ARTHUR'S POV
"Uy Ineng pag di mo ko kinausap aakbayan kita rito,for sure wala kang kawala cause you are trapped beside me"-Ako
Namilog naman yung mata nya obviously nagugulat sya sa mga banat ko para kausapin nya ko haha
"Dont you dare kuya at makikita mo kung panu manapak yung tinatawag mong Ineng"-Sya
"To naman!Hindi mabiro,bakit ba ang sungit mo sakin ha?Gwapo naman ako"-Ako
"Ang yabang mo rin no? Wala ka naman pinagmamalaki"-Sya
"Pag naging tayo meron na "-Ako
"So habang buhay ka ng walang ipagmamalaki,kasi kahit kelan hindi magiging tayo"-Sya
Halatang naiinis nanaman sya sakin,lagi naman!Pero ok lang mas maganda nga sya pag galit lalo tuloy ako natuturn on.
"Sinasabi mo lang yan kasi di mo pa ko nakikilala"-Ako
"Bakit?Anu pa bang meron sayo na dapat ko malaman bukod sa may asawat anak ka na?"-Sya
"Yan ka nanaman,bakit ba lagi mo nalang pinapasok sa usapan yung asawat anak ko?"-Ako
"Simple lang,para magising ka sa katotohanan na hindi pwede maging tayo!"-Sya
Medyo tumaas yung tono ng pananalita nya.Napakunot naman ang noo ko habang nakatitig sa mga mata nya.
"Malayo naman ang pamilya ko,So malabong malaman nila.Pwede namang maging tayo e kung gugustuhin mo lang."-Ako
"What the Hell are you saying ?Mahiya ka nga Kuya Arthur!Nagkakamali ka lang ng akala sa akin,tumigil ka na."-Sya
Halatang nagpapanic na sya sa mga sinasabi ko,naiinis narin ako dahil tinatanggi nya parin na gusto nya ko .
ANDY'S POV
Natatakot na ko sa mga sinasabi ni Arthur idagdag mo pa yung nakaharap na sya sakin,dito sa masikip na tricycle na to.Halos magkalapit na yung muka namin sa isat isa.
Natigil lang yung pagtatalo namin ng huminto yung tricycle na sinasakyan namin.
"Manong wala pa naman tayo sa palengke ,bakit ka huminto?"-Ako
"Pasensya na ho!Naubusan kasi ng gas yung motor ko nakalimutan kong pakargahan,siguro ho ay lakarin nyo na lamang ng kasama nyo malapit narin naman"-Manong Driver
"Pero Manong magdidilim na ho kaylangan ko na mamalengke at umuwi"
"Maam pasensya na talaga wala na po tayong magagawa"-Manong Driver
"Hayaan mo na Andy .Maglakad nalang tayo pauwi,sabihin mo nalang kay Mother na bukas ka nalang maggrocery"-Arthur
"Ugh"Napakamot at napahilamos nalang ako sa muka sa inis
Wala kong ibang mapagpipilian kundi maglakad kasama itong Arthur.
Nauuna ko maglakad kesa sa kanya,
may 30 minutes na kami naglalakad.Pakiramdam ko tuloy kanina pa sya nakatitig sa akin mula sa likod.
Naguumpisa na akong makaramdam ng takot."Andy"
Tawag nya sakin,nagtaasan balahibo ko ng marinig ko yung boses nya.
Hindi ako huminto sa paglalakad,ni hindi ko sya tinignan."Uy anu ba Andy"-Arthur
Hinitak nya yung kamay ko dahilan para tumigil ako sa paglalakad.
"Magusap muna tayo."
Humarap ako sa kanya na nakakunot ang noo.
"Anu pa ba kaylangan natin pagusapan?Nilinaw ko na lahat sayo kanina diba?"-Ako
"Pero gusto kita,alam ko namang alam mo yun.Hindi ka manhid!"
Tumaas yung tono ng boses nya,nagdidilim na.
"Pero hindi kita gusto!Wala kong balak gustuhin ka!"-Ako
Napakunot yung noo nya
"Hindi!"Sigaw nya
Nagulat ako sa pag sigaw nya.
Ngayun ko lang sya nakitang magalit.Tatakbo na sana ko ng bigla nya kong halikan,nagpupumiglas ako kaso mahigpit yung pagkakasakal nya sa leeg ko ng makawala ko sa halik nya,
*Slap*
"Bastos ka!"Sigaw ko sa kanya
Ngumiti sya ,parang hindi sya yung Arthur na nakilala ni Nanay.
"Bastos?Bastos na sayo yun?!Haha bakit hindi mo ba nagustuhan?"-Arthur
Papalapit nanaman sya sakin
Napapaatras ako sa kaba at takot sa kanya."O bakit parang natatakot ka?"Papalapit sya ng palapit sakin
"Lumayo ka!Wag ka lalapit sa akin!"-Ako
Tumalikod na ko at tumakbo,Gabi na kaya wala kong makitang mga sasakyan,tumakbo ko sa bilis na kaya ko pero parang wala lang sa kanya.
Dahil pag lingon ko."Huli ka!"-Arthur
Hinawakan nya ko sa magkabilang braso,pinaghahampas ko sya sa pagasang baka makatulong para makawala ko sa kanya kaso bigla nya kong sinikmuraan dahilan para mapaluhod ako.
"Ikaw naman kasi e,nagpupumiglas kapa"-Arthur
Nahihilo ako and then everything went black.
~~~
Ugh bakit ang sakit ng katawan ko.
Nasan ako?Medyo blurred pa paningin ko.Pumikit ako at dumilat ng dahan dahan.Teka?Pulang ilaw?Tatayo na sana ko pero laking gulat ko na nakatali pala yung mga paat kamay ko sa magkabilang railings ng kama para akong isang malaking X.Ngayon ko lang napagtanto na nasa isang silid ako na tanging kama lang meron at sa tingin ko ay may banyo rin.Pilit kong inaalis itong taling ito.Sobrang higpit ng pagkakatali na halos pulsuhan na ako shit.Geez nilalamog na ko sobrang lakas ng air conditioned dito dagdag pa na naka underwear lang ako.
Maya maya pa nakarinig ako ng yapak ng tao papalabas sa banyo at sino pa bang hayop.ang gagawa sakin nito kundi sya .Oo si Arthur.
"You're awake "-Sabi nya at dahan dahang lumapit sa akin.Pakiramdam ko sa bawat yapak nya palapit sa akin ay grabe ang kaba na idinudulot sa sistema ko
"Nasan ako!Anung ginawa mo sakin!" Sigaw ko sa knya pero para bang wala syang naririnig at dirediretsyo parin palapit sa akin.
"Wag ka lalapit!"Banta ko pa sa kanya.
"Sumagot ka!Anu ginawa mo sakin!"-Ako
"Wala pa ko ginagawa sayo!At kung nasan tayo nasa motel tayo,dinala kita dito habang wala kang malay.Ano may tanong kapa?"-Arthur
"Hayop ka!Tama lang na di ako naniwala sayo!Sabi mo pa gusto mo ko!"-Ako
Napapaiyak ako sa takot sa kanya.
"Gusto nga kita kaya nga napunta ka sa ganitong sitwasyon diba?"-Arthur
"Pakawalan mo na ko!Siguradong nag aalala na si Nanay sakin"
May kinuha sya sa bulsa nya na parang sigarilyo pero nakalagay sa bote.
Im not sure kung ano yun,pero parang sarap na sarap syang hithitin yun.
"Ano ko tanga!"Sigaw nya na patalon naman ang puso ko sa gulat ng sumigaw sya.
"Maawa ka naman sakin Kuya Arthur!Marami pa kong pangarap sa buhay,pakawalan muna ko!"-Ako
"Kung Ginusto mo lang kasi ako e di sana hindi mangyayari to!Alam mo ang dami mong satsat inumin mo na nga lang to."
Tuluyan na nga syang lumapit sa akin .
May kinuha syang maliit na gamot sa bulsa nya at agad pinasok sa bibig ko.
Tinakpan nya pa yung ilong ko para hindi makahinga dahilan para malunok ko yung sinubo nya.Biglang umikot ang paningin ng mga mata ko at parang lantang gulay yung katawan ko ni hindi ko kayang magpumiglas kay Arthur na naguumpisa ng hubarin ang natitirang samplot ko sa katawan wala kong nagawa kundi ang umiyak,yun lang ang kaya kong gawin sa ngayun.
~~~
BINABASA MO ANG
Seducing Stolen Moments
RomanceSometimes we cant fight for what we want to do even we know it was wrong. Sabi nga nila go with the flow lang, leave with the fullest.Kahit bawal kahit mali maikli lang ang buhay magpakasaya tayo habang may panahon. "Yes Arthur mahal na kita,kahi...