Unutmaya başladım gibi. Sanki her şey bir tık daha kolay olmaya başladı, ama hala biraz da olsa hayal kırıklığı yaşıyorum. Annemi silmek istemiyorum ama rüyadakileri de dinlemek zorundayım. En azından geleceğim için bunu yapmalıyım. Hayatıma mutsuz bir şekilde devam edemem, etmemeliyim...
Her şeyi bir yana bırakıp sadece annemi düşünmüyorum artık. Alışmaya başladım gibi ve ben bu yüzden mutluyum.
Evde çok sıkılıyordum. Dışarı çıkasım geldi birden, neden anlamadım ama çıktım. İyi ki de çıkmışım. Yolda giderken canım çok sıkıldı, eve tekrar dönesim geldi ama bunu yapmadım. Bir cafeye gittim, oturdum. Önce bir tatlı yedim, ardından şöyle güzel bir Türk kahvesi içtim.Bir yere gittiğimde yanımda asla kitap getirmeyi unutmadığımdan kitabımı yine yanıma aldım ve okumaya başladım.
...
Aradan uzun zaman geçtikten sonra cafeden ayrıldım ve kitabımı okuyarak yoluma devam ettim. Giderken bir kızla çarpıştım. Başımı ona doğru çevirdiğimde o kız, o kız, annemin gençliğine ne de çok benziyordu. İlk önce kızdan özür diledim ve hızlıca oradan uzaklaştım. Her şey bana annemi anımsatıyordu, bir türlü unutamıyordum. Hemen eve gittim.ve kızı araştırmaya başladım ( bir nevi Stalk yaptım ). Araştırma sonucuna çok şaşırdım. Ve gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı. Hemen bilgisayarı kapattım. Bi süre kendime gelemedim.Ama o kızı'da unutmam lazım.UNUTUCAM...
Bi yandan da unutmak istemiyorum annemi aslında, ya hatırlayamazsam!!!
Unutmak istiyorum ama bir tarafım" yapma!" diyor. zor durumdayım hatta çok zor durumdayım ama yardıma ihtiyacım yokmuş gibi davranıyorum.Böyle davranmak çok zor ama ben yapma çalışıyorum yapıcam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DOĞUM LEKESİ
RomanceHayat bazen insana çok iyi şanslar elde ettirir. ama bana değil.hayatım boyunca sadece annemi düşündüm. Hayatımın anlamını, kalbimin sahibini düşündüm. mutlu olmayı düşündüm, bulutların üzerinde uçmayı ve sadece, sadece annemi düşündüm....
