AURORA

Uyanış

2016
Etraf karanlık.sadece nefes sesleri.ne yapacağını şaşırdı Aurora.Neredeydi?Geçmişe dair aklında bir şey yoktu.Bu bir rüya olmalıydı.Sessiz adımlarla etrafı dolaştı ve kapıyı yavaşça açtı.bir bağırma sesi duydu.peki ya ne yapmalıydı?Aşağıda nelerle karşılaşacağını bilmiyordu.bir anda bir bağırma sesi daha duydu.Ve aşağıya inmeye başladı.Artık her şeyi göze almıştı.Gizlice aşağıda olup bitenlere baktı.Bir kız öylece oturuyordu.etrafta loş bir ışık duvarda ise bir tablo vardı.Tabloyu iyice süzdü fakat bir şey anlamadı.Kızın yanına doğru ilerledi ve ne olup bittiğini sormaya kalkıştı.Karşısında ki kız fısıldamaya benzer bir ses tonuyla "buradan git yoksa her şey daha kötü olacak git ve canını kurtar"dedi.Hızlı adımlarla karşıda ki kapıya doğru ilerledi.Yanlış mı yapıyordu yoksa doğru mu?Peki ya o kız ne olacak?Kafasında ki bu soruları bir kenara bırakıp kapıyı açtı.Ormandaydı.Kurt sesleri Aurora'yı tedirgin ediyordu.Aurora bunları düşünürken karşısında bir anda bir ışık belirdi.Ona buradan kaçmasını söyleyen kızdı bu.Ve şimdi o giriyordu içeri.O an yaşadıkları şu anda karşısındaydı.Ve o çıktı.Kız bir anda kayboldu.Gittikçe anlamsızlaşıyordu her şey.Şu an büyük bir oyunun içindeydi ve ne olduğundan haberi yoktu.Bunu her kim yapıyorsa şu an onu izliyor ve belli ki çok eğleniyordu.

Aurora daha çok sinirlenmeye başladı fakat elinden gelen hiçbir şey yoktu.Biraz daha ilerledi ve yerde bir fotoğraf buldu.Küçük bir fotoğraftı,biraz da eskimişti.Eline aldı ve fotoğrafa göz gezdirdi.Resimde iki çocuk vardı.Biri ağlıyor diğeri sesi şaşkın bakışlarla kameraya bakıyordu.Arkalarında ise bir adamın gölgesi vardı.Aurora bu fotoğrafı bir yerden hatırlıyor gibiydi.Kendi çocukluğu geldi aklına.Ama bu imkansızdı.

1998

Kapı çaldı.

"Aurora kapıya bakarmısın?

"Peki anne"

Koşar adımlarla kapıya ilerledi Aurora.Kapı kulpuna Yetişmek için büyük bir çaba harcadı ve sonunda başardı.Yerde bir şapka vardı.Eline aldı ve içinde bir fotoğraf buldu.Fotoğrafta iki çocuk vardı ve gayet mutlu çocuklardı bunlar.Aurora bir adım daha attı,etrafına bakındı.Ortalıkta kimse yoktu.Sonra içeri girdi ve fotoğrafı bir kenara atıp olup biten her şeyi anlamayı çalıştı.

-"kimdi canım?"

-"Bilmiyorum anne."

2016
Nefes nefese kalmış bir şekilde uyandı Aurora.Etrafı süzdükten sonra içini rahatlama kapladı.saate baktığında geciktiğini farketti ve koşar adımlarla banyoya gitti.Annesi sinirli bir şekilde;
"Yine mi Aurora?
Aurora'nın annesi biraz tombul ve kaba bir kadındı.Aurora bunu hiçbir zaman anlamıyordu.Bir de ablası var tabii.Ablası Aurora'ya karşı tedirgin davranırdı.Aurora küçük yaşta babasını kaybetmişti ve artık kimsesi kalmadığını düşünüyordu.
"Geliyorum"
Koşar adımlarla aşağıya indi ve bir anda duraksadı.Kapıda genç uzun boylu iri bir adam duruyordu.Bu adamı rüyasında görmüştü.Annesi adama yalvarırcasına bir şeyler anlatıyordu.Aurora adamla göz göze geldi ve bir anda yüzünde tebessüm belirdi.Annesi bir kaç cümle söyledikten sonra                 
"bugün ki işine yine geç kalıyorsun Aurora!"
"Merak etme anne hala vakit var."
Ablası söze karışır;
"Şimdiki adam sana bir şey getirdi Aurora."
Aurora şaşkınlık içinde;
"Nasıl yani?" Diye sordu.
Ablası bir fotoğraf çıkardı.fotoğrafta iki çocuk vardı.Çocuklardan birisi ağlıyor diyeri şaşkın bir ifadeyle bakınıyordu.Aurora'nın kafası karışmıştı.Bu sadece rüya olmalıydı.Tam bir şey söyleyecekken geç kaldığını farketti fotoğrafı çantasına attı ve koşa koşa kapıyı açtı.Evdekilere görüşürüz dedikten sonra dışarı çıktı ve yola koyuldu.