Bir Başıma

Part title

    "Günaydın prensesim"
Seslenen babamdı.Gözlerimi açtığımda baş ucumda beni uyandırmak için kırk takla atan babam.Gülümsedim.
    "Günaydın baba,anneme gidiyorum öyle değil mi?"
    "Evet canım,ve sen biraz daha uyumaya devam eder de geç kalırsan,annenle yüz göz olmak zorunda kalıcam.Hadi kalk artık."
Tam odamdan çıkarken geri döndü ve ekledi
   "Bugün kahvaltıyı onda yapıcakmışsın."
    "Yapıcakmıymışım?! Ama ben istemiyorum"
   "Elimde olan bir şey değil Ayla sende biliyorsun ki hafta sonlarına karışamıyorum."
"Evet her zamanki sıkıcı haftasonu"
         Annesiyle babası ayrı olan bir kız çocuğuyum.Hatta kendimi bildim bileli onlar hep ayrılardı. Ayrı yataklarda yatar,ayrı saatlerde kahvaltılarını yapar,ayrı zamanlarda televizyon izlerlerdi.Birisi evdeyken genelde diğeri evde pek olmazdı.Evet belki bunları çocukken bu kadar fark edemiyordum ama zaten fazla da dayanamadan boşandılar.Onlara nedenini hiç sormadım.Ne kadar çocuk olsamda birbirlerine sadece benim için katlandıklarını,birbirlerini zerre sevmediklerini anlıyordum.Peki ama neden evlenmişlerdi? Birbirlerine karşı sevgileri olmayan bu iki insan ne diye evlenip hayatlarını birleştirmişti? Her haftasonu anneme giderken bunları düşünmeden edemiyorum.
     Kalktım,elimi yüzümü yıkayıp yarım saat içerisinde hazırlandım ve anneme geçtim.