Kırgın Çiçekler SonGün #Wattsy2016

13.Bölüm: Elimdesin

Yazarın ağzından

** ertesi gün.

Songül taburcu olmuş ve yine 4 duvar arasına yerleşmişti. YETIMHANEYE

Yatağında uzanıyordu ki Meral telefonunu Songül'e götürdü

Meral: güney

Dedi ve Songül elinden telefonu aldı

Songül: efendim sevgili

Güney: daha iyi misin?

Songül: iyiyim de kızlar rahat bırakmıyor dinlen de dinlen diyorlar. yoksa ben kalkar hoplar zıplarım be birşeyim yok

Güney: olsun kızlar haklı yorma kendini

Songül: güneeey

Güney: ya songül geldiğimde yerde öyle yatıyordun ya nasıl kötü oldum bir bilsen gidiceksin sandım. hatta bir ara kucağımda geliyorum anne diyince kızlar çıldırdı. böyle kalbime nasıl ağrılar girdi biliyor musun. bende geliyordum seninle

Songül: çok mu seviyorsun lan sen beni

Güney: o nasıl laf ya sana birşey olsa naparim ben

Songül telefonda salak salak sırıtmaya başladı biraz daha konuştuktan sonra telefonu Meral'e verdi.

*** ertesi gun
Songül
Sınıfa girdiğimde  Güney hemen dibimde bitmişti. Bana sımsıkı sarıldı. Bende karşılık verdim.

Güney: çok özledim seni

Songül : bende seni

Güney: iyisin dimi ağrın sızın yok

Songül: yok sevgili

Dedim daha sonra benim sırama oturduk. Sıralarda çantalar vardı ama kimse yoktu. Bugün okula kader meral ve eylül gelmemişti kader kendini kötü hissettiğini eylül de kadere sahip çıkıcağını söyledi. Meral hanım ise kendi kararından!
Daha sonra konuşmaya başladım.

Songül: güney ben bir ara hastanede gözümü açtım biri.. nefes almamı engelledi.. çok yalvardım falan kim di hatırlamıyorum pek göremedim
Kimde o sevgili

Güney: şey songül galiba defneydi..

Songül: ne! bana canın cehenneme dedi pislik

Güney: duyamadım? ben şimdi bilirim ona yapıcağmı
Dedi ve elini yumruk yaptı. Ayağa kalkarken bileğinden tuttum

Songül: güney hayır gitme. boşver çırpınıp dursun

Güney: ya bu kızı nasıl hapise koymazlar ya!

Songül: parası olana adalet işlemez sevgili.

***

Yazarın ağzından

Defne kantinde tek başına otururken yanına Burak geldi ve oturdu.

Burak: Defne seninle birşey konuşmamız lazım

Defne: ne var?

Burak: defne ben senden.. hoşlanıyorum..

Defne: nededin sen!
Dedi tam biraz daha konuşacaktı ki aklına mükemmel bir plan gelmişti. Burak planında işe yarayabilirdi!

Defne: şey yani.. bende sana karşı boş değilim.. aslında
Dedi ve sahte bir gülüş yerleştirdi suratına.