Revenge

საბედისწერო დღე

  მაფია ეს სამყაროა რომელზეც ბევრის თქმა არ შემიძლია მაგრამ დანამდვილებით ვიცი ,რომ თუ ერხელ შედგი ამ სამყაროში ფეხი იქიდან გამოსვლა შეუძლებელია... ჩემი ისტორიაც ასე დაიწყო მაგრამ სანამ მას მოგიყვებოდეთ ჩემს თავს გაგაცნობთ მე ვარ ოცი წლის ფსიქოლოგიის ფაკულტეტის სტუდენტი. დედ-მამა არ მყავს ექვსი წლის რომ ვიყავი ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ შესაბამისად ექვსი წლიდან ბავშვთა თავშესაფარში ვიზრდებოდი. ამჟამად ვცხოვრობ ჩემს შეყვარებულთან ტონისთან ერთად.ტონი გავიცანი სკოლაში 15ის რომ ვიყავი და იქიდან მოყოლებული უკვე ხუთი წელია ერთად ვართ ხოლო ორი წელია რაც ერთად ვცხოვრობთ. უი ისე სულ დამავიწყდა მე ანიტა მქვია ზედმეტსახელად ადამიან იარაღს მეძახიან რადგან რაც ფეხი ავიდგი იმ დღიდან ბრძოლის ხელოვნებას ვეუფლები ექვსი წლისას უკვე ჩამოყალიბებული მებრძოლი ვიყავი მაგრამ სწავლა მაინც არ შემიწყვეტია და კიდევ 12 წელი ვხვეწავდი ჩემს ბრძოლის სტილს.იფიქრებთ რომ ეს ძალიან მადგება ყველა სიტუაციიდან გამარჯვებული გამოვდივარ არ მოგატყუებთ და მეც მასე მგონია მაგრამ ვერასდროს გავიფიქრებდი თუ ჩემი ეს შესაძლებლობა ასეთ სიტუაციაში ამომაყოფინებდა თავს.

 -ნიტაა ნიიტ!! რას შვრები ამდენ ხანს არ გადიხარ დაგაგვიანდება ლექციაზე ნიტააა !!

-ხოხო ტონი მივდივარ ახლავე გავალ ! შენ არ მოდიხარ?!

 - არა მე შუადღისას მეწყება ლექციები. -იღბლიანი ბიჭუნა~~

 - კარგი მაშინ მე წავედი გკოვნიიი!- გამოვედი გარეთ ტონიმ კი მხიარულად hwaiting!! გამომაცილა.ასეთ პოზიტიურ ნოტაზე დაიწყო ეს საბედისწერო დღე. სახლიდან რომ გამოვედი ჩქარი ნაბიჯით გავაგრძელე გზა დიდად არ მეჩქარებოდა მაგრამ სასეირნო დროც არ მქონდა. სახლიდან უნივერსიტეტამდე ფეხით გზას ოცი წუთი უნდა. ათი წუთი სიარულის შემდეგ შევუხვიე კუთხეში და დავინახე ელეგანტური მდიდრული მანქანა,მეხსიერება თუ არ მღალატობს როლს როისი იყო, მანქანის წინ ორი შარვალკოსტუმში გამოწყობილი კაცი იდგა დაძაბული და ოდნავ შეშინებული სახეები ქონდათ, გეგონებოდა ვიღაცა თოფს უმიზნებდა, ცოტა წინ წავიწიე და დავინახე მათ წინ ხუთი კაცი იდგა,რატომღაც ისინიც შარვალ კოსტუმში გამოწყობილები, მათ გააფთრებული და ბრძოლის მწყურვალე თვალები ქონდათ, მივხვდი რომ უთანასწორო ბრძოლა იგეგმებოდა ხუთი ორზე ეს უსამართლობაა,თანაც ის ორი მამაკაცი არც ისე ძლიერი ჩანდა, ჩემი სენსეი მასწავლიდა რომ უსამართლობა ბოროტებაა და ამიტომ ამ სიტუაციას გვერდი ვერ ავუარე და დახმარება გადავწყვიტე.გავექანე ადგილიდან და იმ წამსვე ახლად გამომცხვარი ბრძოლის შუაგულში აღმოვჩნდი. ორივე მხარის გაოცებულმა სახეებმა თამაშის ხასიათზე მომიყვანა მაგრამ იმ წამსვე მოვთოკე ეს გრძნობა რადგან მას არაფერი კარგი არ მოყვებოდა. ჩანთა გადავაგდე და შევტრიალდი ხუთი კაცისკენ ისინი გაკვირვებულად მაგრამ მაინც ბრძოლის მოლოდინით მიყურებდნენ,ახლა მიღებთ ნამდვილ ბრძოლას, გავიფიქრე და სწრაფად გავიქეცი მათკენ,მუშტი მოვიმარჯვე რომ პირველისთვის გამერტყა, მან აიცილა მაგრამ არ იცოდა რომ მე მას მუშტს კიარა ფეხს ვურტყავდი მუცელში, როგორც კი მას ჩემი მუხლი მოხვდა კუჭისთავში იმწამსვე ჩაიკეცა მე კი დრო ვიხელთე და პირდაპირ საძილე არტერიაში დარტყმით გავთიშე,არავის სიკვდილი არ მინდოდა ამიტომ ამით შემოვიფარგლე, ამის დანახვაზე მეორე დანით გამოემართა ჩემსკემ , მან ხელის აქნევაც ვერ მოასწრო რომ დავუჭირე იგი და ძლიერი დარტყმით იდაყვში დანა გავაგდებინე , მემგონი ხელიც მოვტეხე , მან ტკივილისგან დაიღრიალა და უკვე ფეხით შეტევისთვის გამოემართა მაგრამ მე ავიცილე მისი მოქნეული წიხლი დავიხარე და საყრდენ ფეხში ჩავარტყი იგი ჩაიკეცა დ გაითიშა ჩემი ძლიერი დარტყმით კისერში, დარჩენილი სამი აშკარად უფრო ძლიერები იყვნენ, ორი მათგანი ერთროულად გამოემართა ჩემსკენ ერთი მარჯბნიდან მეორემარცხნიდან,როგორც კი საკრისად მომიახლოვდნენ მე ავხტი ვსტაცე ორივეს თავებში ხელი და ძლიერად დავარტყმევინე ერთმანეთზე, რათქმაუნდა ეს საკმარისი არ იყო მათ დასამარცხებლად გადავხტი გვერდით და დაუყოვნებლივ გავემართე ერთერთი მათგანისკენ, გაშლილი საჩვენებელი და შუათითით მოვახდინე წერტილოვანი შეტევა ისეთ ადგილებში რომ მან წონასწორობა დაკარგა შემდეგ კი სწრათად იმავე მოძრაობით დავარტყი სასუნთ მილში მან ნახევარი წამთ სუნთქვა შეწყვიტა მე კი დრო ვიხელთე და გავთიშე ისიც , ამის დანახვაზე მეორე დაიბნა და შეშინდა ,ალბათ ეს ორი ყოველთვის ერთად მუშაობდა, მაგრამ სანამ იგი გამოფხიზლდა და შესატევად გამოემართა მე ის უკვე გავთიშე,არ ღირდა დროის დაკარგვა, ბოლო მეხუთე ყველაზე ძლიერი და ყველაზე ავი იყო მის დასამარცხებლად უბრალო დარტყმა კისერში არ გამოდგებოდა ამიტომ უფრო სასტიკ ხერხს მივმართე გავაკეთე სალტო იგი შეეცადა ჩემს დაჭერას მე მას ხელი ჩავჭიდე ამოვტრიალდი და მხრებზე შემოვაჯექი,შემოვხვიე კისერზე ფეხები მაგრა მოვუჭირე გადავწიე გვერდით და თავი მოვუღრიცე, ის კი უგონოდ დაენარცხა ძირს.-ჰუუჰ ესეც შენი დილის ვარჯიში.-გავიხედე უკან ის ორი კაცი მანქანის უკან იმალებოდა, ალბათ შეეშინდათ ასე უცებ რომ გამოვჩნდი და ასეთი ამბავი დავატრიალე, უცბად გავიგონე მანქანის კარის გაღების ხმა, მანქანიდან გადმოვიდა ახალგაზრდა ბიჭი ჩემზე რამდენიმე წლით უფროსი დახვეწილად შარვალ კოსტუმში გამოწყობილი, მისი ჩაცმულობა განსხვავდებოდა ამათგან ის უფრო ელეგანტური იყო, გამოყვანილი სახის ნაკვთები წვრილი მამაკაცური თვალები და თვითკმაყოფილი ღიმილი, აშკარად ეტყობოდა ვინ იყო აქ ბოსი, იგი ნელი და თავდაჭერილი ნაბიჯებით მოვიდა ჩემთან დადგა და გაემზადა რაღაცის სათქმელად,მე ველოდებოდი მადლობას ან რამე ამის მსგავსს ,მან გამოიშვირა ჩემსკენ თითი და.