"I wish that I could wake up with amnesia" ||5SOS

#3

Znalazłaś mnie siedzącego na moście. Podeszłaś po cichu i usiadłaś, spuszczając swoje nogi z pomostu.

Patrzyliśmy się przed siebie, w ciszy.

Słowa które opuściły twoje usta na zawsze pozostaną w mojej pamięci.

"Naprawdę w ogóle sobie nie radzę
Powiedz mi, że to tylko sen
Bo ja naprawdę w ogóle sobie nie radzę"

Nie wiedziałem co odpowiedzieć. Spojrzałem w dół na twoją dłoń, a następnie splątałem nasze palce. Uniosłem spojrzenie, tym razem zobaczyłem twoje oczy. Były tak głębokie i skrywały tyle tajemnic, ile jezioro nad którym się znajdowaliśmy.

Słowa które wypowiedziałem na zawsze zostały przez ciebie zapamiętane.

"Naprawdę w ogóle sobie nie radzę
Powiedz mi, że to tylko sen
Bo ja naprawdę w ogóle sobie nie radzę"

I tym sposobem wiedzieliśmy o sobie wszystko.

I tym sposobem nie wiedzieliśmy o sobie nic.

Wzrok odwróciliśmy w tym samym momencie, patrzyliśmy w leniwie poruszającą się tafle wody i myśleliśmy.

Wstałaś. Nie chciałem żebyś szła, ale nie powiedziałem tego, więc odeszłaś i zostawiłaś mnie samego.

Wtedy sobie coś obiecałem

i za żadne skarby obietnicy tej nie złamię.