Het Monster

Hoofstuk 4 Luke

                      22:00 UUR

Ik en Jim lagen samen in de tent in het midden van het bos. In het hele bos was het helemaal stil. Het bos lag een paar honderd meter van mijn huis vandaan dus als er iets gebeurde konden we altijd naar mijn huis toe rennen. We waren bezig met the cabin in the Woods maar ik vond hem niet echt eng.
'Zet de film eens op pauze' zei Jim opeens.
'wat is er dan?' vroeg ik.
'Doe gewoon.'
Ik zette de film op pauze en keek Jim aan.
'Wat is er dan,' vroeg ik voor de tweede keer.
'Ik denk dat er iemand bij de tent is, ik hoorde net voetstappen.'
'Je liegt zei ik.'
'Nee echt waar, luister maar.'
'BOE!' Schreeuwde Jim opeens.
Hij schaterde het uit 'HAHAHAHAHA! Je had je gezicht moeten zien!'
'Ha.Ha.Ha' zei ik sarcastisch.
Dat was het moment dat twee sterke handen me bij mijn enkels pakte en me hard uit de tent trok. Bij Jim gebeurde het zelfde. In koor schreeuwde we het uit. Ik zag dat de man die me vast had gepakt had een grote sterke man was van rond de 30 met een masker op.
'Laat ons los klootzakken!!' schreeuwde ik in het gezicht van een van de mannen. Een andere man pakte me bij mijn schouders en samen droegen ze me van de grond af. Ik schopte en sloeg hevig met mijn armen en benen,wat de ontvoerders zeker niet leuk vonden. Opeens voelde ik een stekende pijn in mijn linkerarm, een van de ontvoerders had een spuit hard in mijn arm gestoken. Ik voelde me slaperig worden en mijn lichaam verslapte.
Opeens realiseerde ik me dat ik hier misschien niet levend vanaf kan komen. In pure wanhoop gaf ik een laatste schop (wat voelde als de hardste schop ooit) recht in de buik van een van de ontvoerders.
'AUW KUTJOCH! Schreeuwde de ontvoerder, en liet me vallen.
Vanaf dat moment nam mijn overlevingsinstinct het kompleet over en rende ik al schreeuwend weg. Ik zat vol adrenaline en ik heb minstens een kilometer gerend. Opeens voelde mijn benen als van rubber en liet ik me vallen in de bladeren. Ik sloot mijn ogen en viel gelijk in een rare slaap..