TARİHTEKİ SAVAŞÇILAR

SAMURAYLAR

Samuraylar Japon askeri sınıfının üyeleri idi. "Daimyo" olarak bilunen Japonya'nın feodal lordlarına bağlı savşçılardı. Bu savaşçılar "Bushido" veya Savaşçının Yolu denilen eşsiz bir etik kodu ile yaşadılar.

Bu felsefelerine göre ustalarına sadık kalmak, sert bir öz disiplini korumak ve etik dacranmak bu felsefenin en önemli noktalarıdır. Samuraylar yaylar, oklar ve mızlarklar gibi mücadele için çok çeşitli silahlar kullanırdı.

Samurayların geçmişi özel kılıçları ve samurayların mücadele yetenekleri nedeniyle ünlenmiştir.

Japonların iyi bilinen etik uygulamalarından biri de, yenilguden sonra kendi kılıçları ile mide yada karınlarını keserek intihar etmeleridir.

Samuraylar Bushido felsefesiyle ölüm korkularını yenmişlerdir. Buna "Seppuku" denir. Ancak bizim bildiğimiz terim 'Hara-Kiri' terimi, aslında çok kaba bir terimdir. Samurayların yükselişe geçişi Japon tarihinde "Heian dönemi" olarak bilinmektedir ve 794-1185.yılları arasındadır. Güçlü feodal lordları kendi özelliklerini korumak için bu Samuray savaşçılarını işe alamaya başlamışlardır.

Japon feodal lordlarinın gücü arttıkça, daha fazla toprak ve daha fazla güç için kendi içlerinde savaşmaya devam ettiler. Bu durum samuray savaşçılarının önemini daha da artırmıştır.

1192 yılında Minamoto Yoritomo tarafından yeni bir askeri yöntem kurulmuştur. Minamoto Yoritomo en zengin ve en güçlü feodal lordu ve en yüksek subaydı, büyük şogun du. Şogunluk dönemini başlatmış ve Japonya'nın hükümdarı olmuştur. Bu savaşlar arasındaki süre içinde, Samuraylar çiftliklerde çalışarak zaman geçirirlerdi.

Samuray felsefesi çok gelişmiştir ve ögretileri herkes tarafından saygınlık görür. Samuraylar strateji, planlama, savaş zanaatı ve sanatı gibi çeşitli konularda eğitim alırlardı. Birçok Samuray savaşçısı aynı zamanda kaligrafi ve şiir ustasıydı.

Hagakure: Samuray'ın "Saklı Yaprakları" meditasyon.

- Yamamoto Tsunetomo'nun "Hagakure'si"
- Takuan Soho'nun "Sınırsız Zihin'i"
- Miyamoto Musashi'nin "Beş Çember'i"
- Yagyu Munenori'nin "Hayat veren kılıc'ı"
_________________________________________

Eski Japonya'da soylu askeri sınıf için kullanılan bir terimdir.

Samuray, eski Japoncada 'hizmet etmek' manasına gelen saburau kelimesinden türemiştir.

Savaş, Japon kültüründe önemli bir yer teşkil eder.

Ülkenin önemli klanları birbirleriyle pek çok kez karşı karşıya gelmiştir.

Japon topraklarının sadece %20'sinin tarıma elverişli oluşu, toprak kavgasını doğurmuştur.

Bu savaşlar 2 adla anılırlardı: Samuray (şövalye) Buşi (savaşçılar).

Bu savaşçıların bir kısmı yönetici sınıflara bağlıydı.

Bir kısmı ise para karşılığı savaşırlardı.

Samuraylar, feodal derebeylerine bütünüyle bağlıydılar.

Hizmetlerinin karşılığında mevki ve arazi alırlardı.

Samuraylar, at üstünde, yaya, silahlı, silahsız dövüş konusunda eğitilmişlerdir. Ok da kullanırlardı.

13. yüzyılda Moğol savaşlarından sonra, Samurayların kılıç kullanımı ağrılık kazandı.

Hatta mızrak ve naginata denen ucu kılıç şekilli mzıraklar kullanmaya başladılar.

Samurayların iki kılıcı olurdu.

Uzun kılıç daito-katano, kısa kılıç soto-wakizashi'ydi.

Ayrıca tanto adı verilen bıçaklara sahiptirler.

Samuraylar çoğunlukla kılıçlarına isim verirler ve onların ruhuna inanırlardı.

Çift kılıç taşıma ve kullanmaya daisho denirdi.

1605 yılında Japonya'nın gelmiş geçmiş en ünlü Samurayı Miyamoto Musaşi, savaşçı yetiştirmek için bir okul açtı.

1615 yılında Samuray, Tokugama leyasu, Samuraylık hakkında bir kitap yazdı.

Samurayların barış zamanı yaşam biçimleri konusunda çeşitli bilgiler verdi.

Samuray geleneği, 1879 yılında İmparator Meiji tarafından ortadan kaldırıldı.

Kılıç taşıma kanunlarını değiştiren Meiji, Samuraylığı tarihe karıştırdı.

Efendisiz kalan samuraylar zamanla ya isyan ederek öldürüldü ya da kılıçlarıyla seppuku/harakiri yaprak intihar ettiler.

20 yüzyılda kılıç tekrar serbestleşti ancak askeri kullanım dışında sportif gelişim için kullanılmaya başlandı.

Samuraylar silahlı ve silahsız dövüş için jujutsu savaş sanatını kullanırlardı.