''ဘာ !''
မနက္ေစာေစာစီးစီး အလန္ ့တျကားအသံေျကာင့္ Kai မ်က္လုံးအစုံတုိ ့ပြင့္ဟလာရကာ...ျကည့္လုိက္ေတာ့ Chanyeol...
''wae... hyung''
ဘာမွမေျပာဘဲ ေျပးထြက္သြားေသာ Chanyeol ေျကာင့္ Kai အူေျကာင္ေျကာင္ျဖစ္ရေလပီ...
Phေလးကေတာ့အိပ္ယာေပၚ၌က်န္ခ့ဲသည္...
ယူျကည့္လုိက္ေတာ့ Contact က ...
'' Chanle?''
....................................
''Andwe!!! Yo...''
Chanyeol ေအာ္လုိက္ေတာ့ ...
ျကည့္မိတာက...ျကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေသြးလိမ္းလိမ္းနဲ႕ Chanle...
''ဟမ္...''
သူအျမန္ Chanle နားေျပးသြားကာ ေပါင္ေပၚတင္လုိက္ပီး!
''ya... Chanle...ေဟ...ကေလး...သတိထားစမ္း...''
ေခၚေသာ္လဲဟုိက တုတ္တုတ္မ်ွမလွဳပ္ေလေတာ့
သူနားထင္ကုိဒိန္းကနဲဝင္လာသည့္အေတြးက...
''Y...yong-ie...''
Chanle နွင့္တူတူအိပ္မယ္ဆုိေသာ yong...
ခုChanle ကဒီလုိအေျခအေန...ဒါဆုိ Yong-ie... Yongကေကာ...
Chanyeol ေသြးေတြနဲ႕ Chanle အားျကမ္းေပၚခဏခ်ကာ...
ဂုိေထာင္ ေဘးဘီျကည့္ေတာ့ အသံေတြကတိတ္ဆိတ္လ်က္...
''Yongie''
သူေခၚေသာ္လဲဘာသံမွမျကားရေခ်...
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့...ChanLe ၏ ေသြးစဟာ Chanyeol လက္မာေပက်ံလ်က္......
....................................
Kai သူChanyeol က်န္ခ့ဲတာPhoneအားယူခ့ဲပီး
Hotel ပတ္ဝန္းက်င္ရွာလုိက္ေသာ္လည္း
အရိ္ပ္ေယာင္ေတာင္မေတြ႔ေတာ့
''hyungကအေရးတျကီးဘာလုိ ့လဲ''
သူေတြးေသာ္လဲ ေတြးမရေတာ့...
သူChanleဆုိေသာ Contact ကုိသာ မုိက္ရူးရဲဆန္စြာေခၚလုိက္မိသည္...
ေခၚလုိက္ျခင္းရဲ႔အက်ိဳးဆက္...~¿
.................................
Chanyeol ...
''အာ...Taeyong - ah ငါ စိတ္ပူလုိ ့ေသေတာ့မာဘဲကြာ !!''
