chapter 2

19.1K 420 12
                                    

Kinabukasan maaga akong nagising dala na rin siguro ng excitement papunta sa school halo halo ngayon ang nararamdaman ko may pagkainis dahil sa ginawa ni kristene sa akin kahapon.

Bumaba ako sa kwarto ko tapos na rin akong maligo naka uniform na din ako kailangan ko lang ngayong ang mag luto ng pagkain.

Kahit hindi ako marunong magluto kakayanin ko wala kasi si manang ngayon nasa tagaytay gusto ko mang sumama sa tagaytay pero hindi pwede.

Kasi kailangan kung mag-aral ng mabuti lalo ng bantay sarado sa akin ni sungit.

Kukuha na ata ako ng noodles sa cabinet ng may nakita akong isang sulat na nakadikit sa ref.

Krysha ikaw na ang bahala kay steven, may lagnat sya umuwi ako kagabi sa dyan pero tulog kana nakita ko na lang syang nakatulog sa mesa kaya pinainom kona sya ng gamot mukang matatagalan pa ang pagpunta ko sa tagaytay alam na din ni sir james at sir jake

                        ~manang ' flor

Parang hindi ako makagalaw sa sinulat ni manang dito. May lagnat sya? Paki ko naman ayaw naman non papasukin ako sa kwarto nya baka magka germs daw. At saka a-absent pa ako sa school para sa kanya. Kung may number lang sana ako kay jan tinawagan ko na.

Ayaw ko ding umabsent noh may thesis kami naghirap pa kaya ako non para mapasa lang ako. Paano na yung kotse sa school?

Basta papasok talaga ako. Naglakad na ako papuntang school alam ko namn sigurong kaya na nya ang sarili nya.

Habang naglalakad ako hindi talaga ako mapakali. Nagulat na lang ako ng may dumaan na kotse at naputikan ang uniporme ko.

"Hoy!!" Sigaw ko don sa kotse. Saka naman ito huminto at laking gulat ko ng bumaba ito sa kotse nya. Ang ayaw kong makita na tao sa buong araw ko ay nagpakita.

"Kawawa bitch!" Sigaw nya sa akin. Papalapit sya sa akin sorry na lang kayo kung hindi ko na talaga ma kontrol sarili ko kakalbuhin talaga kita babae ka!! Sumusobra kana.

May kinuha syang bato saka nya yon tinapon sa may putik at lakimg gulat ko ng naputikan ang mukha ko. Hindi ko na talaga napigilan kinaladkad ko sya.

"Walang ya ka babae ka!!" Sigaw ko sa kanya habang hila hila ko parin ang buhol nya umiiyak na sya ngayon pero wala akong paki. Ang dami ng taong nakatingin sa amin at nag vi-video pa.

"Kakalbuhin kita!" Sigaw ko ulit sa kanya. Pumunta ako sa may putik sa ko sya pinalapit doon at saka ako tumalon ng tumalon wala na akong paki alam pa na videohan man nila ako. Basta nakaganti ako sa ginawa ng babaeng to. Ang dami na ding putik sa mukha nya para na syang mamasura hahaha.

Nang makita ko na lang nang may papalapit sa amin ng tatlong guard saka naman ako tumakbo hanggang sa naabutan ko ang bahay namin saka ako dali-daling pumasok.

Ang saya ko don!! Hahaha. Nag enjoy ako sa ginawa ko alam kung mali ang ginawa ko pero hindi ko parin mapigilan ang sarili ko sa galit nya.

Naligo ako pagkatapos nagbihis. Mabuti pang absent muna ako key'sa makita ko ang pagmumukha ng babaeng yon.

Pagbaba ko nagulat na lang ako ng may nag doorbell sa gate saka ako pumunta  sa gate.

"Ano pong kailangan nila?" Tanong ko laking gulat ko ng may nakita akong mga pulis. Bumilis kaagad ang tibok ng puso ko. Absent na nga ako wala na akong grades sa thesis namin ito naman ang mapapala ko. Kasalan to lahat ng kristen'g yon eh.

"Andito po ba nakatira si Ms.Fuernell?" Hindi kaagad ako makasagot sa tanong nila. "Andito po ba sya?" Kaya naglakas loob ma akong sagutin sila.

"Sino po yon...? Baka nagkamali lang po kayo ng address matagal na po silang wala dito namatay na po sila nung isang taon na ang nakalipas." Mukang nagula naman sila sa sinabi ko.

"Huh!? Sinong nagsabi na dito ang address ng babaeng yon ha!?" Sabi ng pulis habang pinapalo nya sa papel ang mga kasama nya.

"Ah..sorry po sir hindi po namin alam" mukang nagtatalo pa sila. Buti masabi ko yon kung hindi patay na talagaako nito.

"Sorry na sa abala miss.." pahingi ng paumanhin nila "walang ano man po!"sabi ko sabay yuko saka ko sinaraduhan ang gate. Muntik na ako don ha.

Pumasok ako ng bahay at laking gulat ko ng nakita ko si steven na umiinom ng tubig mukang hindi nya kayang kumilos.

"Steven? Anong ginagawa mo dyan?" Tanong ko saka ko sya inalalayan sa pag inom ng tubig. Pagkatpos nyang uminom pinahiga kona sya sa kwarto nya.

Nakakapanibago lang dahil hinayaan nya akong mag alaga sa kanya. Kahit nahihirapan syang magsalita kinaya nya paring magsalita.

"Nag cut ka ng class!?" Nagulat ako sa sinabi nya. Seriously!? natutunan pa nyang maging cold sa akin kahit na may lagnat sya?

"Hindi ako nag cut!! Nag ditch lang haha!!" Tawa ko pang sabi sa kanya. "Hindi ako nagbibiro krysha. Ang engot mo talaga no kahit kailan noh!?" Ang pilyo nya ha?

"Nag absent ako dahil sayo." Naymtigilan naman sya sa sinabi ko. "Nag absent ka diba sabi ko sayo-" hindi kona sya pinatapos pa sa sasabihin nya. "Paano naman kita iiwan dito aber!? Kung ganyan ka."

"Huwag mo na akong alagaan kaya kona ang sarili ko huwag ka na lang mag absent , pakikuha na nga lang ng phone ko." Swerte nya ha umabsent pa ako sa kanya tapos ganito sasabihin nya sa akin.

"Hello" panimula nya sa telepono.

"Sorry jan hindi ako makapunta may lagnat kasi ako , puntahan mo na lang ako dito sa bahay okay lang ba yon?" Nagulat ako sa sinabi nya. Talaga? May papasukin syang babae dito sa bahay? Ano naman gagawin nila?

Sana hindi na lang ako umabsent. Lumabas ako ng kwarto nya at ganon din sya.

Mga ilang minuto lang narinig naming dalawa ng may nag door bell. Si steven na lang ang bumukas.

Pagpasok pa lang ni jan sa bahay inaasikaso na kaagad sya ni steven. Ang ganda nya sobra. Para syang isang anghel.

"Krysha pwede dito muna si jan? May ginagawa lang kaming projects." Hindi ako makasagot sa tanong nya. "Krysha?" Ah...dito? "Ah.. oo naman"

"Jan si krysha nga pala" pagpakilala ni steven sa akin kay jan "ka ano-ano mo sya stev?" Tama ba lahat ng narinig ko? Stev? Sa pagkaka alam ko kami lang ng mga pinsan nya ang tumatawag sa pangalan na yan. Naghihintay ako sa sagot ni steven kung anong isasagot nya inulit ulit ni jan ang tanong nito hindi sana sasagot si steven sa tanong nya pero tumango lang ako kay steven para sumang ayon aa sasabihin nya.

"Pinsan ko lang sya." Dahan dahan akong umalis sa harapan nila pero bago pa man yon nag pa alam muna ako sa kanila "pahinga lang muna ako" pagpapa alam ko.

Sa panahong ito kailangan ko ng may masasandalan sa problema ko ang hirap ng sutwasyon. Ang sakit marinig sa harapan ni steven na pinsan nya lang ako.

Nag e-echo yon sa utak ko ang sinabi nya hindi ako makapaniwala na magagawa nya yon.

Sana hindi nalang ako umabsent pa sana pumasom na lang ako. Nagsisisi ako.

Umiiyak na naman ako. kasalananko kasi to eh!! Ang sakit isipin!! Kasalan ko naman din yon eh kung bakit ako sumang ayon.

Hindi ko naman din sya masisisi kung bkit nya yon sinabi.

Sanay naman ako eh!! Sanay na akong masaktan palagi!!

VOTE and COMMENT!!

Secretly Married To Popular PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon