BÖLÜM 1 "Ağaçta Kaldım"

430 69 74
                                    

Bugün geç kalktığım için annem ceza olarak beni bakkala yollamıştı.Ayağımda topuğuna bastığım babetler , salaş,üstünde salça lekesi olan tişörtüm ve kaymış şortumla bakkala gidiyordum. O an yan mahalleden havlama sesi duymamla bir bakkalın yolunu değiştirdim. "Ulan bir bitmediniz  hayır sizi seviyorum ama uzaktan kardeşim"
Sanırım köpek bana aşık olmuştu.
"Tamam anlıyorum çok aşıksın ama biz ayrı dünyaların insanıyız."

Bağırarak söylediğim sözlere rağmen köpek beni dinlemedi ve   tepetaklak bir şekilde ağaca tırmandım .Tek sorunum o da değildi. Çıkarken patates vücudumla dalıda kırmıştım. İçimden 'şimdi boku harbiden yedim' diye diye söyleniyordum. Bunlar hep annemin teyze günleri yüzünden oluyordu. Şansıma mahallede kimsede yoktu.  Tam o arada yan mahalleden bir çocuk geçmişti. İçimden 'çok şükür Allahım' diye geçirdim.
Çocuk kumral,kahverengi gözlü,geniş omuzluydu. Elimi sallayarak "Kardeş bir baksana ya " deyip dikkatini çekmeye çalıştım. Tabi kocaman beni göremediyse de gözleri ileri derecede miyoptu.

" kardeş"

 çocuk duymamakta ısrar edince nasıl olsa duymuyor diye "hıyar" diye bağırmamla çocuk kafasını çevirdi.İçimden homurdanarak kendime beddualar ediyordum. "tam duyucak zamanı buldun. "
Kafamı dalın arkasına çevirsem de beni görmüştü' demek ki miyop değilmiş' diye düşündüm .
Çocuk yanıma yaklaşıyor, yaklaşıyor,yaklaş....

"kızım salak mısın sen ne işin var orda? bide deve kuşu gibi kafanı gizlemeye çalışıyosun"

 deyip gülmeye başlayana kadar. "Aynen manyağım ben keyfimden çıktım buraya ,havası falanda güzel. Oğlum IQ'nmu düşük indirsene lan beni burdan görmüyor musun kaldım burda." 

" Hem yardım etmeye gelelim hemde azar yiyelim. Bana ne nasıl çıktıysan öyle in yardım edecek hevesim kalmadı."

 Baktım gidiyor bu seferde reziliğimin üstüne yalvarmaya başladım.Battı balık yan gider hesabı. "Kardeş vallaha özür dilerim. Gel yardım et bak inemiyorum ben burdan." 

"İyi be tamam da ben seni nasıl indiricem" deyip beni süzdükten sonra " ne yapsak itfaiyeyi falan mı arasak?."

  Şimdi aşağıya inip Allah ne verdiyse geçirecektim de ah bir inebilseydim."Kedi miyim ben ? .
Ne itfayesi sen o kolları boşunamı yaptın bir yardım etsen ölürmüsün?." 

"Kızım ben kollarımın da kaldırma kapasitesi var sen o kapasiteyi baya bir aşıyorsun." İçimden 'senin ben kollarının kapasitesinede kırılan dalada' diye uzatırken popomun ağaçtan gittikçe kaydığını fark ettim.

 "Ben düşüyorum sanırım" dememle bir kollarına yapışmam bir oldu. Bir yerimin kırılmadığına sevinse miydim,  suratıma aval aval baktığı için sinirlense miydim? ,yoksa beni tuttuğu için teşekkür mü etseydim? Beynim çalkalanmıştı. " Ne bakıyorsun suratıma. Demek ki kolların taşıyormuş. Ayrıca sen bana az önce şişko mu dedin? benden başka kimse bana şişko diyemez hele ki sen gıcık oldum sana " kendini kolundan atıp üstümü silkeledim Allah bilir sinirden pancar gibide olmuştum.

" Yarım saattir o kadar kötü şeyler söyledim buna mı takıldın. Bende sana bayılmıştım neden öyle dedin bak kalbim kırıldı"

 "Aman neyse ne teşekkür ederim. " dememle bir o da konuşmaya başladı. "Teşekkürde edebiliyor muş sun vay.",

 "Kafada atabiliyorum bak uğraştırma beni ekmek alıcam ben daha ". Üstümü silkeleyip  ekmek almak için bakkala girdim. Tam ekmek alıcaktım bu yine karşıma çıktı. "Adımı duymak istemişsindir diye söylüyorum ben Mert "

'Eee yani' diyecektim de Çok mu kabalık ettim acaba yani çocuk beni kurtardı sonuçta diye düşündüm. Ama erkek milletine de belli olmaz şimdi bu yüz verdik astarını ister . "Bence sen benim adımı çok duymak istermiş gibi duruyosun ama söylemiycem ayrıca  tanıştığımıza memnun olmadım şimdi çekil yoldan eve gidicem. "

 Tam kapıdan çıkarken yoldan annem çıktı ,sinirle
" Aslı ekmek al diye yolladım tüm İzmir'imi dolaştın annecim"
Arkama sinirle bakıp
"Geliyorum anne" dedim. Arkamdan

 "Bundan sonra çok göreceksin beni ASLI hanım çünkü ben karşı apartmanınıza taşındım. " Beynimden duman kokuları yükselmeye başlamıştı. Üstüne adeta bir John Cena edasıyla atlamak ve 'Defol git mahallemiz den ' deyip kollarından onu asıp bıçaklamak istiyordum . 

"Aman ne güzel ne kadar mutlu oldum hatta şu an uçuyorum sevinçten . " Ama bunları yapmamak için hızlıca annemi takip ettim  ve bu günün rüya olup benim aslında bir deli olduğumu bunların da hayal dünyamın bir parçası olması için dua ettim.

*************************

İlk bölümün sonuna geldik . Hatalarım vardır maruz görün heyecandan atlıyor olabilirim. Ama gördüğüm yerde düzenliyorum.Yorumlarınız ve beğenileriniz benim için çok önemli . Teşekkürler :*

Ağaçta KaldımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin