VAZGECEMEDIGIM..

ZAMAN AKIYOR

Artik her sabah is yerine daha istekli gider oldum..Bu sabah uyandigimda perdeyi actim ve en sevdigim sekilde kar lapa lapa yagmaya baslamisti..Dolabima yonelip kiyafetlerimi giyindim ve hergunden daha enerjik bi sekilde is yerinin yolunu tuttum..Gun boyu guzel gecti..Artik Esra kahvaltiya inmediginde mesaj atip neden gelmedin diye sorabiliyordum.O gun Esra yine kahvalti inmedi,yurttan erken cikmis sanirim...Aksam oldu isyerinden ciktim eve gectim.Sonra kar bir daha yagmaya basladi.Icimde tarif edemedigim bir his O nu disariya cagirmami beraber biraz yurumemiz gerektigini soyledi..Telefona sarildim hemen mesaj attim. "Ne yapioyorsun" "iyiyim yurtta oturuyorum" "cok guzel kar yagiyo,sikildiysn disari cikalim mi" "sen nerdesin ki?isden cikmadin mi?" "Ciktim,ama gelmem on dakika surer" "tamam o zaman cikalim"Hemen giyindim ve ciktim muhendislik girisi denilen bir giris vardi kosar adim gittim..Daha gelmemisti..Aradim yurttan yeni ciktigini soyledi.Ben de ona dogru yurudum.Karsidan geliyordu.Allah im yine beni heyecanlandiran o kiz.Siyah kase bir mont,kirmizi orulmus bir bere ve yine beresinin altindan omuzlarini gecen simsiyah dalgali saclari...Bir sure baktim ona,sonra kendimi toparlayip hadi yuruyelim dedim.Belki iki saat yurumusuzdur.Usumustuk artik ve ben onu yurdun onune getirdim ayrildik.Ama eve giderken sogugu usumeyi herseyi unutmustum.Icimde tarifsiz bir heyecan vardi.Belki de ona acilmaliydim.Beni bilmiyordu normal saniyordu oysa ben onu gorunce olecek gibi oluyordum.Ben soylemeden birseyleri anlamasini istiyordum ama fazla mumkun degildi sanirim.Hep ona nasil acilacagimi dusunuyordum..Sureci biraz daha uzatip beni sevmesini beklemeliydim belkide..Eve geldikten sonrada konusmaya mesajlamaya devam etmistik.Gecen her saat hayatima daha fazla giriyordu sanki..Geceler boyu ayni seyleri dusunuyordum.O boncuk gibi gozleri,biraz daha one dogru olan alt dudagi,simsiyah dalgali saclari,ruhumu oksayan icime saplanan o naif ses tonu....Nasil asik olunmaz ki bu kiza?Nasil engel olabilirsin...Hep inandigim birsey var Allah her kulunun kalbine birisini yazar ve kalbini ona isitir.Bana yazdigi kisi buydu bence...Sabah oldu ise gittim,is yerinde ki herkes artik samimi oldugumuzu biliyordu..Bana sakadan takilan bir Esin abla vardi..Kizi tavladin,felan diye dalga geciyordu.Hosuma gidiyordu hem de cok fazla..Beni bir kardesine bahsetmis yurtta calisan bir kiz var,cok farkli benimle cok ilgileniyor hep konusmak istiyor,acaba benden hoslaniyor olabilir mi? Kardesi de,bilmiyorum ama uzak dur esra felan demis.Bir aksam yine disarda bulustuk artik birbirimize alismis gibiydik.Ona bir kolye almistim.Hediye oaketi felan yaotirmadim direk alip pantolonumun cakmak cebine sikistirdim.Yanina gittim yolda yururken "sana birsey vermek istiyorum"  Dondu ama o yusyuvarlak gozleriyle bakti konusmadan..Merak eder gibi bakti..Elimi cebime koydum ve kokyeyi cikardim "sever misin kolye" "aaa ben taki cok severim,baksana kac tane kolye takmisim"gercekren de boynunda uc tane felan kolye vardi..O aksam da beraber gezdik dolastik,hersey cok guzel gidiyordu.Ama ona acilinca verecegi tepkiden benimle gorusmek istemeyeceginden cok cekiniyordum..Beni seviyorsu isinmisti bana biliyorum ama sadece bi arkadas olarak...Biraz zaman gectikten sonra ona bekar evinde kaldigimi isterse gelebilecegini onun icinde bi degisiklik olacagini soyledim.Cunku yurt ortami biraz sikicidir kalanlar bilir.Oylesine konusup gecmistik bukonuyu.Birgun ciddi anlamda davet ettim ve bize gidelim dedim..Bu gun benim donumum olacakmis ama ben farkinda deildim...