Hırsız

"Balayı" Bölüm-5

Medya; Derin ^_^ yerim yaaa ♡♡

Bölüm şarkısıyla okuyun derim<3

***

Sabah uyandığımda evimize Derin'in ailesi Selin hanım ve eşi Faruk bey gelmişti. Kahvaltı hazırlanmış, herkes oturmuş beni bekliyordu.

Hızlı adımlarla masaya yaklaşıp "günaydın herkese" diyerek oturmuştum.

"Sanada günaydın Esilacım. Nasılsın bugün?"

Bu kadın çok şeker biriydi. Oğluyla alakası bile yoktu.

"İyiyim Selin hanım siz nasılsınız?

"Bebeğim bana kısaca anne diyebilirsin. Yani demeni çok isterim"

"Tabiki derim sadece biraz alışmam lazım anne lafına alışık değilim ondan"

"Anlıyorum bebeğim yine de sen nasıl demek istersen öyle söyle"

Herkes yemeğini yiyordu. O sırada Selin hanımla konuşmamızı dinliyorlardı.

"Sorun değil size anne diyebilirim."

Gülümsemeyle verdiğim cevaba gülümsemişti. O sırada Eslem masadaki tuza ulaşmaya çalışırken Derin tuza uzanıp Eslem'e verdi.

"Buyur küçük hanım"

"Saol enişte"

Ahh! yapma Eslem ona hâlâ enişte dememelisin.

O sırada Faruk bey boğazını temizleyerek konuşacağını belli etmişti.

"Ha bu arada iyi haberi ben vermek istiyorum gelinime."

Derin merak eden ifadesiyle "ne haberi vereceksin baba?" Dedi.

"Bugün saat 4 için size Amerikaya iki bilet aldım. Yani balayınız bir hafta yada bir ay ne kadar isterseniz orda geçecek."

Demesiyle ağzımdan ardı ardına öksürükler yükseldi. Simit boğazımda kalmıştı sanırım. Ben balayı falan istemiyordum ki!

"Tamam Esila yine heyecan yaptın. Al çayı iç" dedi Derin ağzıma çayı uzatarak. Elinden alıp bir yudum içip konuşmaya ben devam etmiştim.

"Faruk bey ben balayına gerek duymuyorum. Yani böyle iyi gerek yok gerçekten."

"Bir kere Faruk bey değil baba. Ben biletleri aldıysam gidilecek. Hem kardeşin Eslemde bu sırada siz balayıdayken ameliyat olucak yanında Emine hanımda olur. Tabi bizde göz altında tutarız siz sorun etmeyin."

Demişti otoriterli sesiyle. Ne kadar gitmek istemiyorum demek istemesemde "tamam Faru- babacım" diyebilmiştim.

Eslem'de ameliyat olup iyileşebileceği için ayrı bir mutlu görünüyordu.

Kahvaltı ettikten sonra odama çıkmıştım sanırım uçağın kalkacağı saate 3 saat kalmıştı. Bende küçük bir çanta yapıp giyeceklerimi koymuştum. Resmen bir kaç ay içinde hayatım değişmişti. Biri bana bunları yaşayacağımı söylese güler geçerdim heralde. Mutlu olmayı çok hayal etmiştim ama hayat beni sahte bir evlilikle ödüllendirmişti...

"Bebeğim ben yokken kendine çok dikkat et Emine teyzeyi üzme olur mu. Ben bir hafta sonra yanında olucam birlikte hastalığını yenicez bitanem"

"Tamam abla seni çok özlicem. Sende kendine dikkat et Derin eniştemi üzme olur mu? O seni seviyor."

Eslemin söyledikleri üzerine Derin bıyık altından gülmüştü. Karnına omuz atarak "gülmesene" demiştim.

Sonra Derin ile Eslem'de birbirlerine sarılıp vedalaştıktan sonra bende Emine teyze ile vedalaşmıştım. Neyin vedasıydı bu?