-ესეიგი დიმარკოების ამჟამინდელი ბაზა მდებარეობს ქალაქ გარეთ. შეიძლება ითქვას რომ ის აგარაკია. მაგრამ სახლი აშენებულია შუაგულ ტყეში. ძალიან სახიფათო ადგილია. იქ არამარტო ადამიანებს არამედ ცხოველებსაც უნდა გადავურჩეთ. მზად ხართ ამისთვის. -და შენ ამას ახლა გვეკითხები როცა ნახევარი გზა უკვე გამოვლილი გვაქ? -ანი მართალია?! ასეც რომ არ იყოს მაინც არ წავალთ უკან!! ჩვენ ჩვენი საქმის პროფესიონალები ვართ და არ გვეშინია!! - ჩემს გულში ზიხარ რა მაშო! გაიგე ?! ამიტომ მორჩი სულელური კითხვების დასმას და დროზე გავაგრძელოთ გზა ! - ოჰო! კარგით გოგოებო, დაწყნარდით წავიდეთ, ტეტა სად მოვხვდი~~ - რაა ?! - ემმ არა არაფერი~~ - უჰუმ არაფერი ~~ ისემც შენ რა გითხარი~~ - ექხ ექხ! კარგით წავედით- თქვა ბექჰიონმა და გავაგრძელეთ გზა, ცოთახანში ტყესაც მივაღწიეთ. ნამდვილად შიშისმომგვრელი ადგილი იყო~~ მაგრამ მე უარესებშიც ვყოფილვარ~~ ტყეში შევედით, დაახლოებით ნახევარი საათი ვიარეთ,რაც შეიძლება ჩუმათ რომ არავის შევემჩნიეთ. ცოტახანში მივადექით უზარმაზარ სახლს შუაგულ ტყეში.(არ ვიმჩნევთ რომ საშინელებათა ფილმის სახლს გავს XDD )
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
აშკარად ის იყო რასაც ვეძებდით. ცოტა მოშორებით ბუჩქებში დავიმალეთ და გეგმის შედგენას შევუდექით.
- მოვაღწიეთ. ესეიგი ჩვენი დავალებაა ჩუმად შევაღწიოთ სახლში და მოვაგროვოთ ინფორმაცია გაბრიელ დიმარკოს შესახებ. ესეიგი ბაზაზე შეღწევის შემდეგ არ ვიყოფით ვმოქმედებთ ერთად. თუ სიტუაცია კრიტიკული იქნება მხოლოდ მაშინ გავიყოთ გასაგებია?! - დიახ კაპიტან!! - კარგით მაშინ ჩვენი პირველი პრობლემა ის ორი მცველია კარებთან რომ დგას! მათი მოკვლა არ შეიძლება ისე უნდა გავთიშოთ რომ ადგილიდან ვერ გაინძრნენ.. ჰმმ.. - ვოიიიი ეგ მე მომანდეთ! ეგ ხომ ჩემი სპეციალობაა. მე მაქ შხამიანი ტყვიები. ტყვიის მოხვედრის შემდეგ ადამიანი პარალიზდება და ითიშება. ეს შხამი მის ნერვულ სისტემას სპობს. - კარგი სქუალო მაშ შეუდექი საქმეს.- მაშომ ამოიღო იარაღი. ჩადო შიგნით ორი ტყვია. გადატენა და უცბად მას მზერა შეეცვალა. ცივი .. კონცენტრირებული.. მის თვალებში მხოლოდ თავდაჯერებულობა და პროფესიონალიზმი ჩანდა.. აქამდე ის ასეთი არ მინახავს.. აი თურმე როგორია ნამდვილი ქილერი.. მან დაუმიზნა თოფი მსხვერპლს. და არა მარტო ის .. მისი მზერა.. თითქოს მის თვალებს ის არსად გაექცეოდა... ორი წამიც ეგრე იყო შემდეგ მან უცბათ ჩახმახს გამოჰკრა ხელი და დახამხამებაც ვერ მოვასწარი.. ორივე პარალიზებული იყო.. მემგონი აღარც სუნთქავდნენ.
