Belki gerçekte olmaz, belki çok sıkıcıdır ,belkide sadece öylesine bir kitaptır ama benim için bir kazanım olucak ve yaşamak isteyipte yaşamadıklarıma mutlu olmak isteyipte hiç mutlu olmayışı ma
Rüzgar Her şey böyle olmamalıydı. Böyle bitmemeliydi dediğiniz bir şey oldumu hiç. Sanırım olmuştur keşke benim olmamalıydı keşke evlenmeseydim. Herşey tam mutlu bitecek derken ben ve Mira tek başımıza kaldık üstümüzden 10 yıl geçti ben hala unutmadım. O gün dün gibi aklımda. Aslı düğüne geldi. Biz gülüyor eğleniyorduk oysa tedirgindi, korkuyordu ama neden. Bunu anlamam çok sürmedi. Nikah bölümüne geçtik. Gülüyor gülümsüyorduk. Tam oturduk Aslı arkaya doğru düştü bir anda herkes çığlık tamaya başladı bense kucağıma alıp arabama koşturdum. Çok fazla çığlık sesi vardı Aslı baygındı şuurunu kaybetmişti sanki. Gel git ulaştırdım onu hastaneye sedyeye aldılar doktorlar konuşuyor konuşuyor başka hiç bir şey olmuyor dokyor giriyor çıkıyor bense bekliyorum. Eda ve özge geldiler hemen. Mira uyuyormuş ne olduğunu bilmiyor yazık kıyamam ona. Neyse bir doktor çıktı. Herkes ayağa kalktı. Doktor başını öne eğdi ve o tek kelimeyi kullandı: "Malesef.... " sonrasını hatırlamıyorum zaten yere çoktum saatlerce ağlıcak gücüm vardı. Bana küs gitti. Bu kadar mıydı hayat iki nefeslik miydi? " HAYIR , HAYIR!!....!! " diye saatlerce ağladım. Sonra telefonuma mesaj geldi bakamam desemde merak açtım telefonumu baktım dona kaldım şaka mıydı bu? Gönderen: Aslı Rüzgar bu mesajı okuyorsan öldüm demektir. Çantamı bul evime git yatağımın altına bak küçük kahverengi bir kutu olucak aç onu gerisi onda yazılı...... Ne demek bu şimdi dediğini yapacağım ama.
Evine gittim koşturarak odasına yöneldim gittim ve baktım,yatağının altına dediği gibi kutu vardı. Hemen açtım. İçinde renklerle dolu bir sürü kağıt duruyordu. Aldım birini üstünde bir yazıyordu. Yazan şeyse şuydu: 1-)Rüzgar öldüm ben dimi ölüm ve hayat vay be çok kısa be Rüzgar sana söyleyemediğim son şeyi söyleyeceğim. SENİ SEVİYORUM hemde çok. Diğer kağıtlarıda sırasıyla okudum. Dün gibi aklımda hala. 2-) Mira 'yı sana bırakıyorum ona çok iyi bak olur mu hep alnından öp ondan çok hoşlanır o. 3-) Eda ve Özgeye selam söyle Mustafayı unutma ha! 4-) Bunları okurken sakın ağlama sakın olurmu ha birde hayat kısa herkese bunu defalarca söyle. 5-)Bu kadarmış be Rüzgar. Bunları yazarken çok ağladım be. Mirayı asla ama asla ağlatma olurmu bir yaş bile dökülmesin yüzünden. 6-) Mezarıma her gün kırmızı gül bırakın olurmu ee alırım birde fatiha olur dimi! Ha bu sondu bunları sırasıyla bir satırda üçerli olacak şekilde yerleştir ve sonunda arkasına çevir tamam.... Kendinizs iyi bakın birde...... Dediği gibi yerleştirdim. Sırasıyla arkayı çevirdim ve ne göreyim onu gördükten sonra saatlerce ama saatlerce ağladım. Ne mi vardı? Arkasında benim ve onun ortaokulda çekildiğimiz fotoğraf duruyordu. Onda ne kadar güzel gülümsüyordu. O gün bugündür her gün mezarına gider ve gülümü bırakırım Mirayı anlatırım ona. Edayla Özgeyi anlatırım. Yaptığım her şeyi ve tabiki Mustiyi anlatırım. Buda bizim sonumuz. Her son böyle mutlu bitmez her zaman güzel bitmez. Hayat kısa çok kısa yanınızdakiler yanınızdayken gülün, gülümseyin. Sevdiklerinizi kırmayın pozitif olun........... 😊😊 Ve bölüm sonu kitap sonu herkese hayatında mutluluklar diğer kitabımıda bir göz atın kitapta ne beğendiyseniz anlatın beğenmediklerinizide yazın çoookkkk mutlu mutlu musmutlu olun......
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
