Déjà vu

Chapter 5

ZADE

Tahimik akong naka-upo sa bagong klase na sinabi ni Mr. Walter na pasukan ko. Hindi ko alam kung naligaw nga ba ako ng destinasyon na pinuntahan dahil hindi ganito ang inaasahan ko, napakatahimik.

Ang alam ko kasi na last section ay yung may nagbabatuhan, may sigawan, may nag-aaway, yung tipong may world war lagi.

This place looks like a mini-conference room. Where the aura is uneasy, everyone have to keep silence. The students consists ten or more members only. Kaya hindi na kataka-taka. Nilibot ko ang aking tingin sa kanila. Ang ibang lalaki ay nagbabasa ng libro, nagc-cellphone, isa sa kanila ay pamilyar siya yung nagturo sa akin kung saan ako magpapa-enroll at tatlong babae na tahimik na naguusap.

Malayo sa inaakala ko ang Section Z, nakapagtataka dahil tila isang simbahan ang klaseng pinasok ko. Maayos lahat, disenteng kumikilos ang mga estudyante, tahimik at disiplinado. Nanliliit ako sa sarili ko.

Malas lang dahil wala akong kakila--

"Goodmorning." lahat napatingin sa kapapasok pa lamang na lalaki. His stone-like aura spread out in the whole class.

Napaawang ng bahagya ang bibig ko nang malinawan kung sino ito. Huwag mong sabihin na dito ang klase niya?! This can't be!

Napatakip ako ng mukha gamit ang libro nang wala sa oras. Kunyari na lamang ay nagbabasa ako.

"You can't hide your presence just by blocking your face with an upside-down book, Miss." said the cold voice.

Doon ko lang napagtanto na baliktad ang librong hawak ko. Bwisit! Unti-unti kong itong ibinaba hanggang sa ibabang parte ng mukha ko nalang ang nahaharangan. Parang gusto ko na lamang magpakain sa lupa ngayon. Sana na lang ay hindi niya ako makilala.

"You can now introduce yourself, newbie." lalong nalamig ang pakiramdam ko nang dumaan ito sa gilid ko papunta sa bandang likod na upuan. He's not looking at me but still his words can give goosebumps. Dumagdag pa ang nakakairita niyang mess hair na tumatakip sa kaniyang mata.

"H-hi I'm Zade Mendez nice to meet you all." palipat lipat ako ng tingin sa bawat isa sa kanila nang makarating ako sa harapan.

"You came from a National highschool in manila, You are about turning 17 on february 13 next year and you are renting a boarding house meters away," that gives a shot when a man in front of me say those words in matter of fact. Fast yet clear. "We already know other infos 'bout you and we gladly wanted to hear more than that."

There were an intangible chain that keeps me blocking to make any move, illuminating my voice, and it's like I've been ate my tongue right now. Where did he get those information? Kahit pag-upa ko sa isang bahay ay alam niya.

"Shit. I am late at the range of 0.12 seconds." I turn my gaze in the door, again. My mouth swung slightly open. Surprisingly on the man who just entered.

"Oh, nice to see you here, my dear. They already have a little hints 'bout your background. Aren't they?" Lence glance at me with his slightly curved lips.

Yeah, and it creeps me out!

I just rolled my eyes on my mind. Their hints mark a questions on my mind.

After several minutes I stand there like a statue and stucking in an overload questions like 'When did you last saw a handsome like me?', 'Do you already got your first kiss? If no, please let me be the one.' Napapailing na lang ako habang nagbabato ng mga maiikling sagot.