Güney bağırmaya başladı. Duvarları tekmeledi. Masadaki saksıyı yere fırlattı. Güvenlik gelip, Güney'i iki kolundan tuttu.
Güney: Bırakın lan! Bırak!
Feride: Bırakın beyefendi. Lütfen.
Dedi ve adamlar kafasını sallayıp gittiler. Yine camdan, Songül'e bakmaya başladılar.
Cemre: Dönüp dolaşıp yine aynı yere geldik... Ama birdaha gelemeyeceğiz! Bu sefer buradan ağlayarak..
Derken Feride sözünü kesti.
Feride: Bir daha duymayayım Cemre. Yine gülerek çıkacağız buradan korkma.
Kader: Feride hanım.
Feride: Canlarım.
Deyip sarıldı Kader. Cemre de öyle. Güney ise onları izliyordu. Songül'ün ne güzel bir ailesi var, diyordu içinden.
Meral: Feride hanım. Ne istiyorlar Songül'den? Önce Defne, şimdi de Burak. Ne çekecek bu kız!
Feride: Ben onlara yapacağımı bilirim, korkmayın.
Daha sonra hemşire odadan çıktı. Hepsi yine koşarak hemşirenin yanında bittiler.
Feride: Nesi var?!
Hemşire: İğne falan yok hanımefendi.
Feride: Nasıl yani? Ama kaçıran kişi..
Hemşire: Kaçıran kişi sizi fena işletmiş anlaşılan. Hastamız korkudan bayılmış. Yani geçen sefer ki hastalığı hala sürüyor.
Cemre: Peki.. Bu kötü birşey mi?
Hemşire: Aslında kötü birşeyi yok. Ancak, hastamız böyle nasıl diyeyim..? Yani kendini sıkmaması gerekiyor. Kötü birşeyi yok. Alın, bu ilaçları kullansın kendine gelir.
Kader: Teşekkür ederiz. :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dedi ve Cemre'yle sarıldılar. Daha sonra Eylül ve Meral' de katıldı onlara.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
