeydi. Hemen Selma teyzeye sarıldım. Selma teyze gülerek "dur deli kız"dedi. Ben Selma teyzeyi geçip merdivenlerden koşarak çıkarken "duramam!"diye seslendim. Selma teyze arkamdan güldü.Ben tam odama giricekken annemle babamın bağrışlarını duydum. Sırıtan suratım düştü ve yerini mutsuz bir surat aldı. Çalışma odalarına yaklaştığımda annem bağırarak "senden boşanıyorum!" olmuştu. Ben gözlerimi büyüttüm ve gözlerim anında yaşardı. Babam sakin ama tıslarmışcasına "aynen!"dedi. Sanki ben bunu beklermişcesine içeri daldım. Annem ve babam bana şaşkın ve bir o kadar endişeli bir şekilde bakıyordu. Ben pürüzlü bir ses ile "boşanıyor musunuz?" diyerek bir soru yönelttim. Duymuştum ama inanmak istemiyordum. Annem yanıma gelip "tatlım bak"dedi ve tam omzumu tutucakken omzumu hızla çektim "boşanın!"diyerek odadan çıktım. Kendi odama girdiğim gibi kapıya yaslandım. Kapımı kilitledim. Annem kapıyı çalarak "tatlım konuşalım, Gece tatlım kapıyı açar mısın?" annem bana seslenirken ben kulaklarımı anneme karşı kapadım ve sürünerek yere oturdum.

Mutlu mu oluyum? Yoksa mutsuz mu? Bilemedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Mutlu mu oluyum? Yoksa mutsuz mu? Bilemedim. İlk kendi sevdiğim çocuk beni öptü ama sonra boşanma lafı ile her şey bitti. Annem bağırmalarını bir son verdi ve topuklu ayakkabısının tok sesi ile uzaklaştığını anladım. Biraz daha ağladıktan sonra göz yaşlarım dindi. Yatağıma oturdum. Düşünmeli miydim acaba? Yoksa hiç umursamadan devam mı etmeliyim? Bilemiyorum kafam allak bullak olmuştu.Üstümü değiştirip yatağıma geçtim ve yarının güzel olma umudu ile gözlerimi karanlığa kapadım.

Sabah alarmın sesi sesi ile uyandım. Odamdaki banyoya girip aynaya baktım. Makyajım tamamen akmış saçlarım biraz karışmıştı. Yüzümü yıkadım ve makyajı temizledim. Tekrar sade bir makyaj yapıp banyodan çıktım. Okul kıyafetimi giydim ve saçalrımı tarayıp kılıç örgü yaptım. Telefonumu çantanın ön gözüne attım ve dün kilitlediğim kapıyı açtım ve bir rüzgar esti sanki dün yaşananlar birer birer yüzüme çarptı. Gözlerim yaşardı ama ben kendimi topladım ve ilerledim. Aşağı indiğimde Selma teyze mutfakta çay içiyordu. Beni gördüğü gibi yanıma geldi "deli kız bir şey ye öyle git"dedi ben kafamı olumsuz anlamda salladım "hayır aç değilim"dedim ve çıktım. Ahmet abi kapıyı açtığında ona seslendim "yürüyerek gidicem"dedim ve evin çıkışına yol aldım. Okul yakındı ama babam başıma bir şey gelir diye Ahmet abiyi ayarladı. Okula yaklaştığımda aklıma Berke geldi. Beni öpüşü hiç olmazsa o beni teselli eder. Okuldan içeri girdiğimde bir kaç grup bana döndü ve aralarında fısıldaşıp sonra gülüşüyorlardı. En yakın ardaşım Dilay yanıma gelip "Gece seni çok yanlış tanımışım!"dedi. Ben ona soran gözlerle baktım "n'oldu Dilay?"dediğimde bana şaşkınca "telefonuna bak görürsün ha bu arada hoşçakal sürtük!"dedi ve yanımdan gitti. Acele ile telefonu açtım. Mesajlara girdiğimde Berke ile öpüşmemiz vardı altına ise 'altımda zevk aldın mı sürtük?!"yazıyordu. Ben şaşkın bir şekilde mesajı okurken gözlerim doldu. Ben kafamı telefondan kaldırıp çevreme baktım kimi telefona bakıp gülüyor. Kimi yaşkın bir şekilde bakıyor. Erkek grupları ise "bu gece banada gelsene güzelim!"diyordu. Kalbim ağrıyordu. Sanki çok yanlış bir şey yapmışım gibi bir suçluluk duygusu hissediyorum.Ben onlara kulak asıp Berke'yi bulmaya gittim. Tam okulun içine giricekken berke camdan bana seslenerek "merhaba güzelim!"dedi alayla sırıtırken ben ona üzgün ve dolu gözlerle bakıyordum. Berke elinde tuttuğu sütyen ile "bende unutmuşsun!"deyip salladı. Benim sütyenim bile değildi. Sonra bana seslenerek "defol sürtük!"dedi başımdan aşağı bir boya döktü. Ben gözlerimi sildiğimde göz yaşlarım boyaya karışıyordu. Bu boya benim saflığımın üstüne sıçramış olan çamurdu âdeta. Kirlenmiştim
Bir çok kişinin sözleri ile kirlenmiştim. Kalbim bu kiri kaldıra bilekmiydi peki.

Ben koşarak soyunma odasına gittim. Dolabımı açtığımda bütün elbiselerim yırtılmış olduğunu gördüm. Ben yüzmü yıkadım ve soyunma odasında çıktım.
Herkes bana bakarak gülüyordu. Ben okuldan çıktım ve yavaş yavaş yürümeye başladım. Millet bana tuhaf bir şekilde bakıyordu. Sanki savaştan çıkmış bir kız gibiydim. Nolmalde olsa kıyafetlerime bakıp ne kadar pahalı olduklarını gözde ölçüp kınarlardı ama işler değişiyordu şimdi şimdi ise mahvoşmuş bir kızı kınıyolardı.

Ben bileğimi burkup yere düştüm. Bir gelip koluma girdi ve benim kalkmama yardım etti. Ben yüzüne bakmadan "teşekkürler"dedim ve topallayarak yürümeye çalıştım. Kolumun tutulması durdum. Kalın bir erkek sesiydi "gidiceğiniz yere kadar yardım ediyim istiyorsanız?"dediğinde ona baktım esmerdi,uzun boylu koyu kahve gözleri vardı. Fiziği ise desen dışardan bakılınca fit biriyim ben diyordu. Ben kolumu çekmeye çalıştığımda "lütfen!"dedi. Ben bu günün yorgunluğu ile sinirli bir sesle "hayır!"dedim ve kolumu tam çekicekken "ben bırakayım!"dedi. Ben dolup taşdığım için "istemiyorum. Hayır. Gelmicem. Yanlız bırakın beni. Lütfen canım acıyor!"dedim bağırarak. Göz yaşlarım ben bu cümleleri söylerken akıp gitti. Sesim sonlara doğru kısılmıştı ve halim olmadığından yere düştüm. Kolumu tutan adam beni kucaklayıp arabaya bindirdi. Beni bir parka getirmişti. Bu park tanıdık gelmişti. Doğru ya Berke ile öpüştüğümüz yerdi. Yine gözlerim doldu. Hangi ara kucaklandığımı anlamadım. Beni buraya getiren adam tam Berke ile oturduğumuz yere getirdi beni. Beni oraya otutdurup burktuğum ayağımı sardı. Sonra ayağımı geri yere indirdi. Bana bakıp "anlatıcak mısın? Yoksa susucak mısın?"dediğinde ses edemedim. Başını salladı ve kolumdaki saate baktı. Ona baktım ve o'da bana bakarak "uçağıma bir saat"var dedi tanımadığım adam. Genç duruyordu. Ben başımı olumlu anlamda salladım ve ayağa kalktım. Tam dengemi kaybetip düşücekken ani bir hareketle kalkıp beni tuttu. Bana endişe ile "seni evine bıraka bilirim."dedi. Ben kafamı olumsuz anlamda sallayıp "teşekkür ederim ben giderim"dedim ve tam adım attım ki yine dengemi kaybettim. Bu sefer kendimi havada buldum. Beni yine o adam kucağına almıştı. Beni arabasının içine koydu ve kapıyı kapadı. Kendi de şöför yerine geçtiğinde "emin ol hayatımda ilk defa taşıdığım kadınsın!"dediğinde şaşırmıştım. Bir sevgilisi olmalıydı. Yani bu yardım severliği ile bence olmalı. Ben evimi tarif ettiğimde evime gelmiştik. Ona dönüp "teşekkür ederim beni getirdiğiniz için"dedim ve elimi uzattım. Elimi tuttu ve bana gülümseyerek "adını söylersen belki teşekkürünü kabul ederim"dedi. Bende tebessüm ettim "Gece"dedim. O'da kaşlarına çatıp "gece derken?"dedi ben de daha açıklayıcı bir şekilde "adım Gece"dedim. Oda anlamışça kafasını salladı "pardon ya ben başka bir şey sandım!"dediğinde neden bahsettiğini kavrayamadım. Oda elimi aşağı ve yukarı sallıyıp "Gündüz"dedi ben ona şaşkınca bakarken kahkaha attı "şaka ben de Nefes"dedi. Tekrar gülümsedim ve elimi nazikçe çektim. Çantamı alıp arabadan çıktım. Yavaşça evin kapısına yürüdüm. Arkamı döndüğümde araba gözden kaybolmuştu bile. Ben anahtarı çıkarıp eve girdim. Eve girer girmez evi bomboş gördüm. Annem bir köşeye çökmüş ağlıyor babam ise telefon ile konuşuyor. Mutfağa baktığımda Selma teyze eşyaları ile mutfakta bekliyor. Ben topallıyarak Selma teyzenin yanına gittim. Beni görünce hemen konuşmaya başladı "Gece kızım"dedi. Ben endişeli bir şekilde "n'oldu?!"dedim bana üzgün bir şekilde bakarak "iflas ettiniz!"dedi. Ben şaşkın bir şekilde yerde oturan ve ağlayan anneme baktım. İflas etmiştik.

Arkadaşlar bu benim ilk deneyimim olucak eminim zamanla büyür ve güzel yerlere ulaşırım. Tabii ilk zamanlarda öyle çok bir beklentim yok ama umarım beğenirsiniz. Bana vereceğiniz ve ilerde daha çok yapacağınız destekler için şimdiden teşekkürler umarım beğenerek ve eğelenerek okursunuz.... İyi okumalar...

AŞKIN ÜÇ KURALIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin